8 december
De voorlaatste dag in NZ. Voor ons is de tijd zeker niet snel gegaan. Ik (Fred) wil wel weer op huis aan. Maar ja, Hong Kong zouden we nog onveilig maken. Vanmorgen zijn we vertrokken richting Greymouth. Via de Frans Joseph Glacier zakten we weer vanuit de bergen terug naar de westkust. Een vroege theestop deden we in Pukekura, inwonertal, twee de restauranthouder en z’n vrouw. Door via Hokitika, de plek waar veel goud is gedolven en vervolgens de lunch in Greymouth met een bezoek aan een fabriek waar Jade werd bewerkt. Jade is een groene steensoort die een spirituele betekenis heeft voor de Maori en op allerlei manieren wordt bewerkt voor gereedschappen, sieraden en wapens. Het is een dure steensoort. De bedoeling was dat we in Greymouth op de Trein, de Trans Alpine Express zouden stappen echter het eerste gedeelte van het traject is onder constructie. We reden vervolgens via de Arthurs Pas op 900 meter, 100 meter onder de permanente sneeuwlijn. Stapten in Athurs Pas Village op 736 meter boven zeeniveau op de trein. Op het eerste traject zat ook een tunnel van 8 kilometer dus daar misten we niets aan. Een spectaculaire treinreis via de bergen en ravijnen bracht ons in tweeënhalf uur in Christchurch. Om 18.30 uur zijn we gaan eten en rond 23.30 uur naar bed. Morgen vliegen we via Melbourn naar Hong Kong. 

11 december
Negen uur zaten we aan het ontbijt. Veel keuze, maar als je al alle dagen in een hotel hebt gegeten hunker je naar de Hollandse keuken. Op het programma stond een tour door de stad. We moesten in de lobby van het hotel wachten. Nou met ik zeggen dat, dat geen onplezierige verpozing is. Een drukte van belang. Portiers met witte handschoentjes die de deuren openen en sluiten, bagage dragen, auto’s voorrijden etc. etc. Ook de meest dure auto kwamen aanrijden, waaronder Ja, Roderick de nieuwste Ferrari’s en Rollsen. Rond 10.20 uur kwam er een klein vrouwtje binnen hobbelen met een bord met onze naam erop. Na de voorstellingsronde was er nog een echtpaar. Een minibus reed voor waar we instapten. De tocht duurde ruim 4 uur en startte op Hong Kong Island. Viktoria Peak was het eerste doel. Een ruim vijfhonderd meter hoge berg vanwaar je een prachtig uitzicht hebt op de stad. Een aaneenschakeling van wolken krabbers over een lengte van vier klm. Ook bevindt zich hier het hoogste gebouw van de stad de Two IFC tower met 88 verdiepingen de vier na hoogste wolkenkrabber van de wereld. Het is een financieel centrum ontworpen door dezelfde architect die ook de glazenpiramides van het Louvre heeft gemaakt. Van hier reden we naar een schitterend strand Repulse bay. Hier bezochten we enkele Boeddha beelden. Ook was hier een brug, als je daar overloopt leef je drie dagen langer. Vervolgens stond een bezoek aan Aberdeen op het program. Hier leven vissers al sinds generaties op hun vissersboten. We werden gedropt aan de haven en stapten op een authentieke chinees bootje voor een rondvaart. Een ervaring op zich. Ook bevond zich hier het grootste drijvende chinees restaurant van de wereld. Natuurlijk mocht een bezoek aan een diamant slijperij niet ontbreken. Rond drieën waren we weer in het hotel. Eerst koffie en vervolgens nog maar even op de loop. Via een schitterend park liepen we naar de haven. Het is ook op zondag een drukte van belang op straat. Alle winkels zijn open en er zijn in deze omgeving van het hotel verschrikkelijk veel dure winkelcentra waar je niet omheen kunt. Hong Kong heeft 7.8 miljoen inwoners en er zijn ca. 500.000 auto’s. Er is te weinig ruimte voor meer. en wat er aan auto’s rijdt zijn ook nog eens de duurste merken en typen. Er is een groot verschil tussen arm en rijk. We namen de ferry voor een overtocht naar Hong Kong Island voor een euro. Leuke tocht en je bent zo aan de overkant. Ook hier weer winkels, winkels en nog eens winkels. Ik moest even naar het toilet nou alleen in het toilet waren al drie man bezig om schoon te maken. Het ontbrak er nog maar aan of ze vegen je billen ook nog af. Er zijn verschrikkelijk veel baantjes hier. We zouden vanavond in het hotel eten dus om 17.30 uur waren we weer terug. De zwemspullen gepakt want op de 19^e verdieping zit op het dak een zwembad van 20 meter lengte. Leuke entourage met allemaal palmen alsof je in de tropen zwemt en dat op het dak. Ook hier weer allerlei personeel die schoonmaakt en je de handdoeken brengt. Heerlijk al die luxe. Om 19.30 uur schoven we aan voor het buffet. Nu je kon het zo gek niet opnoemen of het stond er. We waren tijdens onze rondreis al wel wat gewend qua eten echter dit sloeg weer alles. Met diverse vis- en vleessoorten, sushi, salades, groenten, kazen, pasta’s je kon het zo gek niet opnoemen kon je, je vol eten. Alleen al, de verschillende toetjes, taartjes, ijs, vruchten etc etc. besloeg al een tafel van ca. vier meter lengte. Wat hebben wij weer heerlijk gegeten. Rond negenen waren we weer terug op de kamer om heerlijk te gaan knorren