logo
Website Fred en Trudie
Home
Welkom
Gastenboek
Reisverslagen
Cruise 2022
Valencia 2022
Kos 2021
Midwolda 2021
Heino 2020
Caribbean 2020
Polen 2019
Cruise 2019
Griekenland 2018
Kos 2018
Wenen 2018
Cruise 2017
Dag 1/2
Dag 3/4
Dag 5/6
Dag 7/8
Dag 9/10
Dag 11/12
Dag 13/14
Dag 15/16
Dag 17/18
Dag 19/20
Dag 21/22
Wenen 2017
Kos 2016
Portugal 2016
Cruise 2015
Australie 2014
Cruise 2013
Griekenland Kos 2012
Caribbean 2011
Spanje 2011
Italië Basilica 2010
Noord Limburg 2010
Madrid 2009
Australie 08/09
Istanboel 2008
Spanje Andalusie 07
Lissabon 2007
Praag 2007
Sardinië 2006
Griekenland 2006
Nieuw Zeeland 2005
Brussel 2005
Italie Calabrie 2004
Australie 2002
Sicilië 2001
Fotoalbums

 Dag 13
Vandaag weer een zeedag. Lekker niets doen of meedoen met allerlei programma’s aan boord. Lekker uitgeslapen en ontbijt op de kamer. Om 11.30u hadden we een zgn. Mariner brunch. Je werd hier voor uitgenodigd als je vaker met de HAL hebt gevaren. Je luncht dan in het bijzijn van de kapitein en een deel van de staf. Altijd  leuk. Daarnaast ontvang je een Delfsblauw tegeltje van het schip waarop je vaart. Er stond behoorlijk wat wind en er was veel zeegang waardoor het schip erg onrustig was. Aan beide zijde van het schip zit een stabilisator om de zijwaartse bewegingen van het schip op te vangen, deze waren in gebruik genomen en vormen als het ware twee vliegtuigvleugels. De beweging van voor naar achteren kan niet worden opgevangen, er kan wel wat met de koers worden gedaan zodat het schip wat rustiger ligt. Vanmiddag een update in het theater van de twee derde stuurlieden. Zij vertelden wat meer over het schip en de navigatie. Aansluitend gaf de 1e stuurman/officier uitleg over alle navigatie apparatuur. Interessant om te weten, is dat het drinkwater uit zee wordt gewonnen en compleet ontzilt, gereinigd en gefilterd wordt waardoor het geconsumeerd kan worden als drinkwater. Hier wordt nog wat chloor aan toegevoegd. Het schip is dus zelfvoorzienend. Er zijn zoetwatertanks als achtervanger. Daarnaast is er een complete reinigingsinstallatie voor al het afval uit de toiletten. Het vocht wordt gescheiden, gereinigd en gefilterd. Het wordt daarna geloosd maar het is zo schoon dat ook dat gedronken kan worden. Het overblijfsel wordt aan de wal overgepomp. Nog even heerlijk ontspannen in de Spa, natuurlijk weer heerlijk gegeten en om 22.30u het licht uit.

Dag 14
Vandaag aankomst in Da Nang. Een excursie naar Hoi An stond gepland. Na het ontbijt vertrokken we om 08.30u met de bus. Het regende pijpenstelen maar een paraplu deed wonderen. Da Nang telt één miljoen inwoners dus voor hier een kleine stad. In 17 jaar tijd heeft deze stad zich ontwikkeld tot een stad van formaat en het is nog één grote bouwput. Het is met recht een vakantieoord, grote hotels en resorts worden in hard tempo uit de grond gestamd. Vele toeristen uit alle windstreken maar ook Vietnamezen hebben de weg hiernaar toe gevonden. Da Nang heeft één van de zes mooiste stranden van de wereld volgens Forbes. Visserij speelt hier ook een belangrijke rol en daarnaast doen ook de scooterzaken goede zaken er rijden hier 1.5 miljoen scooters. Het regende vandaag maar dat duurde gelukkig niet lang. Na een afwisselende busrit van circa een uur kwamen we aan in Hoi An. Het stadje wat staat op de lijst van Unesco en is, zeg maar het Volendam van Vietnam. We werden als eerste gedropt bij een zijden fabriekje. We kregen uitleg over het proces van de zijderups die hier verantwoordelijk voor is. Van klein rups, naar groot en naar cocon. De coconnen werden in warm water gelegd en dan kon je makkelijk een beginnetje maken met de eerste draden op het spinnewiel. Wat meer cocon draden bij elkaar wat dikker de draad. Vervolgens op een groot weefapparaat werden de stoffen gemaakt. Een interessant verhaal. Ik kocht een mooie zijde stropdas. Het was inmiddels droog en we liepen naar de overdekte Japanse Brug met om je heen allemaal verkopers van kleine souvenirs. Als je overal wat van meeneemt heb je een extra koffer nodig. De brug moet je gezien hebben als je in Hoi An bent geweest, net als Napels zien en dan sterven. De brug herinnert aan het rijke handelsleven en is in 1593 gebouwd door de Japanners als verbinding met de Chinese wijk in het oosten van de stad. Vervolgens liepen we Japanse brug we naar een klein ceramic museum. Stelde niet veel voor. Na een korte oversteek was er het gemeenschapshuis Phuc Kien, met een tempel. Prachtig kleurrijk gebouw gesticht door handelaars na de Ming Dynastie lang geleden. Enorme marmeren drakenbeelden keken je aan en stonden op het punt om vuur te spuwen. Maar dat ging gelukkig niet. Na weer een korte wandeling was het huis van Tan Ky meer dan een boek waard. Een origineel winkelpand uit de 18e eeuw waar al generaties lang één familie woont. Het is behouden in de stijl zoals de al generaties geldt. Er is wel een probleem, waardoor vele families, die hier wonen, op de eerste verdieping leven. Hoi An ligt in een waterrijk gebied met een grote rivier. De rivier treedt regelmatig buiten de oevers en de laatste keer dat dit gebeurde was j.l. november. Het water stond bijna twee meter hoog. Dat is een algemeen probleem voor deze stad en niet 1,2,3 op te lossen. Men is er vaak op voorbereid en kan tijdig alles veilig stellen. We hadden hierna 40 minuten vrij om zelf nog wat rond te lopen. Terug naar verzamelpunt Japanse brug om naar het restaurant te lopen waar we de lunch zouden nuttigen. Allerlei verse gerechten kwamen op tafel, soep, groente, vis, vlees en andere Vietnamese heerlijkheden. Er was meer dan genoeg en het smaakte goed. Na de lunch terug naar de bus. We reden langs de kust en maakte een stop bij één van de vele marmerhouwerijen. Gelegen aan de voet van de Marble Mountains. Vijf hoge bergen met op elke top een pagode en aan de voet kleine dorpjes waar men gespecialiseerd was in het bewerken van marmer. Bij dit bedrijf werden enorme marmeren beelden gemaakt. Het marmer van dit bedrijf kwam uit het binnenland van Vietnam. De bergen zijn vanwege de vele antieke pagodes ook een bedevaartsoort. Natuurlijk was een bezoek aan het strand gepland. Trudie natuurlijk even de zee voelen. Het was zwaar bewolkt maar het regende niet, dat creëert toch wel een bepaalde sfeer. Ons laatste bezoek was de Linh Ung Buddist Temple. Als je al veel pagodes gezien hebt denk je net als in Europa met kerken, het is mooi geweest maar toch kan het nog mooier. De tempel is al van ver te zien en draait om een reusachtig spierwit marmeren Boeddha beeld, de Lady Boeddha. De grootste rechtopstaande Boeddha van Vietnam 67 meter hoog en 17 meter in diameter en 17 etages. Ze staat op een heuvel en kijkt uit over de zee. Daaromheen een aantal prachtige pagodes op een mooi aangelegd terrein. Een van de hoge pagodes stamt uit 2010. Al met al was het weer een prachtige dag waarop we veel gezien hebben. We gaan een onrustig nacht tegemoet met veel zeegang. Er is een typhoon op komst in deze omgeving. We werden door de kapitein geïnformeerd.