Dag 1

De wekker op 5.30 uur. Het huis gisteren al aan kan gemaakt, voor wie weet een goede verkoop. We namen de trein want de auto in de ochtendspits is geen optie. De trein was iets vertraagd wat de overstap verkorte op Uitgeest. Overstappen op spoor 1, stappenteller van slag, tong op de knie maar gehaald zo ook de overstap in Zaandam. Op Schiphol naar de nieuwe tijdelijk terminal 1a, wat vanaf het station ca. 15 minuten lopen is pffff. We hadden al ingecheckt dus alleen bagage droppen, beveiliging, broodje, koffie en naar de gate. We vertrokken 15 min te laat wat de overstap in Frankfurt ook niet bevorderde Schiphol is groot maar Frankfurt doet hier niet voor onder. We hadden uiteindelijk 45 minuten riba, riba wat mede door de vertraging te kort was. Na weer een enorme wandeling van nu dik 20 minuten kwamen we aan bij gate 52A. We waren gelukkig nog niet de laatste. Na een busrit van ruim 10 minuten zaten we eindelijk in het vliegtuig wat op tijd vertrok. Achteraf niet onze bagage maar goed. Na 1.5 uur vliegen ook weer te laat op Warschau het zat niet mee. We waren snel bij de bagageband. Ondertussen gebeld door de taxichauffeur die we hadden besteld en aangaf dat hij stond te wachten, wij ook op onze bagage die maar niet kwam en uiteindelijk helemaal niet kwam. Wat een gedoe, want je moet dan melding maken dat je koffers er niet zijn. Dit werd allemaal goed afgehandeld. Taxichauffeur gebeld dat we later kwamen, dat was geen punt hij ging eerst een andere passagier wegbrengen en zou terug komen. Zo gezegd zo gedaan. Uiteindelijk kwamen we rond 17.00 uur aan bij het appartement van Nico, de vader van een vriendin van onze dochter waar we de komende dagen verblijven. Ook hier ging het weer mis. Nadat we door het beveiligde hek in een soort binnentuin kwamen omgeven door lage appartement torens moesten we de juiste hebben. Het adres van het complex was Sarmacka 18 en het huisnummer 29. Dat huisnummer had ik effe niet gezien dus we gingen naar nummer 18 natuurlijk in een heel andere toren. We stonden met de sleutel bij het appartement maar de sleutel ging niet in het slot. Diverse keren geprobeerd maar nada. Gelukkig waren de bewoners niet thuis anders dachten ze wellicht dat we aan het inbreken waren, leg dat maar een uit op z’n Pools. En nu, geïrriteerd weer weg. Ik gaf het kaartje met adres aan Trudie en natuurlijk het was geen 18 maar 29 in een andere toren. Dus hilariteit alom. Gevonden, een prachtig en smaakvol luxe appartement. Eerst koffie en toen de wijk verkennen, boodschappen doen, toilet artikelen halen want ook die zaten in de koffer. Rond 20.00 uur kwam Nico en hebben we samen bij een goed Italiaans restaurant gegeten. Om 23.00 uur het licht uit.

Dag 2

Na een goede nachtrust rond 08.30u uit de veren en ontbeten. Het was wachten op de koffers die door een koerier voor de middag gebracht zouden worden. Om 11.30u nog niets, dus weer bellen. De koerier zou al geweest zijn maar had niet mobiel gebeld, wat wel de afspraak was. Maar goed na enig aandringen kwamen de koffers rond 12.45 uur. Gelukkig onze eigen spullen weer en we konden dus gaan. Trudie had een app op haar telefoon zodat we via Google live alle buslijnen en aansluitingen hadden. Erg handig. Vanaf ons logeeradres reed bus 522 rechtstreeks naar het centrum en het station. Een buskaartjes kost 1 euro p.p. en kun je in de bus in de automaat kopen. Op het station eerst naar de informatiedesk want we moesten plaatsen reserveren voor de hogesnelheidstrein naar Krakau. Treinkaarten had ik al geregeld via mijn werkgever, waarmee we met reductie in het buitenland kunnen reizen met dezelfde rechten als in Nederland dus ook nog 1e klas. Vroeger koste het niets echter daar heeft de belastingdienst een stokje voor gestoken, het is echter nog steeds aantrekkelijk. We werden vriendelijk geholpen door een collega van het Pools Spoorbedrijf PKP. Daarnaast kochten we ook een driedagenkaart voor de bus á 9 euro pp. zodat we ongestoord konden reizen. Inmiddels was het al wat later op de middag en onze magen begonnen te knorren dus tijd voor de lunch. Na een klein uurtje namen we bus 116 naar de oude stad die ons na een aangename rit van ca. 20 minuten dropte op loopafstand. Een korte wandeling en een aantal trappen bracht ons op het centrale plein Plac Zamkowy. Midden op dit plein staat een 22m hoge pilaar met een standbeeld van koning Sigismond III uit 1644. Deze koning maakte van Warschau de hoofdstad. Ook staat hier een enorm Koninklijk Slot uit de 14e eeuw. In de 17e en 18e eeuw woonde hier verschillende koningen echter ook het parlement was hier gevestigd. Een vreemde situatie wat de monarchie beperkingen oplegde. Dit verklaard, dat er hier rondom Warschau veel verschillende paleizen zijn gebouwd zodat de koning zich kon terug trekken. Vanaf 1918 zetelde de president van de republiek in het Slot. Tijdens de tweede Wereldoorlog werd ook dit gebouw vernietigd. Het is pas in 1971 herbouwd omdat de communistische autoriteiten weinig voelde voor herbouw. Het werd grotendeels afgerond in 1988 echter in de jaren 2000 was het volledig af. Wij waren wat laat voor de bezichtiging maar komen hier terug. Een korte wandeling door de oude stad gaf een goed beeld van het oude Warschau. Dit gedeelte was geheel vernietigd door de nazi’s maar door de vele vrijwilligers steen voor steen weer herbouwd op basis van oude tekeningen. Prachtig om te zien. Ook vind je hier nog delen van de oude bakstenen vestingwallen die zijn herbouwd met de toegangspoort de Barbacane. Tevens toegangspoort tot de nieuwe stad. De muur was al grotendeels in de 19e eeuw gesloopt omdat het geen functie meer had, echter het past goed bij de oude stad. We wandelden rustig door de wijk, brachten een bezoek aan de Sint Jans-kathedraal, de belangrijkste oudste kerk van de stad uit de 14e eeuw. Er zijn hier veel juwelierswinkels, boeken en antiquariaten in de kleine gezellige straatjes rondom. We belanden vervolgens op de oude stadsmarkt waar we koffie deden. Na het beklimmen van een toren met observatiedek, Taras Widokowy, van waaruit je een prachtig uitzicht had over de stad, wandelde we rustig terug naar de bushalte. Rond 18.30 uur waren we weer terug. Even uitpuffen waarna we aten bij hetzelfde restaurant als gister Vilano Ristorante. Dit was erg in de smaak gevallen.