Dag 7

Wakker worden met de zon wat is er niet prettiger. Heerlijk geslapen. Opknappen, ontbijten en vervolgens naar Evora. Een prachtige stad met nog een bestaande stadsmuur waarbinnen zich het historisch centrum bevindt. Als eerste bezochten we het stadspark Jardim Publico. Een prachtig onderhouden park. Vanhier liepen we naar de grote kapel Ingreja Sao Francisco uit de 15e eeuw. Een gigantisch bouwwerk waarin zich de 17e eeuwse Capela des Ossos bevindt. Een lugubere kapel waar langs de wanden, de pilaren de knekels, botten en schedels zijn verwerkt van 5000 monniken. Boven de deur de spreuk, 'wij beenderen wachten op de uwe'. Ook was er een klein museum wat we bezochten. Via het gezellige drukke stadscentrum wandelden we naar de Sé. De kasteelachtige Romaans Gotische kathedraal. Een gigantisch onooglijk bouwwerk van buiten wat enigszins kasteelachtige vormen had. Binnen was het prachtig, ook aan te raden is het bezoek aan het naastgelegen klooster en een wandeling naar het dak van de kerk via 140 treden vanwaar je een prachtig zicht hebt op de omgeving. Kosten van dit alles 3 euro pp. Na een lichte lunch door naar het 50 km verder op gelegen plaatsje Monsaraz. Het ligt op een berg aan de Spaanse grens. Een prachtig ommuurd stadje met hoe kan het anders een kasteel en een prachtig klein kerkje. In het kasteel op de binnenplaats vinden soms stieren gevechten plaats. Er zijn leuke smalle straatjes en de oostkant bestaat uit een groot meren gebied. Vanuit de hoogte is dit prachtig te zien en deze plaatst is de moeite waard van een bezoek, vanuit Evora pak de N256 en je rijdt er zonder moeite op af, wel weer even klimmen met de auto. Na een bak koffie had mijn navigator nog een prachtige route uitgezet door het merengebied. We reden vanaf Monsaraz via Mourao (lang viaduct over water) via Lutz, Povoa de S. Miguel, n386, n384 naar Portel. Ook hier zag je van uit de verte op een berg weer een enorm kasteel staan. In de N384 passeer je ook nog de enorme Alqueva dam. Vervolgens via de N18 weer naar Evora. Een prachtige route in het grensgebied met Spanje die je heerlijk op je gemak kunt rijden. Prachtige wijdse landschappen, waar in deze periode van het jaar de klaprozen, de brem en prachtige paarse bloemen de kleuren bepalen. Rond 19 uur waren we terug in ons hotel. Nog even heerlijk gezwommen en aansluitend in het hotel gegeten om aansluitend de dag te laten passeren.

Dag 8

Vandaag verlieten we ook dit hotel weer op weg naar Obidos. Trudie had een mooie route uitgestippeld. Het was bewolkt en onderweg regende het. We zouden een aantal highlights bezoeken die op de route lagen. De eerste was de Menhir van Almendres even voorbij Guadalupe. Een enorme megaliet, zeg maar brok rots recht opstaand in een punt gevormd wat een soort heilige plDe weg er naar toe was onverhard met grote kuilen. Dit was voor een luxe auto een uitdaging. Na 2 km gaf ik het op en zijn we terug gereden dit was geen doen nog buiten het feit dat we geen 4wheel drive hebben. Een te slechte weg. Op weg naar Valverde kwamen we langste de Dolmen van Zambujeiro. Zeg maar wat wij Hunnebed noemen maar dan een groot aantal stenen naast elkaar. Dolmen zijn vermoedelijk begraafplaatsen. Ook hier gold weer hetzelfde als bij de weg naar de Menhir. Dat schoot lekker op vandaag. De volgende bezienswaardigheid waren de grotten van Escoural. Gesloten, gloeiende, gloeiende. Volgens de Capitool reisgids zouden ze open zijn. Maar goed, het hek ging open en er kwamen 3 personen uit waaronder een gids. Wat bleek de grot was alleen op afspraak te bezoeken. Dat stond niet in onze nieuwste uitgaaf van Capitool. Naar nu blijkt wordt de reisgids wel steeds opnieuw uitgegeven maar toch niet goed ge-update. Ik raakte aan de praat met de gids over de diverse teleurstellingen mbt. de twee vorige highlights. Wat blijkt veel van deze bijzondere plekken liggen op privé grond. De boeren vertikken het om de wegen op orde te houden en de overheid heeft hier geen grip op. Daarnaast liggen er in Portugal nog heel veel mooie bezienswaardigheden echter de eigenaren geven geen toestemming om over hun land te rijden. OK dan maar. Een kleiner troost was nog de Dolmenkapel van Sao Brissos. Een mini kapel gebouwd van grote brokken stee. In de kleuren wit en blauw. De rit was prachtig, door glooiend landschap met prachtig begroeide heuvels. Smalle wegen waar je bijna niemand tegenkomt. Via Montemor reden we door via de N114 naar Coruche. Onderweg lunchten we in en Portugees wegrestaurantje. De eigenaar verstond geen woord Engels dus ik bestelde maar koffie. Vervolgens nogmaals de kaart bestudeerd en met handen en voeten iets besteld. Uiteindelijk was het een omelet met kaas wat ook nog eens heerlijk smaakte. We bleven de N114 volgen tot Santarem. Ter hoogte van Raposa passeerden we een aantal bruggen. Op één van de bruggen zaten wel acht ooievaarsnesten en in een boom nog een stuk of vijf. We zijn gestopt om dit te fotograferen want dat was toch wel bijzonder om al die beesten met luiers en baby's te zien vliegen naar de diverse bestemmingen. Wij weten nu waar kindertjes vandaan komen. In deze omgeving barst het van de ooievaars dus we zijn nog heel veel nesten tegen gekomen.Van Santarem (enorme drukke provinciestad) reden we via Rio Maior naar Infantes waar onze hotel zich bevond. Onderweg hiernaartoe stuitte we nog op een bezienswaardigheid die niet vermeldt stond. Het plaatsje Salinas. Een gehucht met de enige zoutmijn van Portugal. Een bijzondere plek waar al sinds 1177 zout gewonnen wordt uit zoutmijnen diep onder de bergen. Het water is 7x zouter dan zeewater en komt via een natuurlijke manier in een soort groot bassin. Er om heen  liggen allemaal grote ondiepe vierkante bassins waarin het zoute water wordt gepompt. Vervolgens gaat het water van bassin naar bassin en de zon doet zijn werk. Na 6 weken is het water uitgekristalliseerd. En wordt het zout bij elkaar geveegd Het is een ambachtelijke industrie want veel mensen zijn hier aan het werk met bezems in de bassins aan het  proces van ca. 6 weken. Het zout wordt over heel de wereld geëxporteerd. Een bijzondere hotspot. Op naar ons hotel, het heet hotel maar het is een super-de-luxe B&B, rustig gelegen. We hebben een eigen appartementje een klein Portugees huisje. De ontvangst door de eigenaresse was erg gastvrij. Ze gaf ons het adres van een traditioneel restaurant Taberna do Manelvina. Dit ligt in het plaatsje Cruze op 4 km afstand van Infantes. Dit restaurantje staat hoog aangeschreven in Portugal, je moet op elke dag van de week reserveren anders heb je pech. We hebben hier heerlijk gegeten en als toetje Pão de Ló. Originele zoete cake uit Portugal. Het was een inspannende dag voor chauffeur en navigator maar we hebben genoten van de prachtige route met het afwisselende landschap. Voor de missers zal ik de auteur van de Capitool gids op de hoogte stellen.