logo
Website Fred en Trudie
Home
Welkom
Gastenboek
Reisverslagen
Cruise 2022
Valencia 2022
Kos 2021
Midwolda 2021
Heino 2020
Caribbean 2020
Polen 2019
Cruise 2019
Griekenland 2018
Kos 2018
Wenen 2018
Cruise 2017
Wenen 2017
Kos 2016
Portugal 2016
Cruise 2015
Australie 2014
Cruise 2013
Griekenland Kos 2012
Caribbean 2011
Spanje 2011
Italië Basilica 2010
Noord Limburg 2010
Madrid 2009
Australie 08/09
Istanboel 2008
Spanje Andalusie 07
Dag 1/2
Dag 3/4
Dag 5/6
Dag 7/8
Dag 9/10
Dag 11/12
Dag 13/14
Dag 15
Lissabon 2007
Praag 2007
Sardinië 2006
Griekenland 2006
Nieuw Zeeland 2005
Brussel 2005
Italie Calabrie 2004
Australie 2002
Sicilië 2001
Fotoalbums

Dag 3
Vroeg uit de veren, want de dagen zijn tekort. Een uitgebreid ontbijt stond op ons te wachten. Vandaag moet Sonja maar buiten het klooster wachten. Wat worden we weer verwend. Trudie had in gedachten om naar Tarifa te rijden. Hiervandaan gaan boten naar Tanger in Marokko, ja van die tante. Dat was dus weer een aardig stuk zuidwaarts. Dus maar een stuk over de snelweg, N340 want dat schiet op. De wegen zijn hier prima en de Spanjolen zijn goede weggebruikers. Niet zoals Italianen die, al bumperklevend, duwend en toeterend hun weg banen. We waren voorbereid op alles en in veel boekjes lees je ook dat Spanjolen op Italianen lijken qua weggedrag. Maar wij moeten na 15 jaar Italië eerlijk zeggen petje af olé. Ik rij hier zeer ontspannen maar anderen hebben hier misschien andere ervaringen mee. Rond elfen waren we in Tarifa. Een echte havenstad zonder enige franje maar met uitzicht op Afrika, weliswaar in de nevel. Trudie wilde wel met de boot naar de overkant echter dat leek mij gezien de enorme wilde zee en harde wind geen goed idee. Maar goed, toch even informeren. Hé, gelukkig er gingen maar twee boten en die waren al vertrokken. Dus tijd voor plan twee. Langs de kust omhoog naar Cadiz. Dat viel ons erg tegen. Ongezellige kustplaatsen die we snel weer verlieten. Rond 15.30 uur waren we in Cadiz. Een prachtige stad en meer dan de moeite waard voor een bezoek. Mooie lange smalle straatjes waar je heerlijk uren kunt slenteren. Een bezoek aan de kathedraal met zijn enorme torens mocht niet ontbreken. Een gigantisch bouwwerk. Trudie wilde de Torre de Poniente, de noordtoren niet beklimmen dus ging ik alleen. In de toren zijn geen treden maar je loopt via een wentelpad de zesenzeventig meter hoge toren omhoog. Hoe kregen ze het vroeger toch voor elkaar. Een formidabel uitzicht over de stad en verder was de bekroning. In de smalle straten, waarvan sommigen een kilometer lang zijn vertoonden kunstenaars hun werk waaronder eentje die op wijnglazen complete melodieën maakten door met zijn vingers over de rand te glijden. Een lust voor het oor. Maar zoals altijd kwam ook aan deze dag weer een eind dus na het vroege avond eten waren we rond negenen weer terug in het hotel. Vanavond alweer de laatste avond hier en morgen naar Sevilla.

Dag 4
Na het ontbijt de koffers in de auto, uitchecken en de reis vervolgen. Tegenover de Sandeman brouwerij in Jerez de la Frontera zat de wereldberoemde
‘’Real Escuela Andaluza del Arte Ecuestre” Koninklijke Andalusische School van de Paardrijkunst, een koetsenmuseum en een museum over de Spaanse rijschool en dressur. Nu hebben we weinig met paarden maar een bezoek aan deze rijschool leek ons erg interessant. Bovendien heeft Spanje een grote reputatie op het gebied van de paardendressuur en dan mag, omdat je hier toch bent een bezoek hieraan niet ontbreken. Je kunt er paardendressuur, trainingen en shows bijwonen. Na het kopen van de kaartjes moesten we eerst door een poortje en werd de bagage net als op het vliegveld door een röntgen apparaat gehaald. Het was een gigantisch landgoed waarop de enorme stallen, Arena en een zadelmakerijschool stonden en nog enkele andere schitterende gebouwen geheel in stijl en gele kleuren. Allereerst liepen we, natuurlijk met vele anderen, naar de Arena waar werd getraind met paarden dressuur. Dit was een lust voor het oog en hadden wij beiden nog nooit mee gemaakt. Fotograferen was ten strengste verboden, hé wat jammer nu. Schimmels, zwarte- en donker bruine paarden dansten en huppelden op de muziek, we konden er geen genoeg van krijgen. Vervolgens een rondleiding in de zadelmakerij wat erg bijzonder was. Ook de bezoeken aan beide musea was bijzonder interessant. Mooie koetsen uit voorbije tijden stonden er tentoongesteld en een uitgebreide geschiedenis over het paard en de rijkunst/dressuur. Ook hier weer geen foto’s. Al met al een leerzame ochtend/middag en wie weet krijgen we een nieuwe hobby. Het liep al tegen 15.00u zodat we richting Sevilla reden voor ons volgend bezoek. De routeplanner weer aan en deze bracht ons feilloos naar ons hotel, maar niet heus. We hebben een uur in het rond gereden. Vragen aan mensen op straat die ons allemaal een andere richting opstuurden en het ergerlijke van alles, is het hoge eenrichtingsbord gehalte. Op een gegeven moment had ik er schoon genoeg van en ben een hotel ingegaan en gevraagd of zij ons de weg konden wijzen. Wat blijkt de straatnaam is enkele maanden geleden gewijzigd zodat je dan wel kunt zoeken tot je een ons weegt. Uiteindelijk gevonden. Wederom een goed hotel, hoog service niveau en erg vriendelijk. Saillant detail, zelfs de autoramen werden in de parkeergarage gewassen, hoe vind je die. Ook is hier draadloos internet gratis, komt dat even goed uit want in het vorige hotel betaalde ik 9 euro voor 45 minuten dat loopt dan aardig op. Inmiddels was het 18.30 uur, de spullen op de kamer gezet en eerst maar eten. Het centrum lag op steenworp afstand dus alles was redelijk te belopen. Toch maar een kaartje gekocht voor de hip on hip off bus want dat is altijd makkelijk. Deze open bus rijdt volgens een standaard route en je stapt in en uit bij vaste haltes. Van te voren kun je dan al bepalen wat je wilt zien dus ook maar meteen een ritje voor de sight seeing makkelijk voor morgen. Vervolgens bij een restaurant neergestreken waar we ons tegoed deden aan een uitgebreide Tapas maaltijd. Wat was dat lekker. Nog een rondje lopen en genieten van de schitterend verlichte gebouwen en de mooie enorme Kathedraal Giralda. Vervolgens naar ons hotel maar ja, in het donker is het moeilijk oriënteren dus we waren de weg kwijt. Dolend met de kaart in de hand door de stad vonden we uiteindelijk een aanknopingspunt en bereikten we met een paar vermoeide benen het hotel. Om 00.45 uur deden we het licht uit.