Dag 1
Eindelijk vakantie. We stonden rond zeven op en de wereld om ons heen was in mist gehuld. Dus eerst maar kijken of er wel gevlogen werd. Er waren inmiddels veel Europesche vluchten gecanceld maar de lange afstandsvluchten vlogen wel. Gisteren de koffers gepakt dus een lekker rustig dagje van maken. We namen de trein om 16.50u. Ook die reden gelukkig volgens plan, rond zes uur op Schiphol. Er was al ingecheckt dus alleen de bagage droppen. Dat ging volledig automatisch. Je koffer plaatsen in een soort open kast. Na een aantal handelingen, waaronder het zelf aan de koffer hangen van het bagagelabel gaat de roldeur dicht en verdwijnt de koffer en ontvang je een reçu met label. Dat ging goed bij Trudie haar koffe echter mijn koffer was te zwaar, 0,8 kg dus ging de deur niet dicht. Voorheen kneep de grondstewardess bij de incheck balie nog wel eens een oogje dicht, maar een robot houdt zich aan de regels. Wat een gedoe, allemaal anderen om je heen die ook hun koffer willen inchecken, staan te haasten en jij houdt de boel op. Er werd gelukkig ter plaatse goed geregisseerd door personeel. Een grond stewardess gaf aan dat er iets uit moest. We mochten 23 kg mee en bij 23,3 kg doet de robot ook een oogje dicht. Trudie had gelukkig nog voldoende ruimte in haar reisrugzak die ook 12 kg mocht wegen en 500 gram uit je koffer halen is niet zo moeilijk. De gala schoenen er maar uit en klaar was Kees. Op naar het volgend oponthoud, de bagage check. En ja hoor, mijn rugzak had een extra controle nodig. De hele tas moest leeg want enkele zaken waren niet herkenbaar, opladers etc. Wederom oponthoud, maar goed, fijn dat het allemaal zo veilig mogelijk gebeurd. Ik had de tas zo netjes mogelijk ingepakt dus het kostte weer even tijd om dit weer zo zorgvuldig mogelijk te doen. Alle controles achter de rug, lectuur kopen, eten en op naar de gate. We kregen ruim 20 minuten vertraging vanwege vertraagde vluchten uit Europa door de mist. We zaten helemaal achterin waar twee love seats  naast elkaar waren geplaatst. Vlak bij de toilet en de keuken. Gingen er vanuit dat dit voordelen heeft. Na een voorspoedige vlucht, waarbij Trudie bijna niet geslapen heeft, maar op haar monitor in de stoel van de passagier voor haar een aantal films heeft gezien landen we na 12 uur vliegen op Singapore. By the way, ik heb wel geslapen, de verzorging was goed door KLM. Nu ontstond weer een volgend probleem. In het vliegtuig moest ik een soort inreisvisum invullen. Je hebt geen visum nodig maar men wil graag weten hoelang en waar je verblijft. Dit vul je in op een registratiekaart die je ontvangt in het vliegtuig, een deel van de kaart lever je bij vertrek weer in. Dit hadden we al vele malen eerder meegemaakt maar nu gaf het blauwe pakje aan dat er maar één kaart nodig was omdat we samen reisden. Vol ongeloof maar ingevuld. Bij aankomst stromen er 500 man uit het vliegtuig richting Customs, wij zaten achterin dus aansluiten in de rij. By the way Singapore is het drukste vliegveld van de wereld dus alleen in de rij staan doe je nooit. Na ca. 20 minuten wachten, er zijn weliswaar 20 loketten open voor paspoort controle, waren we aan de beurt. We moesten dus gescheiden van elkaar naar de controle, je begrijpt het al, probleem, Trudie had geen kaart. Ik zal maar even achterwege laten wat de reactie ter plaatse was maar ook een Singaporees begreep dat Trudie niet in een al te vrolijke bui was. Toch is het handig om je kalmte te bewaren en rustig terug te lopen om een kaart te halen en die rustig..... in te vullen. Een aardige dame die e.e.a coördineerde gaf aan dat we voor in de rij mochten aansluiten. Maar goed die was opgelost na invulling van de kaart. We hadden een taxi besteld die ons naar ons hotel bracht. Een nieuw Holiday Inn hotel gelegen op de 7e etage in de wijk Katong, een buitenwijk van Singapore. Na een vriendelijk check in, snel naar de kamer. We waren dwarsaf maar moesten nog eten. Dat deden we onder in het hotel waar winkels en restaurants zaten. Na een heerlijke maaltijd, mosselen in witte wijn, pasta met schelpjes en een heerlijke salade ging Trudie alvast naar de kamer en ging ik nog wat flessen mineraalwater scoren. Na terugkomst in het hotel was er een klein probleem. Ik kon wel op de 7e etage komen met de lift echter daar moest je overstappen in de hal van het hotel. Voor de volgende lift had je je sleutelkaartje nodig om op de juiste etage gekomen. Dit, om ongenode gasten buiten te houden. Mijn kaartje had ik op de kamer laten liggen. Wat nu. Trudie effe geappt maar reageerde niet. Dan maar naar de receptie die mij uit de brand hielp, waardoor ik toch nog in mijn eigen bed kon liggen. Om 22.00 uur het licht uit.

Dag 2,

Onrustig geslapen. Beetje jetlag en tijdsverschil. Om 8.00 uur uit bed, douchen en ontbijten. Na het ontbijt met de bus 14, een Engelse dubbeldekker, naar het centrum. Orchard Road was de place to be. Aan winkels en grote winkel malls geen gebrek en alles is in Kerstsfeer wat het geheel een prachtig beeld gaf. In de prachtige grote bomen hingen grote Kerstballen wat erg sfeervol was. Het was buiten erg warm en benauwend mede doordat de lucht vochtigheid erg hoog is. Binnen in de winkels en de winkels die onder de grond met elkaar verbonden zijn is het heerlijk toeven. Je hoeft je hier niet te vervelen want winkel leegstand kent men niet en aan winkel personeel geen gebrek. Het lijkt wel of er voor ieder artikel een medewerker rondloopt. Raak je wat aan en het ligt scheef, geen probleem ligt direct weer recht. Daarnaast zijn alle grote merken vertegenwoordigd in vele enorme winkel malls. Door gelijkmatig onze rust te nemen kon Trudie het redelijk belopen. By the way, raar verhaal maar ik moest op een gegeven moment naar het toilet. We zaten aan de koffie en het toilet zat verder in het winkelcentrum. Ik werd daar naar verwezen. Er stond een enorme rij met mensen en ik dacht dat die voor het toilet stonden te wachten dus ik sloot aan en achter mij ook weer mensen. Ik kreeg door dat de rij niet voor het toilet stond te wachten maar voor het loterij kantoor. haha. Rond 18.00 uur maar weer op het hotel aan. Gezien het eenrichtings verkeer hier dachten we op dezelfde halte weer in te stappen en met een lus weer terug te rijden naar het hotel. Mispoes. We moesten naar een andere halte die we niet konden vinden. Nu had Trudie het helemaal gehad, weer terug naar de eerste halte en met de bus die we moesten hebben eerst in de verkeerde richting mee gereden naar een halte waar we makkelijk konden overstappen aan de andere zijde van de weg. Ook weer opgelost. Eten deden we in een lokaal restaurantje, Jane Thai, http://sethlui.com/jane-thai-katong-singapore/ heerlijk. Morgen maken we er een culturele dag van voorzover mogelijk. De Hop-on Hop-off bus maakt hier deel vanuit.