logo
Website Fred en Trudie
Home
Welkom
Gastenboek
Reisverslagen
Cruise 2022
Valencia 2022
Kos 2021
Midwolda 2021
Heino 2020
Caribbean 2020
Polen 2019
Cruise 2019
Griekenland 2018
Kos 2018
Wenen 2018
Cruise 2017
Dag 1/2
Dag 3/4
Dag 5/6
Dag 7/8
Dag 9/10
Dag 11/12
Dag 13/14
Dag 15/16
Dag 17/18
Dag 19/20
Dag 21/22
Wenen 2017
Kos 2016
Portugal 2016
Cruise 2015
Australie 2014
Cruise 2013
Griekenland Kos 2012
Caribbean 2011
Spanje 2011
Italië Basilica 2010
Noord Limburg 2010
Madrid 2009
Australie 08/09
Istanboel 2008
Spanje Andalusie 07
Lissabon 2007
Praag 2007
Sardinië 2006
Griekenland 2006
Nieuw Zeeland 2005
Brussel 2005
Italie Calabrie 2004
Australie 2002
Sicilië 2001
Fotoalbums

Dag 11
Na een onrustige nacht, de wekker op 6.30u. Vandaag naar Saigon, Ho Chi Min City. Ik voelde me niet lekker wellicht door het overmatige vier gangen diner. De bus, een transfer vertrok rond acht uur. Er waren veel transfer bussen en bus 25 was voor ons. De rit duurde 1.5 uur, airco en wifi in de bus. Daarnaast een gids die veel vertelde over Vietnam. Het eerste wat opviel was de structuur. De infra was goed, het groen onderhouden, weinig vuil op straat en vele winkeltjes gaven een volledig ander beeld dan Cambodja. In Vietnam wonen 70 miljoen inwoners. Ca. 60% is boeddhist, 20% katholiek en de rest verschillende godsdiensten. Het wegennet is goed en er zijn diverse tolwegen. Grootste uitvoerproduct is rijst en koffie, na Brazilië de tweede koffieproducent. Saigon ontwikkeld zich in hoog tempo. Handel en industrie nemen een vlucht. We kwamen Saigon binnen via de Saigon rivier, die tevens de stad in tweeën deelt en de levensader is voor de water voorziening. Het hoofdvervoermiddel is de scooter, nu dat was goed te merken. Honderden scooters reden door elkaar heen en daar tussen auto’s, een compleet gekkenhuis. We werden voor een groot financieel centrum gedropt, de zgn Bitexco Financial Tower. Een gebouw van 298 mtr. hoog waar we naderhand nog naar de 49ste verdieping zijn geweest voor een view. Na het uitstappen werden we direct benaderd door twee kleine Vietnamezen met een fiets met bak ervoor. We dachten een goede prijs te hebben afgesproken maar dat brak ons achteraf op en heeft ons een hoop geld gekost, maar goed. Nadat we plaats namen in de karretjes hadden de twee er een enorme kluif aan. Ze fietsen dwars door het verkeer heen, rode stop lichten negerend, tegen de stroom in wat voor hilarische, wellicht gevaarlijke situaties zorgden. Veel getoeter om ons heen. Bang, nee niet echt want het gaat gewoon zo, wederom het recht van de sterkste. We werden als eerste door de stad vervoerd naar The War Remnants Museum, wat ons een indruk gaf van de Vietnam oorlog. Het heette ooit Oorlogsmisdaden museum. Er zijn acht permanente exposities. Alle exposities gaven een beeld van de gruwelen die werden gepleegd door de Amerikaanse, Chinese en Franse soldaten gezien vanuit Vietnamees perspectief, maar vlak de andere zijde niet uit. Dit kan je niet onberoerd laten. Er staan voor het museum een aantal vliegtuigen, helicopters, tanks en afweer geschud en een aantal enorme bommen ondermeer clusterbommen en verschrikkelijke andere vernietigingsmiddelen. Ook was er een nagebouwd folter-centrum, gevangenis waar je een indruk kreeg welke manieren er werden gehanteerd om mensen aan het praten te krijgen. Al met al werd je hier niet vrolijk van. Maar historie is niet weg te poetsen. De twee fietsmannen bleven geduldig op ons wachten. Vervolgens naar de Jade tempel. Een prachtige oude tempel die de Koning van alle hemelen eert. Met ondermeer de Jade Keizer, een prachtig bouwwerk met veel religieuze afbeeldingen. Een bezoek aan een kunstgalerie mocht niet ontbreken Minh Phuong Art Galerie. Allerlei mooie schilderijen hingen hier en andere prachtige zaken. Vooraf brachten we een bezoek aan de werkplaats waar een deel van de kunst werd gemaakt. Eierschalen zijn ondermeer de grondstof en werden fijngemalen en verwerkt maar ook parelmoer. Het wordt allemaal op een speciale manier ingelegd. Erg interessant. We hebben een prachtig schilderijtje gekocht. Gezien het gewicht zal ik wel een paar schoenen achter moeten laten. Buiten stonden onze vrienden weer te wachten. Vanhier reden we naar een overdekte markt de Ben Thanhmarkt. Hier scheiden onze paden en moesten we afrekenen 250 dollar. Hmmm, nu dat was niet echt mijn reactie. Dat hadden we niet afgesproken. Toch moest er afgerekend worden, en ik trok mn portemonnee, ze moesten pp drie miljoen dong hebben dus 125 dollar pp. Ik dacht drie miljoen voor twee dus 120 dollar. Ik had de omrekenkoers ook niet zo snel voorhanden. Ik heel naïef en rekende met de ene drie miljoen af die er vervolgens als een haas vandoor ging. Vervolgens zei de ander dat ie ook nog drie miljoen dong kreeg. Trudie was woest en zei dat dat niet ging gebeuren, ze moesten de ander drie miljoen maar delen, wat nog te veel was. We dropen af, de kleine Vietnamees teleurgesteld achterlatend. Het waren broers dus kwam wel goed. Wellicht hebben we een wonder verricht als barmhartige Samaritanen en konden ze nu een nieuwe fiets kopen. Dat we opgelicht waren spreekt voor zich en onze stemming was even op een nulpunt. De biezen weer gepakt en tegen elkaar gezegd, ach we hebben vakantie, en maar zeggen daar trappen we niet meer in. We zijn de markt nog even over gelopen. Hier wordt van alles verkocht maar over het algemeen souvenirs. Vervolgens liepen terug naar de Bitexco Financial Tower. Het 298 meter hoog kantoorgebouw waar we vanochtend zijn gedropt. Daar koffie gedronken en een bezoek aan de 49ste verdieping gebracht. Toegang ca.8 euro met een fantastisch uitzicht over de stad. Dit gebouw schaart zich in de rij hoge gebouwen van de wereld. Daarnaast is Ho Chi Min Stad zich in sneltreinvaart aan het ontwikkelen. Een norm stuk groen land grenzend aan de rivier wordt binnen 15 jaar volledig vol gebouwd. Ook wordt er druk gewerkt aan een metro netwerk. Terug op het schip even heerlijk ontspannen in de Spa en vervolgens was het weer tijd voor het diner. Na het diner was er een film over Planet Earth wat heel bijzonder werd begeleidt door het orkest van de boot. We hebben genoten wat was dat prachtig.

Dag 12
Wat gaat de tijd snel, voor ons gevoel zijn we al een poos weg. Om 12.00u meerde we aan in Nha Trang. Op de wal allerlei marktkraampjes en een ontvangstcomité van dames met groot spandoek, welkom in Nha Trang. Een grote en zeer drukke kustplaats in het midden van Vietnam. De reis er naar toe was prachtig. Veel eilandjes en zicht op de kust. We hebben een hut aan bakboord dus kijken ook naar de kust. We hadden geen excursie geboekt maar wel een transfer naar het centrum. Rond 12.15u zaten we in de bus die ons, aan een drukke doorgaande weg langs het strand, dropte bij een groot winkelcentrum. De Vietnamezen vlogen je om de oren met allerlei aanbiedingen en excursie. We zouden e.e.a. op eigen gelegenheid doen en gebruik maken van taxi’s. Allereerst een bezoek aan het nieuwe winkelcentrum waar de Kerstmuziek je tegemoet kwam. Hier zat de kerstgedachten er al goed in, aan boord nog niets te bespeuren van dit alles. Dat is wel jammer, maar goed. We zouden als eerste naar de Long Son Pagode gaan. Om toch wat dynamiek op te snuiven gingen we te voet. Trudie had haar stokken gelukkig mee, dat scheelde. Op straat was het een drukte van belang, als alle scooters hier auto’s waren dan stond het verkeer stil. Daarnaast was oversteken hier meer een poging tot zelfmoord want alles denkt aan elkaar maar voetgangers horen daar niet bij. Je moet dus enorm op je tellen passen en tussen het verkeer, ondanks dat er zebra’s zijn oversteken. Het was constant een wonder om aan de andere kant te raken. Maar het heeft ook wel weer charme. We hadden ons wel wat vergist in de afstand maar gaven niet op. Onderweg nog een kleine pagode bezocht en een korte lunchpauze bij een bakkerij waar we voor de lunch 34000 Dong betaalde, zeg maar 1 euro 50, voor 2 flesje frisdrank en beiden een grote donut. We schrokken hiervan want het is overal veel duurder. Nu dat was weer een meevaller. Bij de pagode aangeland was het een drukte van belang. De pagode, was prachtig van binnen met allerlei kleinere beelden. Achter de pagode kon je via een trap met 155 treden een heuvel op waar bovenop een enorme 14 meter hoge witte Boeddha stond. Omhoog klimmen was in deze hitte geen sinecure maar het was meer dan de moeite waard. Ook het uitzicht over de stad was prachtig. Naar beneden was ook niet makkelijk want de trap was nogal stijl, zeker als je met stokken loopt moet je aandacht erbij blijven. Onze volgende bestemming was de 

Po Nagar Cham torens gebouwd in de 8e eeuw en gewijd an de godin Yang Ino Po Nagar. Ze wordt geëerd door etnische Vietnamezen, Chinese boeddhisten en Cham-Hindoes. Van de acht oorspronkelijk torens staan er nog vier. De noordelijkste toren is het indrukwekkendst en grootst. Binnen een beeltenis van de Hindoegodin Uma, geïncarneerd als Po Nagar. Als je in zo’n pagode naar binnen gaat overvalt je de rust. Voor de tempel staan nog een aantal grote zuilen van een vervallen meditatie

zaal. We lieten ons hier met een taxi naartoe brengen. Taxi’s zijn niet duur maar neem er 1 met een meter en laat deze aanzetten. Al met al was dit een indrukwekkend bezoek. Let op, als je de pagodes van binnen wilt bekijken dan gepaste kleding aan, geen korte broek en mouwloze shirts en schoenen uit. Van hier terug met de taxi naar de plek waar de bus vandaan vertrok. Eerst nog koffie en terug naar de boot. Rond 19u waren we hier weer opgefrist en aan tafel. Het theater boodt vanavond een prachtige traditionele show van Vietnamese dansers en hun muziek instrumenten. Rond 22.30u vertrokken we weer op weg naar Da Nang. Morgen een dag op zee.