logo
Website Fred en Trudie
Home
Welkom
Gastenboek
Reisverslagen
Cruise 2022
Valencia 2022
Kos 2021
Midwolda 2021
Heino 2020
Caribbean 2020
Polen 2019
Cruise 2019
Griekenland 2018
Kos 2018
Wenen 2018
Cruise 2017
Wenen 2017
Kos 2016
Portugal 2016
Cruise 2015
Australie 2014
Cruise 2013
Griekenland Kos 2012
Caribbean 2011
Spanje 2011
Italië Basilica 2010
Noord Limburg 2010
Madrid 2009
Australie 08/09
Istanboel 2008
Dag 1/2
Dag 3/4
Dag 5/6
Spanje Andalusie 07
Lissabon 2007
Praag 2007
Sardinië 2006
Griekenland 2006
Nieuw Zeeland 2005
Brussel 2005
Italie Calabrie 2004
Australie 2002
Sicilië 2001
Fotoalbums

Dag 1
Hé’ hé eindelijk was het zover. Gisteren de koffers op het laatste moment ingepakt, erg gestrest. Nog een bezoek aan zoon Roderick want die was gisteren geopereerd aan zijn enkel, het gaat gelukkig goed. Een hectische tijd gehad dus echt toe aan een aantal dagen weg. Een laatste bezoek aan onze buren Zij wilden ons wegbrengen naar het station echter gezien het tijdstip stelden wij voor dat wij zelf met de auto naar het station zouden rijden en zij de auto later op zouden halen. Wat een geweldige mensen, waar maken we ons druk om. De wekker om zes uur gezet en om 7.16u namen we de trein naar Schiphol, we vlogen om 10.30u met een half uur vertraging naar Zurich, met Swiss Air, waar we overstapten om vervolgens met dezelfde maatschappij door te vliegen naar Istanboel. Niet eerder geweest dus spannend. Er is een tijdsverschil van één uur vooruit. Na een reis met enorm veel turbulentie, je kon niet normaal je glaasje drinken op het tafeltje laten staan landen we om 15.30u. Eén ding viel ons direct op vanuit de lucht waaraan ziet dat je in een moslim land bent. In overig Europa zie je steden met kerktorens nu zagen we vanuit de lucht Moskeën met minaretten. Dat was het eerste wat opviel. Allereerst een visum aanschaffen, 10euro pp, vervolgens in de rij voor de paspoort controle en daarna de koffers van de band halen. Iedere keer weer spannend of ze er wel zijn. Vervolgens op zoek naar de metro want dat is iedere keer weer een uitdaging. Bij het verlaten van het vliegveld werden we aangesproken door een vreemd persoon. Hij liet ons een kaartje zien en bood aan om ons voor 10 euro naar het hotel te brengen. Was dit wel zuivere koffie omdat je keer op keer gewaarschuwd wordt voor nare taxi-praktijken. Omdat de man goed Engels sprak en wij gevoelsmatig min of meer ja moesten zeggen, hapten we toe. Wat bleek overdag werkt de man voor een toeristenbureau en na diensttijd brengt en haalt hij mensen naar/van het vliegveld (zeg maar snorren echter dat is hier algemeen geaccepteerd). Onderweg praatte hij honderd uit en gaf goede tips en zijn kaartje. Hij wist niet goed waar hij moest zijn dus na enkele malen vragen her en der vonden we het hotel. Het verkeer is te vergelijken met Italie, Rome of Napels. Druk en iedereen doet maar wat.
De chauffeur, afkomstig uit Libanon, wilde ons graag nog wel enkele malen rijden en kregen zijn mobiele nummer. Ik denk niet dat we het doen want we hebben inmiddels ook een meerdaagse kaart voor het OV. Misschien de laatste dag weer terug brengen naar het vliegveld. De OV kaart heet hier Akbil. Een apparaatje zo groot als een sleutel met aan het uiteinde een chip (lijkt op klein batterijtje) waarmee je reist op saldo. Je betaald voor de sleutel borg. Bij aparte loketjes langs de kant van de weg kun je de Akbil opladen of zelf doen bij automaten. Bewaar de bon van de borg dan kun je het app. weer terug geven en krijg je borg en saldo retour. Te gebruiken voor alle soorten OV inclusief de ferry´s. Na een vriendelijke ontvangst in het hotel
Orient Express konden we plaatsnemen in de bar en werden we verwend met thee en sandwiches. De receptionist kwam onze sleutel in de bar brengen en trakteerde ons nog op thee en broodjes en gaf ons nog tips voor dagtrips. Deze hadden we ook al van de taxichauffeur gehoord en die waren bij hem een stuk goedkoper. Maar goed, we denken als we een dagtrip nemen het maar via de balie van het hotel doen. Het hotel zit midden in het centrum op loopafstand van alle belangrijke high lights. Ook de stem schreeuwend vanaf de minaret maakte indruk op ons. Een heerlijk luxe hotel met alle comfort en vriendelijkheid die je je maar wenst. Het enige is dat de kamer niet groot is maar wel erg knus. Rond 19.00u nog even een rondje om, de wijk verkennen. Eén nadeel overal bij de restaurantjes willen ze je naar binnen lokken echter daar trappen wij niet in want we hadden een tafel en het hotel restaurant gereserveerd. Na een heerlijk diner op zeven hoog waren we om 21.00u weer op de kamer. Wat ons opviel was de vriendelijkheid van de bevolking. Nog even naar Wie is de Mol kijken, ja we hebben Nederlandse TV via de Satelliet en internet, deden we om 22.00u het licht uit.

Dag 2
Na een onrustige nacht waren we om 8.30u op. Het hotel ligt aan een drukke smalle straat zodat het geluid erg doorklinkt. Maar goed, eenmaal in slaap merk je daar niets meer van. Een uitgebreid ontbijt wachtte ons in het souterrain. Heerlijke warme Turkse broodjes, vlees, kaas, vruchten etc. Genoeg om een stevige basis voor de ochtend te leggen. Rond tienen verlieten we het hotel om een bezoek aan het
Topkapipaleis te brengen. Het Topkapi Paleis was het voormalig onderkomen van Ottomaanse sultans, bestuurlijk centrum van het Ottomaanse imperium en kern van de bestuurlijke Ottomaanse elite. Het zonnetje scheen maar niet voor lang echter regen hebben we niet gehad. Het paleis is tussen 1459 en 1465 gebouwd kort na de verovering van Constantinopel door Sultan Memet de II. Snel kaartjes kopen kun je wel vergeten want er zijn nog tientallen mensen en groepen die een kaartje willen bemachtigen dus trek hier maar wat tijd voor uit of koop online. Voordat je bij de hoofdingang bent loop je over een gigantische mooie tuin/ binnen terrein met groen, bomen en lieve lentekleuren van primulaatjes die al in bloei staan. Het paleis is een highlight dus alleen ben je niet, wat af en toe voor foto’s nemen vervelend is maar dat denken de andere bezoekers natuurlijk ook. Op dit grote stuk grond zeg maar de voortuin van het paleis staan enkele grote gebouwen en ook nog een Byzantijnse kerk uit de zesde eeuw. Nooit verbouwd tot moskee wat erg verbazingwekkend is. Ook grenst het gebied aan het Gülhanepark. Eén van de grotere parken van Istanbul grenzend aan de Bosporus. We liepen vervolgens via de hoofdingang naar binnen en kwamen op de eerste gigantische binnenplaats met paleistuin. Het is een enorm complex met totaal vier binnenplaatsen met tuinen en paviljoens. In alle vier staan paviljoens welke ingericht waren als museum ( koetsen, wapens, kleding, sieraden en schilderijen), anderen gaven je een kijkje terug in de tijd ten tijden van bewoning door de diverse Sultans. Ook was er een enorme keuken te bewonderen met enorme pannen en keramiek (schalen en borden veelal chinees porselein uit de diverse dynastieën waaronder Mink). Sommige paviljoens waren schitterend zoals de bibliotheek, paviljoen van de heilige mantel en het Bagdad paviljoen. Sommige paviljoens waren gebouwd om overwinningen te vieren en dat was ook duidelijk te zien vanwege de uitbundige en rijke kleurrijke versieringen. In het paviljoen van de heilige mantel waren allerlei relikwieën te zien waaronder de staf van Mozes, de arm van Johannes de Doper en de heilige mantel van Mohammed. Ook is er veel aandacht voor de Ka’aba de bedevaartsplek voor de miljoenen Moslims in Mekka. Veel van deze relikwieën zijn hier eeuwen geleden terecht gekomen na de verovering van Egypte en ze werden overgebracht naar Constantinopel het huidige Istanbul.
Ook ontbrak een bezoek aan het Harem niet. De vertrekken van vrouwen en concubines van de Sultan. Dit was een paleis op zich met prachtige betegelde kamers en gangen. Het was allemaal de moeite waard. Toch kan men hier nog veel leren van Westerse musea. Het tentoonstellen van enkele collecties kan stukken beter. Sommige vitrines zien er niet uit, stoffig en erg onprofessioneel. Maar het was een bezoek meer dan waard. Na ons bezoek aan het paleis liepen we richting Blauwe Moskee, Sulthanamet Camii. Omdat we erg moe waren besloten we om deze morgen te bezoeken. Rond 16.00 uur waren we terug in ons hotel. Even heerlijk zwemmen en ontspannen. Om 19.00 uur moesten we er toch nog even op uit want de maag wil ook wat. We bleven in de omgeving van het hotel. Er zijn hier genoeg restaurants waar je heerlijk en bovenal goedkoop kunt eten. Wat erg vervelend is dat buiten de restaurants de zgn. inhalers staan. Wilt u bij mij komen eten, wilt u de kaart inzien, waar komt u vandaan etc. Maar goed uiteindelijk vonden we een leuk restaurantje. De inhaler had een vriendin in Alkmaar dus we gingen mee naar binnen en hebben heerlijk gegeten en erg leuke gesprekken gehad. Iedereen is hier even vriendelijk. Oja, en wil je een tapijtje dan zit je hier ook goed. We zijn al zoveel maal benaderd voor een Turks vloerkleed dat we er al een heel vliegtuig mee kunnen vullen.