Dag 5
Onze rondreis gaat beginnen. Na het ontbijt naar het station, om de auto op te halen. Het verhuur bedrijf Maggiore kennen we van eerdere keren dat we een auto hadden gehuurd. We hebben de auto via Sunny Cars gehuurd. All-in dat geeft verder geen zorgen. We kregen een Fiat Bravo die drie dagen oud was dus een splinter nieuwe auto. Groot voordeel was dat onze koffers volledig achterin paste, dit is niet altijd het geval gezien de afwijkende maten van onze koffers. De volgende hindernis moest worden genomen de weg naar de snelweg en zo snel mogelijk weg uit de drukte. De routeplanner had eerst wat moeite maar vond al snel de juiste weg, echter Trudie wilde via een andere weg dus eerst de kaart maar op schoot. Dit ging ook prima, een aantal jaren geleden waren we niet anders gewend. Via de autostrada, tolweg reden we via Salerno, Éboli naar Potenza. Onderweg een aantal keren koffie en  de benen strekken. Het plaatsje ligt op een hoogte van ca. 1080 mtr in de bergen. We hadden het zo gevonden. De agriturismo La Fosteria di San Leo ligt in een prachtig gebied ver weg van de bewoonde wereld. Het is een oude kluizenaarswoning. We werden vriendelijk ontvangen, door de eigenaresse Andreana, met koffie en cake. Dat is altijd een leuke gastvrije binnenkomer. De bazin spreekt vloeiend Frans, met mijn Italiaans en beetje Frans hadden we toch een aardige conversatie. Het is hier heerlijk ontspannen, een leuke kamer grenzend aan een mooie veranda en uitzicht op de hoge bergen en heuvels. Allereerst even naar het dorp voor water en wat drankjes, ca. 10 km. rijden. Na terugkomst heerlijk gezwommen in het zwembad en vervolgens plannen gemaakt voor morgen. We eten hier op de agriturismo en dat is maar goed ook want het is vroeg donker en de binnenwegen zijn slecht begaanbaar in deze streek. Om 20.00 uur schoven we aan het diner. We werden in de lounge ontvangen door Pepito de eigenaar. Het was er erg romantisch, met kaarsjes en hij had wierook staafjes branden en heerlijke muziek. Hij nodigde ons uit om aan tafel te gaan. De eetzaal was een voormalige schuur omgebouwd tot een romantische ruimte. Grote wanden van zandsteen met een gewelfd dak en bijzondere verlichting. Het eten was in één woord geweldig. Het voorgerecht (primi) bestond uit kleine gerechtjes uit de streek, broschiutto met tomaat, een hartige taart met ricotta (schapenkaas) en heerlijke salami, de tweede gang was gevulde Ravioli (vulling schapenkaas)in tomatensaus, en het hoofdgerecht was voor Fred lam en Trudie kipfilet volgens Italiaans recept en salade. Om je vingers bij op te eten. Trudie lust geen schapenkaas dus ook dat heb ik opgegeten, hoop er geen last van te krijgen. Als dessert stonden er aardbeien op het program en een heerlijke cappuccino. Er waren nog twee Engelse gasten waar we mee kennismaakten en een erg leuk en geanimeerd gesprek hadden. Na het wensen van de buona notte (goede nacht) liepen wij nog een klein eindje om. Het uitzicht op de verlichte bergdorpjes is leuk en wat nog leuker is zijn de vuurvliegjes die hier in grote aantallen aanwezig zijn en een feeëriek beeld geven. Om 22.00 uur lagen we in bed.

Dag 6
Kwam slecht in slaap. Had toch teveel gegeten. Het vele schapenkaas liet me bijna blaten. Ben uiteindelijk toch in slaap gevallen. Trudie heeft wel goed geslapen maar werd van mijn onrust wakker. Ik werd vanmorgen wakker met een vervelend gevoel in de buik maar dat ging in de loop van de dag over. Om 08.00 uur zaten we aan het ontbijt. Italiaans maar we waren wel anders gewend. Er waren vleeswaren, kaas, ook schapenkaas, maar daar had ik m’n buik al van vol en zoetigheid, brood en beschuit. Voldoende om even lekker te ontbijten. Vervolgens werd door Andreana gevraagd wat we voor het avondeten wilde hebben. In ieder geval geen kaas in wat voor vorm dan ook. We wachten af. Rond 8.45 uur stapten we in de auto voor een bezoek aan Matera. Een stadje op ca 80 km hier vandaan wat op de Unesco Wereld Erfgoedlijst staat. Volgens de geschiedenis is dit na Petra in Jordanië, de tweede stad op aarde waar vanaf het stenen tijdperk tot nu toe mensen gezamenlijk wonen in wat voor vorm dan ook. De eerste woningen waren holwoningen, I Sassi genoemd. In de 8^e eeuw vestigden zich hier ook monniken en werden er in de rotsen kapelletjes gebouwd en kloosterruimten versiert met fresco’s. Er zijn 130 rotskerken. In de negentiende en twintigste eeuw raakten de Sassi in verval. Er waren complete doolhoven met ontelbare smalle straatjes en trappen op verschillende niveaus ontstaan. De daken van de huizen deden dienst als straat. Door een malaria epidemie vanwege de overbevolking moesten kregen 15 tot 20.000 mensen in Matera een nieuw onderkomen echter vanaf de jaren 80 uit de vorige eeuw zijn de ISassi opnieuw bewoonbaar. Er wonen nu zo’n 2000 mensen. De oude stad is een bezoek meer dan waard. Ook een bezoek aan de echte holwoningen was bijzonder van hieruit had je een fenomenaal uitzicht op de rest van Matera. De stad is gebouwd tegen een bergrug, met een enorm diep dal. Ook zijn er enkele speelfilms opgenomen waaronder de Passion of Christ. Rond twee uur verlieten we de stad ook vanwege de enorme hitte, het was 37 graden en dat is wel effe wennen. Vanaf Matera zijn we binnendoor over de via Appia (SP1) teruggereden naar de agriturismo. Het was een prachtige route via allerlei kleine dorpjes, Grotolle, Grassano, Tricarico,  sommige op een hoogte van 1100 mtr. Zodat je schitterende vergezichten had. De weg was soms moeilijk begaanbaar omdat door de vele regenval, afgelopen winter complete stukken uit de weg waren weggezakt en je over een smal stuk wat er nog lag de weg moest vervolgen. Je ziet de vele dorpen liggen maar goed oriënteren is er niet bij. De vele haarspeld bochten, afwisselende grote hoogten, ruige bergen en glooiende heuvels waren spectaculair, wat dit gebied eer aan doet. Ook dit deel van Italië, de Basilicata heeft weer een eigen gezicht. Rond 17.30 uur waren we terug, snel de zwemkleding aan om een heerlijke duik in het zwembad te nemen en vervolgens om 20.00 uur aan te schuiven voor het avondeten.
Daniëlle, Marcel en Puck zijn ook aangekomen in Italië, zij zitten in Toscane bij Livorno.
Om 20.00 uur schoven we aan voor het (pranzo) diner. Wederom heel romantisch. De eigenaar en eigenaresse doen er alles aan om het je naar de zin te maken. De antipasti (voorgerecht) bestond uit bruchetta met tomaat, dun gesneden salami en gesneden kalebas te samen gebakken met geruld ei. Dit was een ware delicatesse. De primi (eerste gerecht); voor Trudie romige kikker erwtensoep, welke ze heerlijk vond en voor mij de oer-Italiaanse pasta met tomatensaus. De secondo (hoofdgerecht) bestond uit grote gegrilde plakken aubergine afgedekt met tomaten en kruiden. Dit was een delicatesse. Het dessert bestond uit verse aardbeien. De mama die in de keuken staat van deze agriturismo maakt er een waar feest van. Toen we naar onze kamer liepen wilde Fred nog even in een hangmat gaan liggen. Hij ging verkeerd zitten en kukelde er aan de andere kant weer uit. Dat was au op de stenen. Een halve liter wijn is misschien toch teveel. Wat is het hier toch heerlijk, geen vliegtuig lawaai, autolawaai etc. maar alleen de krekels, de heldere hemel en niet te vergeten de vuurvliegjes.