10 mei
Dag 1
Vandaag met de caravan op naar Grashoek in Noord Limburg. Alles weer gepakt echter we moesten nog even wachten op de nieuwe camping stoelen die we hadden gekocht. Was zelf wat gestrest door zaken die niet liepen zoals ik verwachtte. Gelukkig hielp zoonlief even. Maar goed alles op de plek, caravan aangekoppeld en gaan met die ….. Om 12.00u dus vertrokken,  en we reden op ons gemak richting het zuiden met in het achterhoofd de werkzaamheden rondom Utrecht, viel reuze mee geen files. Wel bleek de A67 richting grens afgesloten zodat we een alternatieve route reden net voorbij Helmond, wat met caravan niet altijd de fijnste routes zijn. Rond 15u waren we op de camping Peelweide. We werden hartelijk welkom geheten en onze plaats, plek 2 werd aangewezen. Een ruime plek in de middag/avond zon en schaduw rondom. We hadden een klein uurtje nodig om de boel op orde te maken en tussentijds al koffie dronken. De grote luifel zetten we waarschijnlijk morgen op, nu alleen de nieuwe dakluifel. Kwam er ook achter, dat door de omleiding, wegen waren slecht, de voor-fietsendrager uit z’n vergrendeling was geschoten. Probleem voor morgen. De zon schijnt volop dus dat wordt genieten? Ook nog maar even boodschappen gedaan in Panningen.

Dag 2

De camping ligt naast de A67, een drukke doorgaande route richting het oosten. we hadden ons niet goed georiënteerd op de ligging dus waren benieuwd of we er last van hadden. Eerlijk gezegd hoor je het wegverkeer wel echter nog niet hinderlijk. Eerlijkheid gebiedt wel, dat er op het moment één richting is afgesloten dus morgen even afwachten als deze weer open is. Toch een rustige nacht gehad. Vandaag Moederdag, terugdenken aan onze eigen moeders, de tijd van weleer. We hebben de kinderen nooit verplichtingen opgelegd, zeker niet met dit soort dagen en ook rekening houdend met de andere moeders die wellicht met een bezoekje vereerd worden. Toch denken onze kinderen er altijd aan wat natuurlijk op prijs wordt gesteld Tuurlijk voor de jongsten blijft het speciaal en is het zeker een bijzondere dag. Vandaag, volop zon, vroeg uit de veren, ontbijt buiten lekker chillen koffie met gebak en een fietstocht maken. Rond 12u vertrokken we voor een rit van 20km door de Peel richting Neerkant. Vanaf de camping fiets je direct de landelijke omgeving in met prachtige landerijen, uitgestrekte velden waar ooit turf is gestoken, velden met pioenrozen en mooie vergezichten. We passeerden de dorpen, Grashoek, Meijel met als doel het dorp Neerkant. Tussen Beringe en Meijel passeerden we het verhaal van de twee kanalen, de Helenavaart gegraven door een particulier, van Griendt, die turfwinning starte en vanuit het turf-gebied de turf afvoerde via zijn eigen kanaal. Naast en evenwijdig aan het Helena kanaal ligt 40m tussen, ligt het kanaal van Deurne gegraven door gemeente Deurne. Beide kanalen komen uit op Canal du Nord. De gemeente Deurne wilde gebruik maken van het Helenakanaal van, van Griendt maar uit concurrentie overwegingen wilde van Griendt dit niet dus groef Deurne een eigen kanaal. Wat een verhaal. Net voorbij Meijel passeerden we de St. Wilbersput. Deze put herinnert aan de naam St. Wilber’s. Een apostel die met 11 priester gezellen in de 7e eeuw N.C. door de streken trok om het Christendom te verbreiden. Veel putten en kerken herinneren hier aan. De put wordt vanaf de 14e eeuw vermeld als grens bepaling wat in die tijd gewoon was. Naast de put staat een replica grenssteen. De oorspronkelijke steen dateert uit 1761. Rond enen streken we meer in Neerkant waar we lunchpauze namen. Tegenover, waar we zaten stond het museum ‘Techniek met een Ziel’ wat we zouden bezoeken. Weer zo’n pareltje, wat we vooraf niet wisten. Die Trudie toch, op haar Moederdag toch nog haar organisatie taak volbracht. We werden heel vriendelijk ontvangen door twee vrijwilligers. Met de museum-kaart in de aanslag, die we er inmiddels wel uit hebben, hadden we dus vrije toegang. Het museum, gevestigd in een voormalige Rabobank, dompelt je onder in de tijd van weleer en in het bijzonder de collectie elektrische apparaten vanaf 1900 tot heden. Een nostalgische reis naar onze jeugd en een feest van herkenning. We kregen een individuele rondleiding door gastheer Han een enthousiaste vrijwilliger. Het museum starte ooit als een verzamelwoede en hobby door een enthousiaste verzamelaar dhr. Broekmans boven zijn electronica winkel. De collectie breide enorm uit waardoor er een ruimte probleem ontstond. Het huidige pand kwam vrij zodat alles werd verhuist en werd ondergebracht in een stichting. Dhr. Broekmans, hier ook vrijwilliger, zijn zaak is hier nagebouwd wat op zich al aardig is. Han leidde ons met zijn enthousiasme door het museum heen. Gestart om 13.30u en eindigde tegen sluitingstijd om 16.30u. Tussendoor nog koffie met beschuit met muisjes want hij was opa geworden. Hele verhalen en leerzame wetenswaardigheden over elektronica, verlichting, televisies, radio’s, grammofoons, Huishoudelijke apparaten etc. etc. en Philips voerde de boventoon. Hij bracht het op een alleraardigste manier waardoor we aan zijn lippen hingen. Met een vol hoofd verlieten we om 16.45 uur het museum en fietste terug naar de camping. Eerst maar even chillen en daarna de BBQ aan. Wat een leuke en leerzame middag.

Dag 3

Na een goede nachtrust opstaan om 7.30u. Op het programma stond een bezoek aan het Oorlogsmuseum in Overloon. We vertrokken rond 11.30u en na een kleine 30 minuten waren we in Overloon. Hier staat op het voormalige slagveld het oudste oorlogsmuseum van West Europa wat in 1946 haar deuren opende. Het ligt prachtig in de bossen en via een mooie laan met prachtige beelden wandel je naar de entree. Ook hier de museum jaarkaart, wat €18.50 pp bespaarde en ook gratis parkeren. Voordat we het museum ingingen eerst lunchen. In het museum zie je op een interactieve wijze de grote impact van WOII.Er wordt stil gestaan bij het verzet, D-Day, de Holocaust en de bevrijding. Ook was er een onderdeel met 8 persoonlijke verhalen waarbij je gevraagd wordt, bij diverse situaties, wat jij zou doen, afwachten, meewerken of verzetten.  Daarnaast staan er in een gigantische hal 180 voer-,vaar en vliegtuigen, waaronder tanks, enorme legervoertuigen, Jeeps, kanonnen etc. veelal uit US. Ook is er een interactieve belevingshal waar je de landing in Normandië meemaakt. Je stapt in een ruimte waar een film draait, en de luitenant ons, als ‘soldaten’ toespreekt en uitnodigt om in het landingsvaartuig te stappen om de overtocht te maken van Engeland naar de stranden van Frankrijk. Wij zijn een peloton wat op de stranden de hindernissen moet verwijderen zodat de grote landing kon plaatsvinden. Je kijkt vervolgens in die fictieve boot naar de klep van het landingsvoertuig, voelt de waterdruppels van overkomend zeewater, net echt. Vervolgens de landing, de klep gaat open en de kogels vliegen je fictief om de oren. Je loopt vervolgens de volgende ruimte in en staat midden op het slagveld op het strand. Allemaal reuze echt nagebootst en met geluiden van bombardementen, geweerschoten, dode soldaten, kanonnen, erg sinister om mee te maken. Zo loop je via een route door het oorlogsdrama wat zich daar in Normandië afspeelde en uiteindelijk onze vrijheid bewerkstelligde. Na enkele uren museum, waren we toe aan wat luchtigs. We bezochten twee kringloopwinkels in Venray en deden boodschappen voor het avondeten. Een indrukwekkende dag.

Dag 4

Vandaag afgesproken met onze vrienden Hans en Miranda, die op een camping in Wellerlooi staan op 30km bij ons vandaan. We hadden gepland om samen te gaan fietsen naar de bedevaartplaats Kevelaer net over de Duitse grens. We waren op tijd uit de veren en vertrokken na het ontbijt om 9.30u naar camping Heidehof. De fietsen gister al op de auto geplaatst wat weer scheelde. Om 10.15u arriveerden we bij de camping waar H&M ons al opwachtte. Een prachtige camping echter in de middle of nowhere, op zich voor de rust heerlijk. Na de koffie vertrokken we voor een 10 km lange fietstocht pffff, naar ons doel. Via onverharde wegen maar ook mooie fietspaden bereikte we na ca. 45 minuten het stadsplein waar we de fietsen parkeerden.
We liepen naar de winkelstraat met als doel de Maria-Basiliek echter niet voordat we koffie mit kuchen hadden genomen, dus plofte we neer op een terras van een Konditorei met uitzicht op de kerk. Na de koffie liepen we naar de Kapelplatz en bezochten als eerste de Genadekapel, ofwel de kapel van Barmhartigheid, dé bestemming van alle Kevela-pelgrims. Hier bevindt zich het wonderbaarlijke beeld “Consolatrix Afflictorum” in het zeshoekige koepelvormige gebouw. Het verhaal gaat dat in 1642  marskramer Hendrick Busman bij een kruis op de heide bij Kevelaer - waar nu de genadekapel staat, enkele ogenblikken bad. Opeens hoort hij een stem uit de richting van het kruis: “Bouw op deze plaats ‘n kapelletje”. Als nuchtere Hollander schenkt hij er in eerste instantie weinig aandacht aan, maar op 3 verschillende dagen hoort hij deze stem! Met toestemming van de pastoor van Kevelaer begon hij al snel aan de bouw van een kleine kapel. Kort na Pasen in 1642 krijgt de vrouw van Hendrik een nachtelijke verschijning. Zij ziet in een helder licht bij een kleine kapel Onze Lieve Vrouw van Luxemburg! Het verhaal van die nachtelijk verschijning wordt bevestigd door een verklaring van een wachter, die op zijn nachtelijke ronde een eigenaardig licht gezien had in het huis van de Busmans. Deze afbeelding van Onze Lieve Vrouw van Luxemburg was haar kort daarvoor door twee Hessische soldaten te koop aangeboden. Omdat ze het te duur vond, kocht ze het niet! Dit gebeuren was voor Hendrik de bevestiging van zijn hemelse opdracht. Hij stuurt zijn vrouw op pad om de afbeelding in koperdruk alsnog te verkrijgen en dat lukt na veel moeite. Het gaat hier om een afbeelding van Onze Lieve Vrouw van Luxemburg waarin Maria, vooral tijdens de pestepidemie van 1623, spontaan werd vereerd als de “Troosteres der bedroefden” wat tot op de dag van vandaag onveranderd op zijn plaats is gebleven. Ons volgend bezoek was de Kaarsenkapel, de oudste kerk op de Kapellenplatz, gebouwd tussen 1643 en 1645. Twee jaar na de voltooiing, werd de kapel ingezegend en dankt ze haar naam aan de vele kaarsen die zowel binnen als buiten in de zijbeuk van de kerk te zien zijn. Een lust voor het oog. Hier werden buiten de kaarsjes op gestoken. Vanhier een korte wandeling naar de St. Maria Basiliek gebouwd tussen 1858 en 1864 en in 1923 verheven tot pauselijke basiliek. De 90 meter hoge toren dateert uit 1884. Een prachtige kerk, met bijzondere deuren, indrukwekkende schilderijen, een kleurrijk interieur en fantastische glas in lood ramen. Daarnaast het prachtige orgel met 135 registers wat het grootste Duits-romantische orgel ter wereld is. Ook een blik in de biechtkapel, de openlucht kapel en de St. Antoniuskerk was de moeite waard. De inwendige mens wil ook wat dus bij een Imbiss wat gegeten alvorens we weer terug fietsten naar de camping via een leuke en rustige route. Miranda had een heerlijk borrelplank gemaakt en onder het genot van een goed glas wijn, gingen we weer de uitdaging aan om een spelletje te TOC te spelen, wederom verloor het mannenteam. Hoe moet dit nu verder. Rond 22u waren we na een enorme gezellige, mooie en indrukwekkende dag met elkaar weer veilig op de camping.



Dag 5

Een nieuwe dag met nieuwe avonturen. Rond achten werden we wakker,  wekker is niet nodig want wie doet ons wat. Ik had wel oordoppen ingedaan vanwege de ruis van de A67 waardoor ik vaster sliep. De zon scheen echter het was niet zo warm als afgelopen dagen in de ochtend, het scheelde een trui. Het bekende ritueel, douchen, opknappen en ontbijten. Trudie had niet gezegd wat we zouden gaan doen dus verrassing wat ik altijd wel leuk vind. De route met auto en fietsen erop leidde ons naar Maasbracht, waar we de auto parkeerden. Vanhier fietsten we via een prachtige binnendoor route via Brachterbeek, Linne en Merum naar Roermond. De stop was het Pierre Cuypershuis. De grote architect van Nederland, bekend van het Centraal Station Amsterdam met haar Koninklijke Wachtkamer waar ik een aantal jaren sleutel bewaarder van was, het Rijksmuseum, 70 kerken in Nederland waaronder de Laurentiuskerk en de voormalige St. Dominicus kerk in Alkmaar en vele andere gebouwen. Daarnaast restaureerde hij ook denk aan kasteel De Haar en maakte hij interieurs en ontwerpen voor stoelen zo ook de troon in de Ridderzaal. Een veelzijdige man. Het museum is gevestigd in het voormalige woonhuis van Cuypers. Cuypers was een groot architect die niet alleen de buitenkant ontwierp maar ook de binnenkant en hele interieurs. Alles in eigen beheer, timmerlieden, schrijnwerkers, beeldhouwers etc. waren allemaal in dienst. Sommige verafschuwde hem, maar meer omdat hij vaak de vrije hand kreeg om te ontwerpen en te bouwen maar het uiteindelijk toch afweek van het origineel. Voorbeeld is het Rijksmuseum, hij had een wedstrijd gewonnen die uitgeschreven was. Zijn ontwerp, met een renaissancistische uitstraling won. Tien jaar later staat er echter een heel ander gebouw meer Gotisch en erg katholiek en het leek op een kathedraal en niet als een museum, toch heeft men het zo gelaten. Een prachtige tour door het museum laat alle facetten zien. Nog helemaal intact was de hout loods achter het huis daar waar menig beeld is ontworpen en gemaakt voor onder andere kerk interieurs. Ook aandacht voor zijn zoon Joseph, bekend van de BAVO in Haarlem. Een prachtig museum wat meer dan de moeite waard was. Ook was er in dit museum een tijdelijk expositie Design in Beweging in de voetsporen van Cuypers. Cuypers ontwierp indrukwekkende gebouwen, kleurrijke interieurs en maakte gebruik van ambachtelijke technieken. Ook vandaag de dag zijn er vormgevers die werken vanuit liefde voor het hele proces, dus vanaf concept en materiaal keuze tot aan de uitvoering. Er wordt in het najaar de Limburg Design Award uitgereikt. Zes ontwerpers zijn genomineerd die in deze tentoonstelling hun werk laten zien. Wat heel innovatief was, vishuid zodanig bewerken dat het visleer wordt. Prachtige werken. We fietsen van het museum terug naar Maasbracht waar we het Binnenvaart museum bezochten. We werden door een enthousiaste vrijwilliger ontvangen die 35 jaar gevaren had op de binnenvaart en hij nam ons mee op reis langs de Maas en omgeving. Vanaf Maasbracht is een heel lang stuk niet bevaarbaar daarom is in de vorige eeuw het Juliana kanaal gegraven om dit stuk te overbruggen. Er waren allerlei maquettes die in het klein weergaven, hoe dammen en sluizen werkte. Veel scheepsmodellen waren er te zien maar ook miniatuur scheepswerven en andere bijzondere scheepszaken. Ook een expositie over grind winning in de Maas. Zelf was ik erg onder de indruk en genoot ervan, temeer omdat ik in mijn jongere jaren de Rijn-en binnenvaart school heb doorlopen. Wat ook indruk maakte in dit museum en wij niet wisten en velen met mij, was het Schepen-kerkhof. Op 30 September 1944 werden door de Duitsers binnenvaart schippers gesommeerd om hun schip in de havenkom bij Maasbracht aan te meren. Zij hadden geen idee waarom op wellicht een enkeling na. De Duitsers sloten de kom af met twee schepen vol beton die ze lieten zinken en blokkeerden de sluis aan de andere kant. De schippers en hun gezinnen moesten hun schepen verlaten en de schepen werden met explosieven tot zinken gebracht. Die enkeling die argwaan hadden brachten hun eigen schip tot zinken zodat er minder schade was. Over een lengte van twee kilometer was de verwoesting compleet. Een groot drama, en na de oorlog zijn vele van deze schepen die nog te herstellen waren zo snel mogelijk opgeknapt om de handel weer op gang te brengen. Het werd weer tijd om weer terug te gaan naar de caravan. Nog wat boodschappen en een heerlijke chill avond gehad.



Dag 6

Vandaag een rustige dag. Vanochtend eerst de fietsdrager vastgezet op de caravan. Door onbekende reden zat deze los. Rond 13.30u vertrokken we richting Beringe voor een bezoek aan een grote kampeerwinkel Buitenhuis, lekker rond kuieren maar niets gekocht. Door naar Panningen, een gezellig stadje waar we een kringloop bezochten, een wandeling door het centrum maakte en boodschappen deden. Rond 18u weer terug op de camping.



Dag 7

Wat een prachtige dag vandaag. Met de fiets op de auto naar Neer gereden aan de Maas. Een leuk klein stadje waar we de auto parkeerden bij de kerk. Vanhier fietsten we via Helden, waar het witte goud ons links en rechts toelachte. Daarnaast passeerden we een prachtig oud sluisje. In Helden dronken we koffie met vlaai. Ook bezochten we de kerk waar Fred een gratis rozenkrans ontving. Een prachtige fietsroute via Komoot, blij dat we een abonnement hebben want deze routes had ik zelf nooit gevonden. Daarnaast geeft het systeem ook de points of interest aan. Tussen Helden en Kessel passeerden we een zgn. Kastmolen, de St. Antoniusmolen welke al een paar eeuwen oud was. De hele houten kast kan draaien op een zware paal, de stanoaard. Deze molen stond oorspronkelijk in Meyel maar is in 1878 hiernaartoe verplaatst en werd gebruikt voor het malen van Weit (graangews). De molen lijkt wat op de Wipmolen maar dit bovenstuk, de kast, is veel groter.  Bij Kessel namen we de grote pont naar de andere kant van de de druk bevaren Maas, op dit stuk. De oversteek hier dateert al uit de 11e eeuw. Men moest toen tol betalen en de inkomsten waren voor de burcht van Kessel. De pont maakte onderdeel uit van de route Antwerpen-Köln. De burcht was vanaf de pont goed te zien. Aan de andere kant van de Maas fietsten we door de uiterwaarden, een prachtige route naar Beesel, rechts de Maas en links de uitgestrekte weilanden met mooie groene kleuren met er tussen een verdwaalde klaproos. Ook passeerden we de molen de grauwe Beer. Hier wordt 1 x in de zeven jaar het spektakel opgevoerd van Joris en de Draak. In Beesel staken we op voor de lunch. Ook weer zo’n leuk dorp met een gezellig plein waar de horeca z’n uiterste best doet en schreeuwt om de fietsers die voorbij komen. Hier speelde zich ook de legende af van St. Joris en de draak. Een heel verhaal maar dat zoek je maar op via Google. Na de lunch weer door en passeerden de historische groentenhof waar allerlei verdwenen groenten werd geteeld. Vervolgens namen we het fiets-voetveer Rijkel-Neer. Een kleine veerpont die ons weer overzette. Aan de overzijde passerenden we nog een 700 jaar oude watermolen. Een leuke fietstocht van 15 km onder een stralende zon. Trudie had nog iets in petto maar daarvoor gingen we naar Roermond met de fiets weer op de auto. In Roermond parkeerden we de auto en brachten en bezoek aan de bedevaartsplek Kapel in ‘t Zand en de oudste begraafplaats van Nederland. Naast de parochiekerk zit een processie gang waar een bijzonder beeld van Maria staat dat bekend werd door gebedsverhoringen en als zodanig een bedevaartsplek werd. In de lange gang hangen aan de wand allemaal tegels met bijzondere bedankjes aan Maria. We liepen van hier naar het oudste kerkhof van Roermond, ontworpen door Pierre Cuypers die hier ook ligt begraven. Ontzettend oude grafmonumenten die terug gaan naar befin 19e eeuw zeg maar 1815. Het kerkhof is beschermd monument. Op de terugweg naar de camping brachten we nog een bezoek aan de beste  vlaaien bakker van Limburg. Wat een snoepwinkel en……. Op de camping de caravan gereed gemaakt voor morgen, dan vertrekken we naar Winterle bij Eindhoven.



Dag 8

Vanochtend vertrokken uit Grashoek camping Peelweide, naar camping ‘t Dekske in Winterle bij Eindhoven.
Hier de caravan tot woensdag as. geparkeerd. We hebben hier ook ons jaarlijkse familie-weekend. Peelweide komen we niet meer. De herrie van de A67 is vervelend en de douches waren lauw, niet echt heerlijk om 's morgens een warme douche te nemen. Had dit aangegeven aan de eigenaar maar hebben er niets aan gedaan. Daarnaast staan er enorm veel bomen met bloesem dus mocht je onder een boom staan dan is tie smerig de caravan. Nu even naar huis en woensdag pakken we de draad weer op.

Dag 9
Vanmorgen om 10u vertrokken naar Wintelre camping ‘t Dekske bij Eindhoven. Gisteren de auto al gepakt, veel extra dingen mee voor het Hemelvaart familie weekend. De caravan stond al op deze camping maar nog niet op z’n plek. Om 12.30u waren we er. Een mooie camping, wel kleine plekken en een harde ondergrond pff. Maar goed we gaan het weer gezellig maken. Caravan op de plek gezet en alle noodzakelijke dingen aangesloten en….. koffie. Fred had al twee dagen last van z’n linker duim, wellicht ontstoken. Tijdens het opzetten van de luifel werd de duim steeds dikker en deed erg pijn. Trudie vertrouwde het niet dus een dokter gebeld. Daar kan ik morgen pas terecht. De duim doet erg zeer maar een paracetamol verlicht het iets. Uiteindelijk met veel pijn en moeite de luifel geplaatst en morgen de rest. Trudie nog wat boodschappen gedaan. Avondeten een broodje kipshoarma, wat goed smaakte. Vanavond een rustige avond en kijken naar ons nieuwe kleine tv.tje.

Dag 10
Na een heel onrustige nacht vanwege de vele pijn aan Fred’s duim besloten om een rustige dag te houden. Fred moest om 10.40u bij dokter zijn in Vessem. Een lieflijk plaatsje op een paar km van de camping. In het gezondheidscentrum zat de dokter. Na een korte intake, naar de dokter. Deze beoordeelde het als een zware ontsteking. Schreef antibiotica voor maar wilde toch het vocht wat er zat weghalen. Er moest dus een gaatje worden gemaakt met een injectie naald. Nu ben ik al geen held met prikken maar dan ook nog op een plek die barstens zeer doet, moest effe slikken. Ik lag op de behandeltafel en toen de naald er in ging vloog ik bijna tegen het plafond aan. Wat deed dat zeer maar goed er kwam wat vocht uit. Bij de apotheek de pillen gehaald en maandag terug voor controle. Bij het naastgelegen buurthuis haalden we een bak koffie, waar we aan toe waren. Vessem wordt vaak aangedaan door pelgrims die onderweg zijn naar Santiago de de Compostela. Er is een ontmoetingscentrum en een plek van bezinning. Het Pelgrimspad, een langeafstand wandelroute, maakt onderdeel uit van het netwerk van Sint-Jacobswegen en doet Vessem aan. Na de koffie naar Bergeijk. In Bergeijk deden we BAX totaalrecreatie aan. Een enorme kampeerzaak waar we twee jaar terug ook onze luifel lieten maken. We hadden spijkerharingen nodig en nog wat andere kleine zaken die we aanschaften. Tevens hebben we hier even gelunchd. Na de lunch nog even naar Veldhoven voor wat boodschappen. Fred voelde zich niet ok, echter bij terugkomst op de camping samen de luifel dicht gemaakt aan de voorzijde. Had Fred niet moeten doen want wederom veel vocht in de pijnlijke duim. Trudie kookte vandaag chili con carne wat heerlijk was. Nog even contact gehad met onze vrienden Hans en Miranda die in Gelderland staan. Verder de avond rustig door gebracht.

Dag 11
Vandaag een rustige chill dag. Naar Best, Eindhoven en Veldhoven geweest. Onze hobby 😉 kringlooploop winkels bezoeken. Zo gezegd zo gedaan, dus drie winkels bezocht. Verder niets gedaan. Ook wel lekker.

Dag 12
Vanmiddag arriveerde broer en schoonzus op de camping. Het regende behoorlijk wat goed is na vele weken droogte. Luifel opgezet in de regen das niet fijn. Wij zijn vanmiddag naar Best geweest voor boodschappen en vanavond eerst in de ontmoetingsruimte op de camping koffie met cake, aangeboden door de eigenaar en vrouw. Erg leuk met overige camping gasten. Aansluitend zijn we met z’n vieren naar Wintelre gelopen. Hier was vanavond een dorpsfeest Gein op het Plein, waar de plaatselijke harmonie samen met lokale artiesten een concert gaven. Allemaal enorm gezellig, kneuterig en we hebben genoten. We kregen zelfs nog gratis friet, worst en kaas, heel bijzonder. Om 23.00u weer terug naar de camping waar we nog een afzakkertje namen.

Dag 13
Een bezoekje aan een overzichts expositie door Atelier Gala in de St. Lambertskerk in Vessem. Een expositie door 20 tekenaars die mooie creaties met kleurpotloden op papier zetten. In het buurthuis in Veldhoven, de naam komt van Veldoven, hier stonden ooit grote steenovens die gebruikt zijn voor diverse kerken waaronder die in Vessem. Hier bezochten we een jaarlijkse foto tentoonstelling van amateur fotografen van fotogroep Veldhoven. Ook erg mooi. Vervolgens naar de bios, de film The Salt Path. Indrukwekkende en gave film 🍿. Eten in een goed Italiaans restaurant en weer op naar de camping waar tussentijds ook zus Ans was gearriveerd en nicht Tineke met haar gezin uit Frankrijk 🇫🇷.

Dag 14
Om 6.45u de wekker want Fred moest om 07.50u bij dokter in Vessem zijn voor controle van zijn duim. We waren precies op tijd, dokter was tevreden echter gezien de zwelling die wel minder was een nog even doorgaan met de kuur, dus extra pillen. Ook mijn andere duim vond hij er niet netjes uitzien echter daar had ik geen last van. Hij gaf aan toen ik het over Wintelre had dat het in de volksmond Wintelré is en lokaal Wenterselse. Op de weg terug naar de camping passeerden we bij Vessem nog een mooi Maria kapelletje. Naast die kapel stond nog een bord wat verwees naar grafheuvels. We besloten om ook daar heen te rijden maar we konden ze niet vinden. De verdere aanduidingen waren niet duidelijk. Terug op de camping verschoonde Trudie de bedden, even alles weer aan kant en bij zus Ans, die hier op de camping samen met dochter Tineke haar man Bamba en twee kids in een huisje zit, een kop gehaald. Na de middag vertrokken we richting Hilvarenbeek. In het mooie dorp Oosterbeers stopte we even vanwege een enorme losse kerktoren die midden in het centrum stond. De Heilige Andreas en Antonius van Paduatoren. Deze toren was tegen een kerk gebouwd die er eerder stond, begin 19e eeuw. Die kerk met 100 plaatsen werd te klein en toen werd er tegenover een nieuwe kerk gebouwd. In WOII is de kerk waar de toren tegen aan stond, gebombardeerd. Kerk werd afgebroken en de toren gerestaureerd en staat nu fier op het plein met erin een Maria Kapel. Achter de toren lag een kerkhof. In Diessen passeerden we een overgebleven deel van het Theresiaklooster van de Zusters van Liefde dat in 1986 is gesloopt. De sloper voorkwam dat het torentje ook werd gesloopt en zette het op zijn sloopbedrijf in Tilburg. Jaren later heeft men het hier op deze plek geplaatst. In Esbeek staken we op bij het Andreas Schotel museum. Nog nooit van die man gehoord, maar het was erg interessant. Andreas Schotel (Rotterdam, 1896 - 1984) was een Nederlands graficus. Hij maakte vele etsen van het leven en de werkzaamheden van de Noord-Brabantse boeren en landarbeiders. Daarbij documenteerde hij nauwgezet de overgang van traditionele naar gemechaniseerde bedrijfsvoering. Ook ontwikkelde hij de “Mari" een machine die etsplaten beter schoon veegde. In mei 2009 werd het Andreas Schotel Museum geopend in de Schuttershof, een tapperij waar de kunstenaar regelmatig kwam. In 2015 werd de 'Andreas Schotel wandel- en kunstroute' uitgezet langs plekken waar de kunstenaar werkte. Daar staan schildersezels opgesteld en vijf door de Esbeekse kunstenaar Hannes Verhoeven (1984) gemaakte sculpturen. Ze zijn soms meer dan levensgroot en geïnspireerd door werk van Schotel. Eén daarvan, is een zes meter hoog een polychroom figuur en beeldt de Rotterdamse zelf kunstenaar uit. Ook het primitieve tuinhuisje genaamd De schuttel, waarin hij zomers als hij in Esbeek was met zijn gezin verbleef, maakt deel uit van de route. De wandelroute is 10 km en dat was voor ons een beetje teveel van het goede. Trudie had op de kaart nog iets leuks ontdekt. Vlakbij de Roovertse Bergen, met een prachtig uitzicht over het Rooverts Ven, staat een Reuzenbank. Daar genoten we in alle rust van de omgeving en voelde ons even weer klein, als een kind. Overal verspreid door Europa staan deze gigantische banken, op bijzondere en mooie plekken. Nog een hele tour om er op te klimmen voor een leuk plaatje. Leuke bezienswaardigheid zo midden in het bos maar wel met auto bereikbaar. We reden door naar Hilvarenbeek parkeerde de auto. Op het centrale plein, het Vrijthof, was kermis dus centrum was moeilijk bereikbaar. Een vrijthof is oorspronkelijk een omheinde voorhof van een kerk, waar wereldlijke machthebbers geen rechtsmacht bezaten. Het was een ruimte waar vrede heerste. We liepen naar de grote St. Petrus kerk, uit 990 die hier staat maar zoals gewoon in Nederland gesloten was, alleen de Maria-kapel was open. In 990 werd hier een tufstenen kerkje gebouwd. De huidige (gotische) kerk en toren stammen uit circa 1300. De kerk heeft een toren van 74,5 meter hoog, die je kunt beklimmen maar niet vandaag. We deden nog wat boodschappen en reden terug naar de camping met mooie herinneringen. De avond gezellig doorgebracht bij ons in de voortent met z’n allen.

Dag 15
Een natte dag vandaag en geen spannende dingen gedaan. Met m’n duim gaat het gelukkig een stuk beter, zal nog even duren voor volledig herstel. Ook arriveerde jongste zus met haar man. Diehards in een tent ⛺️. Gelukkig was het even droog dus behendig de tent opgezet. Ze had geen windscherm mee en wij gaven aan naar Eindhoven te gaan. In een enorme kringloop kochten we voor weinig een mooi oranje windscherm. Ook sloegen wij onze slag, er stond in een vitrine een prachtige  tijdloze Artemide Kalias lamp. Je ziet niet veel design lampen in een kringloop dus toeslaan. Gezien wij diverse Artemide lampen hebben was dit een mooie aanwinst die een mooi plekje krijgt. In Wintelre nog even de Mariakapel bezocht en boodschappen gedaan. De avond brachten we gezamenlijk door onder het genot van hapje en drankje.

Dag 16
Na een heerlijke nachtrust, op tijd opknappen. Met de auto naar Eindhoven waar we het prachtige van Abbe-museum bezochten. We zijn hier net voor Corona ook geweest en het blijft fascineren. Het is het oudste museum voor moderne en hedendaagse kunst en werd in 1936 geopend. Vernoemd naar zijn oprichter Henri van Abbe, een groot industrieel en liefhebber van moderne kunst. Zijn naam hangt ook nauw samen met het koloniale verleden in Sumatra. De slavernij was net afgeschaft maar men had bedacht om mensen ter plaatse contract werk aan te bieden, werk waarvoor men betaald kreeg echter onder erbarmelijke omstandigheden moesten werken en zeker niet vrijblijvend was, verkapte slavernij. Hij werd rijk door tabak uit Deli op Sumatra waar op de plantages contractwerkers werkte naar hier te halen. In het museum hangen de grote meesters zoals Picasso, Lucebert, Mondriaan, Appel, Toorop. Maar het museum biedt ook platform voor minder bekende kunstenaars. Daarnaast is het beleven, voelen en zien. Met je iPhone en je oortjes loop je op een interactieve wijze door de zalen waarbij interessante informatie wordt verteld en er voelelementen zijn die je mag aanraken. Dus een schilderij omgezet in gips zodat ook mensen met een visuele handicap de contouren kunnen volgen en voelen. Kunst is emotie en soms moet je je eigen gevoel en gedachten er op spiegelen. Daarnaast is de prachtig aangelegde tuin met de waterpartijen van Piet Oudolf een lust voor het oog. Ook waren er naast de vaste collectie twee andere tentoonstellingen. De ene “If I rule the World… Imagine that” Hoe zou de wereld er uit zien als jongeren het voor het zeggen hebben. De jongeren tussen de 14 en 17 jaar nemen je mee in een wereld zoals zij die zouden vormgeven. In het oude museum was een tentoonstelling van Ima Amasi Okon. Deze grote solo van deze kunstenaar laat je nadenken over hoe het idee van ‘verbetering’ werd gebruikt om kolonisatie, zoals de toe-eigening van land, te rechtvaardigen. Ook toont ze dat deze denkwijze nog steeds bestaat, bijvoorbeeld in ideeën over hoe we ons lichaam willen optimaliseren. Ze gebruikt elementen uit de hardloopsport. Zo bestaat een centraal werk uit rubberen matten die tijdens marathons de looptijd van deelnemers registreren. Okon transformeert deze technologie tot een kunstwerk dat focust op collectieve tijd. Een interessante wandeling door de enorme lange tentoonstelling door de diverse zalen, om de psoas spier te activeren ook wel de emotionele spier genoemd. Het is kunst maar niet datgene wat ons echt boeit. Vanuit het museum weer terug naar de camping. Na het eten nog een rondje gefietst kijken of het ging met mijn duim. Een bijzondere dag.

Dag 17
Vandaag een chill dag. De rest van de familie arriveerde zodat we voor vandaag compleet zijn. Caravans, camper en tenten op de plek en koffie. Morgen komen er nog een aantal die een dagje komen. Ook ging de Jeu de Boulle competitie van start, ik ben daar niet zo van maar enthousiasme van de rest laat niets te wensen over. Wel gezellig dat we op één veld staan met elkaar. De avond brachten we met elkaar door in ‘t Honk. Gezellig en ontspannen onder genot van hapje en drankje.

Dag 18
Op tijd uit de veren want spelletjes middag vandaag, de zon scheen volop. We liepen rond 9.00u al in de supermarkt want vanavond zouden we met ons gezin, 14 man bbq’en. Je hebt nogal wat nodig met zo’n club. Van de week nog een bbq gekocht want een grote heb je met z’n tweeën niet nodig. Deze zetten we wel weg voor een volgende keer. Na de boodschappen nog effe chillen en voorbereiden voor de middag. Jaap haalde hun dochter Bianka van het station die een dagje kwam en ook kwamen Jort en Björn een dagje, zoons van Patrick. Een gezamenlijke spelmiddag, stond op het program wat in elkaar gezet was door onze kinderen, Daniëlle, Sophie en Roderick, daarvoor dank. Iedereen meldde zich om 14.00u. Na een korte uitleg werden we ingedeeld in 4 teams. Er waren 4 opdrachten waarbij er 4 cijfers gevonden moesten worden. Gezamenlijk met je team opzetten van een tent met één hand, vervolgens een puzzel in elkaar zetten. Daarna 7 breinbrekers optellen aftrekken etc en het zoeken van een juiste sleutel die op een slot paste. Deze sleutels kon je via googlemaps coördinaten zoeken. Er waren diverse sleutels verstopt, ook buiten de camping, echter maar één paste en voor het cijfer moest je de sleutel op een kaart neerleggen waarop 7 sleutels stonden en één overeenkwam met de juiste sleutel en hier stond het cijfer bij. Daarnaast nog een gezamenlijke opdracht waarbij uit een aantal caravans enkele spullen waren gehaald en geraden moest worden van wie wat was. Bij alle opdrachten vond je dus een cijfer die samen een code vormde. In een grote kist zaten allemaal prijzen, je raadt het al, hier was de code voor nodig echter ook de cijfers nog in willekeurige volgorde. Er was zelfs een serieuze box waarin je plastic sleutels in de juiste volgorde moest stoppen, niet goed dan ging er een geluid af. Het was spannend tot het laatste moment en we hebben enorm gelachen en genoten. Na deze geweldige middag ging bij ons de bbq aan en hebben we met z’n allen heerlijk gegeten waarbij Patrick, chef bbq was. Ook de andere families aten samen. Er was natuurlijk weer meer dan genoeg. Bianka en Jort en Björn gingen weer op huis aan. ‘sAvonds nog de Jeu de Boulle competitie en aansluitend met een deel van de familie in de gezamenlijke ruimte gezeten.

Dag 19
Opstaan met een strak blauwe hemel is altijd een geschenk als je kampeert. Een heerlijke dag om niets te doen, nou ja niets. Trudie ging met dochterlief en schoondochter naar een graanmolen en een heemtuin, tuin met geneeskrachtige kruiden. Ze brachten meel mee om weer het nodige te bakken. Ook gingen twee gezinnen naar een klimbos en ook naar een zorgboerderij aan de overkant van onze camping. Zelf lekker chillen 😎 voorzover mogelijk. Gistermiddag stapten we op de fiets voor een rit van 20km over de Landschotse Heide en de Oirschotse Heide een prachtige rit, ontspannen op een bankje gezeten, genoten van het gekwaak 🐸 van de kikkers, voorbij zwemmende ganzen en dansenden Libelles. In Vessem een ijsje 🍦 gehaald en we bezochten nog een kleine kringloop shop. Het avondeten was patat met een snack wat we z’n allen gezamenlijk opaten. Na het eten gingen Patrick en Levi naar huis vanwege andere verplichtingen. De avond beloofde voor wat betreft het weer weinig goeds. Onweersbuien dreven over en het water viel lekker los naar beneden. Kleinkinderen speelde met oma en Daniëlle een spelletje en ze vermaakten zich opperbest. Ook een laatste avond in ‘t Honk waar we de zelfgebrouwen koffie likeur moesten testen🤪.

Dag 20
Voor de meesten vandaag de dag van vertrek, altijd weer jammer. We waren op tijd uit de veren want ik wilde onze luifel er droog afhalen. Rond halftien vertrok de eerste en al snel volgde de rest, zo ook onze eigen kinderen. Rond 12u was iedereen die ging, vertrokken. We blijven achter met broer en schoonzus, zus, neef/nicht met hun kinderen en wij. Mooi koppel om vanavond spel te doen. De luifel was er inmiddels ook af en de dakluifel uitgedraaid. Mocht het slechter worden dan zitten we altijd nog droog. Rond 15u reden we samen met oudste zus Ans naar Best waar een braderie was, stelde jammer genoeg niets voor. Dan maar effe koffie, waarna we weer terug naar de camping reden. In Best kwamen we broer Jaap nog tegen die samen met Tanja een fietstocht maakte. We hebben samen met Ans deels restjes gegeten wat erg lekker was. We hebben met elkaar een aantal fantastische dagen gehad, waar ook zeker het weer een positieve bijdrage had en daarnaast was de camping een toppertje. Huisjes wel wat gedateerd en voor 6 personen niet erg ruim. Maar dat deed niet af aan de gezelligheid. Vanavond laatste avond, met elkaar een kaartspel 31tigen gedaan. Ging net zo goed als toccen🙈leuke afsluiting.

Dag 21
De dag van vertrek naar de nieuwe Camping. De laatste spullen inpakken, luifel indraaien, afval weggooien, nog een bak koffie bij broerlief en schoonzus samen met oudste zus en gaan. De caravan lag niet lekker achter de auto wellicht toch niet goed beladen, maar rond 14.30u kwamen we na een voorspoedige rit aan op de camping de oude trambrug in Hoornsterzwaag Friesland. We werden alleraardigst ontvangen door Piet de eigenaar. Samen liepen we over het mooie camping terrein en konden zelf een plek uitzoeken en de caravan plaatsen zoals wij leuk vonden. We wilden niet op het open veld maar graag een beschutte plek maar wel in de zon, zo gezegd zo gedaan. Trudie ging boodschappen doen en ik plaatste de tent, vooraf wel wat hulp van Trudie, want die duim, o die duim. Krijg er inmiddels wel handigheid in. We hebben een leuke plek.

Dag 22
Na een reisdag gisteren vandaag ontspannen opstaan wel wat pijn in de rug van het opzetten van de luifel maar dat ebt wel weg. De zon scheen volop dus ontbijten in de buitenlucht. Voor vandaag een fietstocht, van 50 km de “wereldreis” geheten. Een fietstocht die je zeker moet doen als je in deze omgeving bent. Nu zijn we ondertussen wel wereldreizigers gezien de vele landen die we wereldwijd inmiddels hebben bezocht echter zo dicht bij huis deze landen aandoen is wel bijzonder. De landen/steden die we tijdens deze fietsreis tegen komen zijn, Moskou, Petersburg, Canada, Frankrijk, Egypte en Luxemburg, hoe bijzonder is dat. Ze liggen allemaal in de gemeente Ooststellingwerf. We stapten rond 11.00 uur op onze stalen rossen. Dit keer kozen we voor de knooppunt route omdat dit handiger was en al voorgekauwd. Hoefde alleen de route punten in het systeem te plaatsen en de app doet de rest. We fietsen vanaf de camping naar Donkerbroek waarbij we onderweg Moskou en Petersburg passeerden. De route ging deels door Drenthe en Friesland vandaar de naam Drenthe-Friese Wold. Zo reden we via Canada naar Frankrijk deden even Egypte aan en Luxemburg. Petersburg is ontstaan in de 19e eeuw, er stond hier een kroeg Pieters Burcht van ene Pieter. Deze naam is ws. verbasterd tot Petersburg. In de nabijheid stond een boerderij die men in de volksmond Moskou noemde wellicht omdat deze vlak bij voornoemde kroeg lag. De overige landen zijn ook afkomstig van namen van boerderijen die door de één of andere omstandigheid zo vernoemd zijn. We passeerden verder mooie kerkjes met daarnaast een klokkenstoel. De klokkenstoel werd gebouwd omdat dorpjes arm waren en geen geld hadden voor een kerk. Veelal werd later toch een kerk gebouwd en de klokkenstoel gesloopt, op enkele na. In Oosterwolde lunchten we. Daarnaast veel vogels gespot, ooievaars en buizerds en een heuse slang, een adder die zich snel van de ene kant naar de andere kant van het fietspad bewoog, zo snel dat een foto maken niet lukte. We vervolgden de reis naar Zorgvlied, hier twee kaarsjes gebrand in een kleine Mariakapel die op de route van Larapad lag, een Pelgrimsroute. Ook hier weer een aantal leuke dingen gespot. Bij Elsloo stond aan een binnenmeertje een bijzondere monumentale gerestaureerde watermolen uit 1890 een zgn. Tjasker. Deze werd gebruikt bij de turfwinning om water weg te pompen. Ook zagen we een paal met een soort emmer eraan. Dit was een Lawei. Deze werd in de 17e eeuw gebruikt als en soort klok om de arbeidstijden te regelen voor de arbeiders die in de turfwinning werkte. Deze was tot in de wijde omgeving te zien.

Dag 23
Een rustige ochtend, veel regen echter in de loop van de dag kwam de zon door. Na de middag een ritje naar een grote kampeer winkel in Roden voor een nieuwe koelbox. Wat is dit een enorme winkel, je zou haast zeggen als ze het hier niet hebben vergeet het dan maar. Wij zijn ook geslaagd. Op de weg terug naar de camping nog een rommelmarkt in Wijnjewouden  aan gedaan, echter velen waren al aan het opbreken dus maar door. De zon scheen volop wat erg fijn is. Verder nog wat boodschappen gedaan, lekker eten gekookt.

Dag 24
Vandaag twee kringloopwinkels bezocht in Oosterwolde. Bij één kon ik onze oude koelbox inleveren werkt nog, alleen geen ecostand meer. Vanmiddag kwamen onze vrienden Hans en Miranda, zij verblijven enkele dagen in een B&B in de buurt en we trekken gezellig een aantal dagen met elkaar op. Zij zouden eerst ook hier met hun caravan kamperen echter er waren wat technische problemen zodat dit helaas niet doorging. Toch fijn dat ze besloten om het dan op deze manier te doen. Trudie had appeltaart bij de koffie die ze gisteren zelf in onze oven in de caravan had gebakken, goed was gelukt en smaakte voortreffelijk. Het weer zit niet echt mee, veel regen ☔️ maar goed we houden de moed erin. We hebben lekker in de caravan gegeten en natuurlijk weer het spel TOC gespeeld en wat denk je… het mannenteam won 2x🥇, nog niet eerder gebeurd. Wat een heerlijke, gezellige dag. Hans die houden we vast.

Dag 25
Vandaag op tijd uit de veren, opknappen en ontbijten , waarna we om 09.00u weer gereed waren. Om 10.15u waren onze vrienden H&M er want we zouden vandaag naar Veenhuizen gaan. Eerst koffie met een stukje eigen gemaakte appeltaart. Rond 11.00u op naar Veenhuizen voor het gevangenis museum. De omgeving is hier prachtig, we zouden op de fiets gaan maar er stond een stevig windje en 16 km fietsen, lopen in het museum en weer terug met tegenwind hadden we geen zin in. Het museum is gratis met de museumkaart, echter een rondje met de bus en een bezoek aan de Rode Pannen, een voormalige gevangenis, kostte €7pp waar we voor kozen. Het museum is interactief en leidt je op een leuke wijze door de geschiedenis met filmpjes, touchscreens met informatie en fysieke elementen, zoals hangslaapmatten, bussen voor vervoer van gedetineerden, een rechtbank waar je kunt deelnemen en je oordeel kunt geven over strafbare feiten en de keuze die de rechter maakt. Veenhuizen was oorspronkelijk een Veenontginingsdorp.
In 1823 veranderde het aanzien van het dorp toen er drie grote gestichten voor weeskinderen werden gebouwd. De zgn. Maatschappij van Weldadigheid wilde de armen, door middel van arbeid op het land en in de vervening, heropvoeden. Het aantal beschikbare plekken voor wezen kon niet worden gevuld waarna in 1859 werd besloten het gesticht her te bestemmen voor bedelaars en landlopers. Er werden nog twee gestichten gebouwd en van de drie is er nog één over die uiteindelijk werd ingericht als gevangenisgebouw. Rond 1900 bouwde Justitie nog twee gevangenissen en vele bewaarderswoningen en dienstgebouwen. En deel niet meer in gebruik en verkocht. Het dorp telt nog steeds drie moderne strafinrichtingen, waarin in totaal ruim 1.000 gedetineerden vastzitten. Veenhuizen is pas sinds 1981 vrij toegankelijk. Daarvoor mochten alleen personeel en hun gezin het dorp in. We maakten een ritje met de bus met een bevlogen vrouwelijke gids die veel vertelde over de geschiedenis, de gebouwen en personeel. Bovendien hadden we een rondleiding in De Rode Pannen een voormalige straf gevangenis met een extra streng regime. Er zijn 46 cellen en beschikt over speciale strafcellen en afzonderlijke luchtkooi en recreatieruimte. Tot 31 maart 2008 werd het gebruikt voor gevangenen die in andere gevangenissen niet of zeer moeilijk te handhaven waren. Het wordt niet meer gebruikt maar alles is gelaten zoals toen zodat je een goede indruk krijgt. Ook zijn er opnames gemaakt voor bioscoopfilms ondermeer Pietje Bell. Onder de gevangenen die hier verbleven waren Ferdi Elsas (ontvoerder en moordenaar van Gerrit Jan Heijn) en Willem Holleeder. Een bijzonder en interessant bezoek. Vandaag op tijd uit de veren, opknappen en ontbijten , waarna we om 09.00u weer gereed waren. Om 10.15u waren onze vrienden H&M er want we zouden vandaag naar Veenhuizen gaan. Eerst koffie met een stukje eigen gemaakte appeltaart. Rond 11.00u op naar Veenhuizen voor het gevangenis museum. De omgeving is hier prachtig, we zouden op de fiets gaan maar er stond een stevig windje en 16 km fietsen, lopen in het museum en weer terug met tegenwind hadden we geen zin in. Het museum is gratis met de museumkaart, echter een rondje met de bus en een bezoek aan de Rode Pannen, een voormalige gevangenis, kostte €7pp waar we voor kozen. Het museum is interactief en leidt je op een leuke wijze door de geschiedenis met filmpjes, touchscreens met informatie en fysieke elementen, zoals hangslaapmatten, bussen voor vervoer van gedetineerden, een rechtbank waar je kunt deelnemen en je oordeel kunt geven over strafbare feiten en de keuze die de rechter maakt. Veenhuizen was oorspronkelijk een Veenontginingsdorp.
In 1823 veranderde het aanzien van het dorp toen er drie grote gestichten voor weeskinderen werden gebouwd. De zgn. Maatschappij van Weldadigheid wilde de armen, door middel van arbeid op het land en in de vervening, heropvoeden. Het aantal beschikbare plekken voor wezen kon niet worden gevuld waarna in 1859 werd besloten het gesticht her te bestemmen voor bedelaars en landlopers. Er werden nog twee gestichten gebouwd en van de drie is er nog één over die uiteindelijk werd ingericht als gevangenisgebouw. Rond 1900 bouwde Justitie nog twee gevangenissen en vele bewaarderswoningen en dienstgebouwen. En deel niet meer in gebruik en verkocht. Het dorp telt nog steeds drie moderne strafinrichtingen, waarin in totaal ruim 1.000 gedetineerden vastzitten. Veenhuizen is pas sinds 1981 vrij toegankelijk. Daarvoor mochten alleen personeel en hun gezin het dorp in. We maakten een ritje met de bus met een bevlogen vrouwelijke gids die veel vertelde over de geschiedenis, de gebouwen en personeel. Bovendien hadden we een rondleiding in De Rode Pannen een voormalige straf gevangenis met een extra streng regime. Er zijn 46 cellen en beschikt over speciale strafcellen en afzonderlijke luchtkooi en recreatieruimte. Tot 31 maart 2008 werd het gebruikt voor gevangenen die in andere gevangenissen niet of zeer moeilijk te handhaven waren. Het wordt niet meer gebruikt maar alles is gelaten zoals toen zodat je een goede indruk krijgt. Ook zijn er opnames gemaakt voor bioscoopfilms ondermeer Pietje Bell. Onder de gevangenen die hier verbleven waren Ferdi Elsas (ontvoerder en moordenaar van Gerrit Jan Heijn) en Willem Holleeder. Een bijzonder en interessant bezoek. Aansluitend mee naar de B&B van Hans en Miranda in Oldeberkoop waar we samen aten in een Pannenkoeken restaurant en al een beetje de verjaardag van Trudie vierden en…. natuurlijk de TOK competitie voortzette. De mannen verloren pffff.

Dag 26
Vandaag is Trudie jarig dus een feestje. We zijn op de camping dus visite zal geen storm lopen. Op tijd uit de veren en toen Trudie naar het washok was, versierde ik de voortent om haar het verjaars-gevoel te geven. Onze vrienden Hans en Miranda kwamen rond elf en brachten  gebak mee. Het was gezellig en Trudie voelde zich zeker jarig. Na de koffie vertrokken H&M weer naar hun stacaravan op de Veluwe. Wij reden naar de stad Joure. Een hele gezellige stad ondanks de regen, die zo af en toe los naar beneden viel. We maakten een korte wandeling door het centrum en bezochten Museum Joure. Je vindt hier alles over de wereldberoemde Jouster koffie- en theemaker. Van de D.E-geschenken en reclameschilderingen, tot schitterend servies, heerlijk geurende koffiebranders en een ingenieuze theezakjesmachine. Op het terrein staan diverse panden die herinneren aan Douwe Egberts. Zoals het geboortehuis van de grondlegger Egbert Douwes, hun eerste kruideniers winkeltje en het koffie pakhuis. De zoon van Egbert Douwes, Douwe Egberts nam de kruidenierswinkel over en was de grondlegger van het huidige bedrijf wat uiteindelijk, mede door een achterkleinzoon Johannes de Jongh uitgroeide tot een wereldspeler op gebied van D-E koffie, Pickwick thee en D-E Tabak. Het bedrijf werd in 1978 verkocht aan het Amerikaanse bedrijf Sara Lee en werd in 2012 weer afgesplitst en kwam weer op “eigen benen” te staan. https://www.de.nl/geschiedenis/. Het was meer dan de moeite waard om hier een bezoek te brengen, informatief en herkenbaar. Zeker de reclames door de jaren heen voor koffie en thee. Ook staan er op dit terrein een koperslagerij, een zilversmederij, een kopergieterij, een klokkenmakerij en een drukkerij. Neem echt de tijd om dit museum te bezoeken.

Dag 27
Regen, regen regen en nog eens regen, de hele nacht gekletter op het dak. Op een gegeven blik ben je er wel klaar mee. 1e Pinksterdag wat ga je doen. Geen openlucht evenement of toch wel tussen de buien door. We kozen ervoor om naar Appelscha te rijden waar een Boerestreekmarkt was met vlooienmarkt, dus op naar Appelscha. Bij binnenrijden van het dorp in de regen passeerden we een soort markt, we zagen kraampjes. Auto parkeren en met de plu er op af. Het was een zgn. Kamelenmarkt. Vervallen marktkramen met een hoop rotzooi wat een troosteloos aanzicht had. Ook al zou de zon schijnen was het één grote troep. Er zaten wel mensen bij de kramen maar er liepen hooguit 5 bezoekers in de plenzende regen, was dit wat we op het oog hadden, we wisten het niet maar na wat later bleek, niet dus. Er stond ook een hamburger kraam echter als je daar wellicht iets zou eten was het te hopen dat je een porta porti in de auto had. Weg hier. Terug naar de auto en zo snel mogelijk op zoek naar wellicht een andere locatie in dit dorp, die er was in het centrum. Wederom auto geparkeerd maar ook dit was het niet, weliswaar toonde dit beter maar ons niet meer appen😩. Nu speelde het weer ook niet mee en wellicht zijn we wat verwend. En nu, wat kon onze middag nog goed maken? Een museum wellicht😩? In Fledder zit het museum van Valse Kunst nog niet eerder geweest en wat voor voorstelling moet je hier nu bij hebben. Geen museum jaarkaart geldig en entree betalen als je zo’n kaart hebt mmmm. Maar goed een entree van €9 is te overzien, dus op naar Fledder. Bij aankomst werden we op een hartelijke manier ontvangen door de eigenaresse, voor €9pp krijg je ook nog een rondleiding. Het is gevestigd in het voormalig stadhuis en bestaat inmiddels 27 jaar. Wat beweegt mensen hiertoe. Henk (inmiddels 10 jaar dood) en Erna Plenter, de eigenaars waren echte kunstverzamelaars. Dat er bij hun kunstaankoop wel eens iets mis ging, was een belangrijke reden om Museum Valse Kunst te starten. Ze kochten diverse schilderijen waaronder ook een “echte” Matisse. Toen meester vervalser Geert Jan Jansen in Frankrijk met 1600 valse schilderijen werd gearresteerd, bleek hun eerste aanschaf ook een valse Matisse te zijn. Dit was de aanleiding om de kunst van het vervalsen verder te onderzoeken. De vervalste Matisse heeft een inmiddels een mooi plekje in het museum. Eind jaren 90 verhuisden zij hun privécollectie met schilderijen en hedendaagse internationale glaskunst naar het voormalige Raadhuis in Vledder. De prachtige collectie werd aangevuld met echte schilderijen van Drentse kunstenaars. In de loop der jaren ontstond er een bonte verzameling van kunstwerken: echt en vals, kunst en kitsch, uniek in Nederland! De collectie bestaat uit allerlei soorten kunstwerken: beeldende kunst, schilderijen, etsen, litho’s en aquarellen. Je vindt er zelfs een vervalste Rietveldstoel. En alle kunstwerken hadden hun eigen verhaal. Ook de glas collectie is prachtig We kregen een rondleiding en namen plaats in een zaaltje, met allemaal vervalsingen. De conservator starte zijn enorm interessante verhaal vertelde honderduit en iedereen hing aan zijn lippen. Het werk van beroemde kunstenaars als Appel, Picasso, Dalí en Matisse wordt vaker vervalst dan we denken. Wat bewoog meestervervalsers als Han van Meegeren of Geert Jan Jansen om schilderijen te vervalsen? We kregen tekst en uitleg over technieken, materialen en trucs die de vervalsers gebruiken en handel in valse kunst is strafbaar. Het museum is inmiddels wereldwijd bekend en kunst-liefhebbers die bedonderd zijn bij hun kunstaankoop, komen hier hun “kunst” aanbieden. De collectie groeit door schenkingen van bezoekers en stukken die veilinghuizen uit de handel hebben genomen. Daarnaast onderhoudt het museum contact met het team Kunst en Antiek van de Nationale Politie. Meestervervalsers willen vooral geld verdienen met hun productie. Ze zijn zo uitgekookt dat ze in de stijl van beroemde schilders te werk gaan, zodat het lijkt of ergens een nog onbekend, nieuw werk van een grootmeester is opgedoken. Maar ook vervalsers maken hun eigen echte werk wat ook weer gekopieerd wordt door anderen. Han van Meegeren was grootmeester in vervalsen en heeft Vermeer gekopieerd. Er was een periode van 6 jaar waarin er geen werken van Vermeer bekend waren. Van Meegeren dook in dit gat en produceerde schilderijen met technieken uit de 17e eeuw wat door experts en onderzoek als echte Vermeers werd beschouwd. Men was zo blij dat er uit die tijd ook werk van Vermeer was gevonden. Het werd in grote musea opgehangen en hij is hier erg rijk van geworden. Uiteindelijk is hij door de mand gevallen, echter tijdens de rechtszaak werd niet geloofd dat hij die werken had gemaakt, dus heeft in de rechtszaal alles voorgedaan hoe hij het voor elkaar had gekregen. We hadden een fantastische middag gehad en een pluim voor dit museum.
We reden via Oldeberkoop naar de camping, hier stond een prachtige kerk uit de 12e eeuw. Ondanks de regen toch een leerzame, inspirerende en leuke middag.

Dag 28
De laatste nacht op camping de Oude Trambrug. De camping is vernoemd naar een betonnen brug die over de Compagnonsvaart op de spoorlijn Oosterwolde - Drachten ligt. Deze spoorlijn werd in 1948 opgeheven. Het was na een verregende 1e Pinksterdag weer droog vandaag op wat verdwaalde druppels na in de middag. Gelukkig scheen de zon dus de luifel droogde snel op zodat we die droog konden opbergen. Het was vandaag open kastelen dag. Veel landhuizen opende hun deuren voor een dag en die kon je dus gratis bezoeken. Nadat we klaar waren met de vaste luifel vertrokken we rond enen naar Veenklooster. Hier bevindt zich het enorme landgoed Fogelsangh State sinds 1646. Het is een particulier buitenhuis dat opengesteld werd voor publiek. Het is nog steeds particulier eigendom van Kyra Livia baronesse van Harinxma thoe Sloten. Zij heeft het vruchtgebruik van het huis wat is ondergebracht in een stichting. Het buitenhuis staat op een plek waar vroeger een klooster stond en werd bewoond door een lange reeks adelijke families. In de tuin aan de voorzijde liepen we langs allerlei grote roofvogels waarmee een show werd gegeven. We liepen naar de entree die onder het bordes zat. Het was erg druk en liepen op eigen houtje door het huis, via de keuken naar de eerste verdieping waar de ontvangst hal was, de opkamer, de biljart kamer met een Russisch snooker biljart, een prachtige huiskamer, de enorme eetkamer, de dames kamer, de heren kamer, bibliotheek en de slaapvertrekken en kinderkamers. Alle kamers laten topstukken zien waaronder Oosters porselein, koperwerk, schilderijen kinderspeelgoed, mooie kasten, kabinetten en majestueuze VOC kisten. Alles nog zoveel mogelijk in originele staat. Erg gaaf om te zien. Buiten was nog het koetshuis waar een aantal mooie arrensleeën stonden. Vervolgens brachten we een bezoek aan de begraafplaats waar Fred zijn ouders en zus liggen begraven en reden door naar Tytsjerk naar het prachtige park Vijversburg. De familie Looxma-Ypeij liet hier een villa Vijversburg bouwen in 1844 en legde het park er om heen aan in Engelse landschapsstijl. Het park is sinds 1892 ondergebracht in een stichting die het erfde van de zoon van deze familie. Er zijn ondertussen drie nieuwe park delen bij gebouwd. Een bijzonder park met mooie waterpartijen, doorkijkjes, enorm veel divers groen en zelfs een mega boomhut. Erg leuk om in rond te lopen.

Dag 29
Vandaag op weg naar Noord Holland, Julianadorp wel te verstaan nabij Den Helder waar onze roots liggen. Het weer was weer bar. Regen kwam met bakken uit de hemel dus voordat het weer een beetje droog was, was het 12.00u. Zolang wilden we niet wachten dus toen het nog motterde toch maar de boel ingepakt. Dat is zo heerlijk, nat worden maar niet heus. De auto half onder de luifel geparkeerd wat wel lekker was. Trudie deed de binnenboel heeft nog twee wassen gedraaid en ik deed buiten. Rond 12u was de caravan aangekoppeld en gereed voor vertrek. Doordat het zoveel had geregend was het niet makkelijk om weg te komen, wielen slipte af en toe door maar het lukte. Het was geen fijne reis, een hoop wind gaf veel onrust tijdens het rijden en bij de kop van de afsluitdijk zijn we even van de weg gegaan, de caravan lag niet lekker, de wind kwam uit noordwest en ik voelde me niet op m’n gemak. Wellicht niet goed beladen en dat bleek achteraf ook. Te lage kogel druk was wellicht het probleem, dit is makkelijk op te lossen. Eerst maar een broodje eten voordat we verder gingen. Ik zag op tegen de rit over de afsluitdijk want het regende erg en wind op de kop. Dan maar wat rustiger rijden, wie er voorbij wil gaat gewoon. Zonder kleerscheuren kwamen we aan de overkant en verliep de reis verder zonder noemenswaardige problemen. De camping zit in Julianadorp, camping Koegras. We werden alleraardigst ontvangen en kregen een plek aangewezen met een wijds uitzicht. De camping wordt beheerd door een ouder echtpaar die niet de eigenaren zijn, dat is een boerengezin die in de boerderij bij de ingang woont. Zij kochten de camping in 2014 toen deze al 5 jaar gesloten was. Na een grondige renovatie ging de camping in 2015 open. We kregen een plaats op het oosten, niet een favoriet maar goed. We zetten niet de vaste luifel op maar de dakluifel. De voorspellingen voor de komende dagen ziet er goed uit. We hebben lekker gekaasfondue’t in de caravan.

Dag 30
De zon scheen dus het beloofde een mooie dag te worden, warm was het nog niet. Vandaag een fietsrondje Den Helder om herinneringen op te halen. Korte broek aan maar dat was niet erg warm, maar goed. We fietsen vanaf Julianadorp richting de duinen en door naar Huisduinen. Even stil staan bij de Lange Jaap, want dat kon nog weleens de laatste keer zijn gezien de bouwtechnische toestanden. Hij staat nog stevig dus het zal allemaal wel mee vallen. Toen over de dijk naar de TESO haven, waar net een boot vertrok. We gaan vrijdag naar Texel dus even geïnformeerd naar tickets. Langs de kade richting voormalige visafslag, de kades liggen vol met off-shore boten en onderzoek schepen. Erg veranderd. Toen door naar de koopvaarders sluis en via de Binnenhaven, Keizersgracht waar we gewoond hebben en OMG wat een armoedige straat is dat geworden, door naar centrum. Koffietje gedaan en een wandeling. In de Breewaterstraat een prachtige vintage retrowinkel bezocht, D’rommels goed en we liepen door naar de Spoorstraat en Koningstraat. Een foto herinnerde nog aan supermarkt Simon de Wit waar broer Jaap heeft gewerkt maar ook ik een blauwe maandag. Je kent alles niet meer terug, wat een naargeestig geheel. Veel leegstand, open plekken vanwege sloop niet meer te herkennen. Den Helder promoot, dat het gaat verbeteren, nu dat is dan maar te hopen. Lekker vissie gegeten bij de vishal begin Spoorstraat, wat er nog enigszins toe doet. Er wordt nog veel gebouwd maar er is ook veel gesloopt. De Keizerstraat door, eens een prachtige winkelstraat nu ook niets meer. Het naambordje van Tante Bep Remmers die de Tv- en Audiowinkel van Trudie’s oma Puinbroek had overgenomen (Puinbroek-Remmers een begrip in Den Helder maar al lang verleden tijd) stond nog op de steegdeur, een stille tastbare herinnering. Dan maar weer snel terug naar de camping rondje 32 km. Gelukkig goede jeugd herinneringen al met al een gezellige dag.

Dag 31
Vandaag een 🚲 ritje naar Schagen, 16 km goed te doen. Het enige was dat we wakker werden met windkracht 5 oost….mmmm. Maar goed, opknappen en gaan. Voor de zekerheid de dakluifel ingedraaid, kan tot windkracht 6 maar voorkomen is beter dan genezen. Via de Lange en Korte Vliet naar ‘t Zand. De meeste wind van opzij. Dus goed te doen. Vanaf ‘t Zand werd het buffelen ondanks de E-Bike. We bezochten onderweg de Mariakapel Keins. ten noorden van Schagen en staat op de Westfriese dijk. De naam Keins komt van kin, dat kreek betekent.
Omstreeks het jaar 1510 spoelde op de Westfriese dijk een houten Mariabeeldje aan. Het zou van de voorsteven van een Portugees schip zijn geslagen. Gelovigen ontfermden zich over het Mariabeeldje, maakten het beeldje schoon van zeewier met het water uit de dichtstbijzijnde put en gaven het een plek in een huisje op de dijk. Er vonden een aantal wonderlijke gebedsverhoringen plaats. Dit was de aanleiding om daar in 1519 een kapel te bouwen, waarin het Mariabeeldje werd geplaatst en ook de put bleef behouden. Vervolgens door naar Schagen. Fietsen geparkeerd en aan de wandeling, het was markt dus gezellig druk. Even een bezoek aan het gerenoveerde Makado winkelcentrum en tijd voor lunch. Na de lunch naar museum Vreeburg een geheel in oude stijl gerestaureerde 17de-eeuwse stadsboerderij annex Rijtuigmuseum in het oude centrum. Entree €7,50, geen museum jaarkaart. De boerderij is een prachtig streekmuseum, dat een beeld geeft van leven en wonen rond 1900. Aan de achterzijde van de boerderij bevindt zich het Rijtuigmuseum, waar authentieke rijtuigen van de Stichting Westfriese Folklore staan opgesteld die tijdens de folklore markt rijden. Leuke en enthousiaste vrijwilligers runnen dit museum. We ontvingen ook een museum paspoort waar je bij een aantal geselecteerde musea een stempel ontvangt en een prijs kan winnen. Het werd weer tijd om op de fiets te stappen, via Zijpe, Schagerbrug, De Stolpen fietste we, met het grootste deel wind in de rug, naar Callantsoog waar het vakantie seizoen al was gestart. Eén drukte van belang en heerlijk zonnig weer. We kregen in Vreeburg de tip om hier Museumboerderij Tante Jaantje te bezoeken en ook daar ons stempel paspoort te tonen. Zo gezegd zo gedaan. Gezien de tijd moesten we hier in draf doorheen. Hier ervaar je hoe in vroegere tijden wonen en werken in het dorp eruit zag. Leek dus wat op het museum in Schagen. Entree was gratis wel vrijwillige bijdrage. We aten in Callantsoog een hapje in restaurant waar we al eerder waren.

Dag 32
We waren op tijd wakker. Waar dat aan lag pfff weet het niet. Vandaag een dagje Texel, alweer een poosje terug en het blijft een prachtig eiland. Op tijd douchen zodat we ook op tijd weg kunnen. Fietsen stonden al op de auto want we hadden geen zin om eerst 10 km te fietsen en als je dan gefietst heb op Texel weer terug naar de camping 10km. En waarom zouden we. We waren om 09.10u op parkeerplaats in Den Helder. Fietsen eraf en op naar de boot. Tickets kopen à €6 pp met fiets, da’s een koopje. De overtocht duurt 15min en je geniet, zeker nu de zon volop schijnt van een prachtige view Het was een drukke boot met veel auto’s en fietsen wat ongetwijfeld aan het tijdstip ligt. Om 9.45u meerden we aan in de haven van Texel ‘t Horntje. Het lijkt wel of iedereen tegelijk van de boot wil, wat helaas niet lukt, gewoon rustig aan doen. Wij verlieten de boot en fietsen langs de oostkant over de dijk naar het dorp Oudeschild. We waren zeker niet de enigen gezien de mooie route. Daarnaast hebben die Duitsers het lijkt wel altijd vakantie. Het is een prachtige route, langs de kust over de dijk met vergezichten, het Prins Hendrik gemaal, de vele vogels, schapen, kreken en een fantastisch uitzichtpunt met zicht op de Waddenzee waar je soms zeehondjes kan spotten, vandaag niet. We passeerden Fort de Schans. Willem van Oranje liet dit Fort rond 1574 aanleggen. Zo wilde hij Texel en de voor de scheepvaart belangrijke Rede van Texel beschermen tegen de Spanjaarden. Ook in de gouden eeuw was Texel een zeer belangrijk punt voor de scheepsvaart. Het is niet anders dan een stervormige ruïne met twee poorten, wel even rond gelopen. Door naar Oude Schild waar we de RK. Kerk de Heilige Martinus met een bezoek vereerde en ook de drukke toeristen haven bezochten. Hier staat het museum Kaap Skil wat gewijd is aan de vondsten uit een in 2014 door duikers gevonden schip. Dit wrak is door de duikers het Palmhoutwrak genoemd. Voordat we het museum bezochten namen we eerst koffie. De vondsten uit het Palmhoutwrak zijn stuk voor stuk bijzonder, met een volledig intact gebleven zijden japonnen als absoluut hoogtepunt. Je wordt op een interactieve manier meegenomen door de tijd. Het buitenmuseum is werkelijk waar prachtig. Een molen die je kunt bezichtigen, een enorm juttersmuseum, oude vissers huisjes uit vergane jaren, schepen etc, een beetje het Zuiderzee museum maar dan kleiner. We waren volslagen verrast. Bij de bakker kochten we lekkere broodjes die we onderweg op de dijk oppeuzelden.  We vervolgden onze route door het prachtige polderland van Texel naar Oosterend. We bezochten de imposante Maartenskerk uit 1724, en fietsen door de schilderachtige straatjes en steegjes met mooie, oude geveltjes. We fietsen door naar het toeristische De Koog waar we koffie met iets lekkers namen. Ook hier had je het idee dat de zomervakantie al was gestart. Een gezellige drukte van belang. Verder is er niet zoveel te beleven. Via en prachtige bosroute met uitstekende fietspaden terug naar de boot. We staken nog even op bij een boerderij winkel. Kwamen in gesprek met de enthousiaste eigenaar/boer die ooit uit hobby was begonnen en nu 750schapen heeft. Hij vertelde honderduit en ook over de gigantische hoeveelheid bekers die hij had gewonnen met schapen. Het is het op drie na beste schapenbedrijf van Nederland. We aten hier nog een ijsje. Op de camping staken we de BBQ aan.

Dag 33
Morgen weer naar huis. Op 23 maart jl. vertrokken we naar Frankrijk 🇫🇷 zonder caravan. Na thuiskomst even op honk en al snel de caravan gehaald voor een tour door Nederland. Dit is ons goed bevallen dus smaakt naar meer. Nu even thuis en dan op naar wellicht de volgende verassing, ja dat blijft nog even een verrassing en dan in augustus op naar noordwest Spanje. We gaan ons absoluut niet vervelen, thuis zijn is natuurlijk ook heerlijk. Vandaag een rustig dagje, een fiets bezoek aan een tante Joop, jongste zuster van Trudie haar vader nu 92 en we wilden nog een bezoek brengen aan andere tante haar oudere zus die ook nog leeft maar niet lekker was dus dat kon even niet. Was erg gezellig vooral omdat tante nog goed bij de tijd is en we herinneringen konden ophalen, ze woont nog op zich zelf. De middag verder heerlijk gechild en gelezen en lekker pizza gegeten.

15 juni
Dag 34
Na een rondje Nederland 🇳🇱 weer terug in Alkmaar. We hebben het erg naar de zin gehad en vragen ons af waarom we zo’n groot appartement hebben, we redden ons best op ca. 16m2😉. Maar goed thuiskomen is ook weer fijn. Inmiddels de boel weer aan kant, morgen de caravan naar de wasserij en vervolgens naar de stalling. Op naar het volgende avontuur. Onze volgers bedankt.