Dag 1
Van 14 t/m 21 maart brachten we een bezoek aan Wenen. Om 6.39 vertrok we vanuit Heemskerk met de trein naar Schiphol. Na een ritje van een klein uur arriveerden we op de luchthaven. We werden doordat Trudie haar krukken had snel door de incheckprocedure geloodst, de koffercontrole en stonden met ca 30 minuten achter de douane. Koffie en een broodje en op naar de gate. Ook hier verliep alles vlotjes. Trudie werd uit de rij gepikt en we mochten als eerste in het vliegtuig. We hadden drie plaatsen voor ons zelf. Dit kwam omdat ik vroeg aan de grondstewardes waarom onze plaatsen waren gewijzigd. Ik had op internet al twee plaatsen geboekt en extra betaald echter die waren om operationele redenen gewijzigd. Zij wist niet waarom en gaf ons dus deze plaatsen. Na een goed anderhalf uur waren we op Wenen vliegveld. We hadden via internet al en weekkaart voor het OV gekocht, deze geldt alleen niet voor het stukje van de luchthaven naar het eerste metro station. Kosten € 1.70 pp. Dit is het goedkoopste van de reismogelijkheden om naar het centrum te komen. De S-Bahn trein lijn S7 brengt je naar een groot overstap station vanwaar je de metro kunt pakken. Vandaar naar ons hotel Star Inn hotel. Een comfortabel nieuw hotel direct naast de metrohalte. Bijkomend voordeel onder het hotel zit de Spar. Even heerlijk koffie gedronken op de kamer uit het nespresso apparaat. Even gelezen en toen moesten we eerst in het centrum onze 6 daagse Vienna passen halen. Deze had ik op internet besteld bij Tiqets een ticketburo echter de papieren versie moest worden omgeruild voor een pasje. Deze tickets zijn €225 voor twee kaarten maar je hebt vrij toegang tot ca 60 bezienswaardigheden en alle lijnen van de hop on hop of bus. De kaart heb je er zo uit. Daarnaast hadden we de aparte kaart nog voor het overige OV. Tram, bus, metro, trein. We bezochten de Karlskirche. Een prachtige grote kerk. Let op deze is niet gratis maar je krijgt met de viennapass wel korting. Er was een geïmproviseerde lift, leek op een bouwlift, maar was dit zeker niet waarmee je naar 60 meter hoogte ging, deze stond in de kerk. Trudie ging mee naar boven maar durfde de lift niet uit en ging weer mee naar beneden. Bovenin liep je naar een groot rond kerkvenster van waaruit je een prachtig uitzicht had. Hiervandaan weer terug naar het hotel. Gegeten bij een restaurant Ernis nabij het hotel. Een traditioneel restaurant. Eten was goed echter in restaurants mag gerookt worden. Er was wel een aparte ruimte voor niet- rokers maar dat hielp niet veel. Later bleek dat er ook heel veel restaurants zijn waar niet gerookt wordt. Wat een opluchting. Erg smerig als je dit niet meer gewend bent. Op tijd het licht uit.

Dag 2
vroeg uit de veren. Na het uitgebreide ontbijt, ons natuurlijk wel ingehouden op naar de metro. Allereerst zouden we om 10 uur de ochtendtraining bijwonen van de Lipizaner paarden op. De Spaanse Hof Rijschool. Nadat we de metro uitstapten liepen we eerst verkeerd maar goed de ook onze training is niet onbelangrijk. Bij aankomst stond er een grote rij. Ondanks dat we vrij toegang hadden met onze kaart moesten we wel kaarten scoren. Er waren dus twee rijen één voor mensen die al, kaarten hadden en één voor kaartkopers. Nadat je een kaart had gekocht moest je weer helemaal achteraan sluiten in de eerste rij. Gloeiende gloeiende. Maar goed bij de kassa aangekomen kaarten gekocht kregen we de vraag omdat Trudie met krukken liep of ze kon traplopen. Altijd nee zeggen, nu is het niet makkelijk met krukken maar in het uiterste geval moet je soms een trap af. Nee opent deuren die vaak voor anderen gesloten blijven dus ook nu. Wij moesten even wachten en werden toen begeleid naar een speciale loge op de begane grond war we 1e klasse zaten met een prachtig zicht op de training. De overige toeschouwers zaten op de eerste en tweede verdieping rondom de enorme paardenbak. Het was een prachtig schouwspel hoe deze paarden jong en oud getraind worden. Alle paarden zijn wit of wit grijs en de berijders hebben prachtig kostuums met een soort Napoleon hoed op. We kregen alle aspecten te zien. Hoe beesten moesten lopen, wennen aan alle soorten verlichting en muziek. Een prachtig schouwspel dat twee uur duurden maar enorm boeiend was. Op naar de koffie met Sachertorte bij een Konditorei Aida. Wat een toepasselijke naam. Sachertorte is erg machtig omdat er veel chocolade in is verwerkt maar erg lekker. We vervolgden onze reis naar de Staatsopera waar we om 14.00u een rondleiding zouden hebben. We waren iets te vroeg dus wandelden nog wat in de omgeving waar we nog langs een vlindertuin kwamen. Terug bij de entree van de Opera stond alweer een rij met allemaal verschillende nationaliteiten. De rondleidingen waren in verschillende talen zelfs in Russisch en Chinees. De kosten zijn €9 pp. Wij namen de Engelse rondleiding. De gids nam ons mee door het 150 jarig majestueuze gebouw, met prachtige trappen, beelden en schilderingen. Gebouwd in opdracht van keizer Frans Joseph. Hij vond het gebouw meer lijken op een station dan op een opera huis. Naderhand heeft hij nog een opera huis laten bouwen in Boedapest wat beter in de lijn der verwachting lag. Het hoogtepunt was, het bezoek aan het auditorium, de grote zaal, die plaats biedt aan 2000 toeschouwers. Het toneel is ruim 2000 m2 en 45 meter hoog en 10 mtr diep. Op alle verdiepingen klinkt het geluid even mooi. By the way het is het grootste operagebouw ter wereld. Tijd voor de lunch. Hierna stond een bezoek aan de Stephansdom op het programma. Een prachtig kerk welke het belangrijkste gotische bouwwerk is van Oostenrijk. Ik bezocht nog de relikwieën ruimte. Dit was voor Trudie niet te doen vanwege allerlei kleine trappen en hoogtes. Een prachtige ruimte met allerlei gouden kerkschatten etc. Als laatste bezochten we de Magic Vienna History Tour Time Travel. Een prachtige reis, door ondergrondse catacomben die was ingericht met de geschiedenis. De reis starte met een interactieve 3D reis. We moesten plaatsnemen in bankjes en kregen een 3D bril op. De bankjes bewogen tijdens de film, er was wind en trillingen en onder je stoel leek het of de ratelen liepen die je in de film zag. Je werd in de film gezogen. Trudie vond het niet fijn maar je kon niet uitstappen. Een gids nam ons mee door de catacomben waar allerlei interactieve verhalen werden verteld en getoond. We moesten zelfs plaatsnemen in een schuilkelder waar tijdens de oorlog zo'n 100 mensen verbleven. Een prachtige reis door de eeuwen heen die een mooi beeld gaf over de geschiedenis van Wenen. Een aanrader. Eten deden we bij een visrestaurant. Een prachtige dag met mooie bezienswaardigheden.

Dag 3
We waren vroeg wakker. Het had de hele nacht geregend dus dat beloofde voor vandaag niet veel goeds vwb. het weer. Trudie had weer van alles uitgestippeld voor een gevarieerd dagprogramma. Rond 10.30u verlieten we het hotel. Met de metro en aansluitend de hop on hop of bus reden we naar het Augarten museum ofwel het Porselein Museum. Een ritje van 30 minuten. Het museum ligt in een prachtig park. Na binnenkomst kregen we direct de deksel op ons neus, zo op zijn Duits van, wir sind geschlossen. Ik nog grappend, aufmachen dann. Het ijs was direct gebroken. Wat bleek de dame was best aardig en gaf aan dat er een wisseling was van het vele porselein. Er wordt hier veel in eigen huis gemaakt. Ze gaf aan dat het beter was om dinsdag terug te komen en ons bezoek te koppelen aan een bezoek van de fabriek op dit terrein om meer inzicht te krijgen in het ambacht. Zo gezegd zo gedaan en we dropen af. Het was gelukkig droog. Wat nu, Trudie had een bezoek aan Das Haus des Meeres op het programma staan. Een enorm aquarium met allerlei verschillende soorten zeedieren. We pakten de tram en wederom overstap op de metro. We reden deels boven de grond en kwamen voorbij Schwedenplatz. Dit was een plek vanwaar je een rondvaart kon maken over het Donau kanaal. En dit stond ook gepland dus dit maar eerst. Dit zat in bij de prijs van de Vienna pas. Kost normaal €23 p.p. Achteraf zouden we er spijt van hebben gehad als we dit hadden betaald. Op de kade dronken we eerst koffie alvorens we om 13 uur op de grote boot stapte. Er waren ca. 10 gasten en er was wel plaats voor 200. Het was dus rustig. De boot voer stroomopwaarts langs allerlei grote gebouwen en weer terug in ruim anderhalf uur. Stroomafwaarts ging sneller. We zaten heerlijk binnen, echter er hing een vieze frituurlucht. Buiten zitten was geen optie want dat was koud en er werd door de zitters stevig gerookt. Achteraf weten we niet wat erger was. Eerst van de week kleding die stonk naar rook en nu kleding die stonk naar frituur en men zich niet af hoefden te vragen waar wij vandaan kwamen. Maar goed een lichte lunch genomen en genoten van de prachtige ver gezichten, maar niet heus. Dit was helaas verloren tijd, even lekker zitten was fijn maar het stelde weinig voor. We waren blij om weer voet op de wal te zetten. Dan maar op naar het aquarium. Ook dit was een deceptie. De entree zat niet op de Vienna pas. Verkeerd gekeken. Ik had geen zin om 18,50 p.p. neer te tellen terwijl er nog genoeg andere bezienswaardigheden waren die wel gratis waren met de Vienna kaart en een bezoek prevaleren boven het aquarium. Wat nu. We zaten bij een prachtige winkelstraat dus eerst koffie en vervolgens enkele winkels bezoeken. Trudie kocht twee broeken bij P&C. Wat een prachtige winkel, ook die zijn hier genoeg. Vandaag was de expositie The Alphabeth van Keith Haring geopend in het Albertina museum. Dus na overleg besloten om hier naar toe te gaan. Hier hadden we geen spijt van. Een prachtige expositie met werken vanaf het begin tot aan zijn dood in 1990. Hij begon met illegale schilderingen in de metrostations in New York. Zeg maar de voorloper van graffiti van de 70/80tiger jaren. Uitgegroeid tot een groot fenomeen op zijn gebied. Zijn kunst is niet makkelijk te grijpen maar heeft een aantal bijzondere kenmerken waarin herhaling veelvuldig voorkomt en groots. Daarnaast herbergt het museum een enorm prentenkabinet en nog meer kunst van diverse grote schilders, zoals Picasso, Michel Angelo, Leonardo da Vincy, maar ook Rembrandt, Rubens, Monet en Schiele en vele andere beroemde schilders uit de hele wereld met hun diverse stromingen. Het Albertina museum is gevestigd in het voormalig paleis Erzherzog en vernoemd naar de eigenaar Albert Casimir von Saksen Teschen. Daarnaast kun je de pronkruimte bezoeken, het voormalig paleis met al haar ruimtes. Een prachtig museum. We hebben genoten. Uit eten hadden we geen zin in dus bij de bakker een heerlijk belegd broodje mee genomen, yoghurt en fruit. Wat we heerlijk opaten op onze kamer.

Dag 4
Na het ontbijt vertrokken we om 09.30u naar de nashmarkt. Een grote groente en fruitmarkt met daarnaast een enorme vlooienmarkt. We stapten één halte te vroeg uit omdat we dachten dat het daar was, dit op basis van de informatie in de reisgids. Buiten gekomen konden we het niet vinden en de routeplanner gaf aan nog 17 minuten lopen. Dat vonden we te gortig dus namen de tram in het wilde weg. Twee haltes, waarop we besloten dat dit geen goed besluit was en uit te stappen. Vanhier vertrok de trein S-bahn naar het eerstvolgende metro station. Intussen wisten waar het was. De temperatuur was behoorlijk gezakt tov. de afgelopen dagen. De markt op de Kettenbrückegasse, zelfde naam als metrohalte bestond uit een groot aantal kramen met veel antiek, schilderijen maar ook veel rotzooi. De markt is alleen op zaterdag. Veel marktkooplui kwamen uit Oost Europa brengen hun waar aan de man. Of de te koop aan geboden spullen zuivere koffie waren, we weten het niet. Na ruim een uur op de markt waren we koud geworden. Eerst maar koffie en vervolgens op naar het Mozart-huis. Intussen was het gaan sneeuwen en viel lekker los naar beneden. Het Mozart huis zat in de Domstrasse 5 bij de Stephansdom. Door de sneeuw was het wat moeilijk oriënteren en liepen we rondjes. Wel kwamen we langs het bekende schnitzel restaurant van Figlmüller in de Backerstrasse 6. Goed om te weten voor de lunch. Uiteindelijk vonden we het huis van Mozart waar hij 10 jaar heeft gewoond met zijn gezin en vele prachtige muziekstukken heeft gecomponeerd. Het enige is dat als je de audiotour doet, je enorme hoeveelheid informatie krijgt voorgeschoteld als je door de expositie heenloopt. Het huis betreft vier verdiepingen met op alle verdiepingen een overzicht van zijn leven en woonstijl. Op zich niet heel interssant. Op naar het Figlmuller restaurant. We moesten buiten in de rij wachten wat met de sneeuw geen pretje was. Maar het ging redelijk snel en duurde ca. 15 minuten. Eenmaal binnen zat het helemaal vol. Constant verlieten mensen de zaak en konden anderen weer plaatsnemen. De schnitzels waren ca 30 cm in omtrek, lekker mals en hingen over je bord. Al met al erg lekker. Na de maaltijd togen we naar Het Kunst Historisch museum. Het museum behoort tot de grootse en belangrijke musea ter wereld en staat gelijk aan het Louvre en Prado en ontvangt jaarlijks anderhalf miljoen gasten. Het bevindt zich in het museum kwartier waar nog een aantal andere grote musea zitten. De collectie steunt op de verzamelingen die Habsburger vorsten door de eeuwen heen hadden verzameld. Er is een enorme verzameling van oude meesters van de 15e tot de 18e eeuw. Veel Venetiaanse schilders maar ook Vlaamse, Nederlanders, Duitsers en Fransen, Spaanse en Engelse zijn ruim vertegenwoordig. Kleine maar ook enorme doeken sieren de grote zalen. Velen beschrijven verhalen uit de bijbel, maar ook veel straat  taferelen, vergezichten, oorlogen, Koningshuizen etc. Ook is er in het gebouw een enorme muntenverzameling, antiek verzameling, beelden en decoratieve kunst en zalen vol met Griekse en Romeinse collecties, bovendien zalen met Egyptische en Oosterse oudheden, sarcofagen, beelden etc. Voor dit museum is wellicht twee dagen nog tekort om alles te aanschouwen. Wij hebben een mooie indruk gekregen en waren erg onder de indruk. Rond 18.00 uur waren we weer op onze kamer na een prachtige dag met veel indrukken.

Dag 5
Een nieuwe dag in een witte wereld en erg koud. We gingen naar de Brunermarkt echter die was gesloten. Dan maar naar onze volgende bestemming Madam Tussauds. Het wassenbeelden museum wat lag bij het Wiener Prater. Een leuk en interactief museum met prachtige beelden van Oostenrijkse beroemdheden, tot presidenten, sporters, popsterren en andere bekendheden, erg leuk. We gingen verder met de hop on hop of bus en reden een mooie route. Geluncht hebben we bij Palmenhaus Burggarten. Een brasserie in een oude planten-palmen in de tuin van het Hofburg paleis. Groen ijzeren geraamte met allemaal glas. Langs de kanten en plafonds bevonden zich allerlei palmen en klimplanten wat een leuk effect gaf. Hiervandaan een klein rondje, door zeg maar de PC Hoofdstraat. De bestemming was het Stedelijk Museum Wien. Hier was een prachtige expositie van Otto Wagner. Eén van de grootste architecten van Oostenrijk. Hij heeft in Wenen veel van haar prachtige gebouwen mogen ontwikkelen. Wij kenden hem niet maar na vandaag zeker wel. We zouden pizza eten en hadden een goede pizzeria ontdekt nabij ons hotel. Één nadeel bij binnenkomst roken we het al, in het restaurant mocht worden gerookt. Niet echt lekker, dus de pizza's maar mee naar het hotel genomen.

Dag 6
Wat gaat de tijd snel en wat hebben we al veel gezien. Wenen is een prachtige stad waar je wel een aantal dagen zoet bent. Bovendien is er altijd een gevoel van romantiek. Hunkeren naar de dagen van weleer waarin je zelf wel de hoofdrol zou willen spelen. We waren vandaag al vroeg uit de veren omdat Paleis Schönbrunn op het programma stond en het daar altijd een drukte van belang is. Daarnaast liep onze OV-kaart om 09.00 uur af dus we hier nog op konden reizen alvorens nog een tweedaagse kaart te kopen. Na het ontbijt namen we om 08.30 u de metro. Het was maar twee haltes. Bij het paleis stonden al zeven bussen dus we waren niet de eerste. Het is een majestueus geel gebouw van enorme afmeting. Op deze plek was in de 17e eeuw al een lusthof gebouwd, wat in 1683 tijdens een eerdere oorlog was verwoest. Keizer Leopold 1 gaf opdracht om hier een jachtslot te bouwen en 50 jaar later liet Maria Theresia Schönbrunn het ombouwen naar een zomer residentie. Hier bracht zij met haar hofhouding, die uit meer dan 1500 mensen bestond, de zomers door. Het paleis is zeer levendig gebleven en geeft een goed beeld van de wooncultuur en het dagelijkse leven van toen. Ook haar opvolgers Frans Joseph 1 met zijn vrouw Elisabeth, koosnaam Sissi hebben zo hun sporen achtergelaten. De route die je door het paleis loopt geeft je een inkijkje in het leven van de bewoners. Je loopt door de woonruimtes met meubels, slaapkamers, kinderkamers, eetkamers en de werkkamers met prachtige plafonds, wandbekleding en vloeren. Ook hadden veel ruimtes speciale namen, zoals de spiegelkamer, de gele kamer, de Chinese kamer welke de naam correspondeerde met de inrichting ervan. Ook sierden prachtig schilderijen het geheel. De inrichting is geheel in barok. Daarnaast zijn er twee enorme balzalen met een lengte van 40x10 meter die indruk maken. Wij deden de uitgebreide rondleiding die ook nog een aantal andere prachtige privé vertrekken lieten zien. Wat ook leuk en interessant was, was dat er achter alle kamers gangen liepen van waaruit het bedienend personeel de ruimtes binnen kon komen. Daarnaast stond er in iedere ruimte een enorme keramieke kachel ook deze werden aan de achterzijde vanuit deze gangen gevuld met hout zodat niemand in de ruimtes werd gestoord of last had van rook of as. Het was de moeite waard van een bezoek. Voor het paleis was een Paasmarkt met allerlei kraampjes, erg gezellig om even over heen te lopen. We vervolgden ons bezoek met een bezoek aan een Apfelstrudelshow. Hier konden we kennismaken met de bereiding van apfelstrudel, het nationale gebak van Oostenrijk. Een kok liet op een amusante wijze zien hoe hij dit maakte. De ingrediënten bij elkaar, eerst het omhulsel en vervolgens de vulling. Het leek wel een beetje op het maken van een pizza bodem maar in dit geval werd de bodem wel 5 keer zo groot. De kok draaide het deeg in de lucht wat erg leuk was om te zien. Zeker het eindresultaat, en we kregen een stukje te proeven. Na de show liepen we naar de enorme paleistuin. Een prachtig ontwerp met veel bomen, rosariums, beelden en vijvers. Ook stond er aan het einde van de tuin op een heuvel een enorme Arcade, de Gloriette. Een groots bouwwerk met pilaren en beelden. Helemaal achter in de tuin ligt de grote dierentuin van wenen die tot de mooiste van Europa behoord. We hadden hier met onze Viennapas vrij toegang dus dan maar een bezoek. De meeste dieren waren vanwege de kou binnen wat erg jammer was. We hebben wel veel binnen verblijven gezien, waaronder een prachtig tropisch regenwoud, het reuzen panda verblijf, de giraffen, de koala's, de apen en nog veel meer. Tijd voor de lunch in een prachtig rond paviljoen uit de 18e eeuw. Na de lunch brachten we een bezoek aan het Palmenhuis. Een enorm gebouw van groen ijzer met glas, gebouwd in 1882 en geopend door de keizer Frans Joseph1 met een uitgebreide collectie exotische planten. Zeg maar een overdekte botanische tuin van 111 bij 28 meter en 25 meter hoog. Een pracht. Het was inmiddels ver in de middag en hadden alles wel zo'n beetje gezien. Trudie wilde nog naar de Brunermarkt, deze was gisteren gesloten. Omdat we voorbij de halte van ons hotel kwamen gingen we eerst nog maar even naar de kamer even zitten met een bakkie. Na een uurtje gingen we nog even op pad. De wijk waar de markt ligt is niet de meest charmante. Voor het metro station veel drugs verslaafden en ander gespuis en wat opviel erg veel politie. Maar goed, de markt stelde weinig voor dus maar snel weg hier. Het was inmiddels half zes. Trudie had gezien dat er in een straat achter het hotel een restaurant was Das Eduard geheten. We wisten niet of er gerookt werd maar dat konden we snel genoeg ruiken. Het was een trendy restaurant en er mocht binnen niet gerookt worden. Dat was fijn. We hebben hier heerlijk gegeten en iedereen was even vriendelijk. Rond zeven uur waren we moe maar voldaan wederom terug op onze kamer. Wat een mooie dag.

Dag 7
De voorlaatste dag. Het Porseleinmuseum en een rondleiding in de Spaanse Hofrijschool stonden op het programma. Na het ontbijt wat iedere dag lekker was vertrokken we rond negen met de metro naar Augarten het Porselein museum. Het metronet in wenen behoord met het overig OV tot het beste in de wereld. Iets om jaloers op te zijn. Het museum bestaat dit jaar 300 jaar en gisteren is de officiële opening gewest van en nieuwe expositie. Het Augarten  porselein behoort tot het beroemdste ter wereld. Tijdens de wandeling naar het museum vanaf de metro passeerden we de opleidingsschool van de Wiener Sanger Knaben. Altijd leuk. Na binnenkomst in het museum schreven we ons direct in voor een rondleiding door de fabriek. Een alleraardigste gids nam ons mee met nog een aantal anderen mensen. We werden mee gezogen in haar enthousiaste verhaal. Porselein bestaat al heel lang en wordt gemaakt van een aantal ingrediënten waarvan de grootste water is. Daarnaast worden er allerlei gipsmallen gemaakt om de gebruiksvoorwerpen, borden, kopjes etc. en beelden en andere mooie zaken, te maken. Er zijn drie bakprocessen met verschillende temperaturen. In al deze processen speelt het beschilderen en glazuren een belangrijke rol. En wat nog het meeste boeit is dat alles één voor één met de hand wordt gemaakt, beschilderd en geglazuurd. Een monniken werk wat het porselein enorm duur maakt. Een gemiddelde prijs voor een kop en schotel lag rond de €150. Een compleet servies ligt rond de €10000. Wat grote indruk maakte was dat de 14 schilders die in dienst zijn de hele dag ieder kopje, bord of ander item aan het beschilderen zijn. Ook worden de randen van kopjes die na het 3e bakproces klaar zijn en op de rand hebben gelegen per stuk gepolijst zodat er een gladde rond ontstaat. Wij hebben enorm respect gekregen voor dit vakmanschap en het feit dat er geen massa productie is door automatisering processen. Het porselein gaat wereldwijd. Om 15.00 hadden we een rondleiding door de Spaanse Hofrijschool. Eerst  maar lunchen dan, een korte wandeling door het centrum gemaakt om ons vervolgens te melden voor de rondleiding. Ook dit was weer een belevenis. Een Engelse gids nam ons mee achter de coulissen. Er werd een interessant verhaal verteld over het ontstaan van de school, gesticht in opdracht van het Keizerhuis. Vele honderden Lipizaner paarden werden vanuit Spanje naar Oostenrijk gehaald. Op twee plekken in Oostenrijk werden ze getraind. Daarnaast zijn de paarden ook voor de verkoop. We kregen een kijkje in de stallen waar 61 paarden staan, allemaal in eigen ruime boxen en allen wit op één na, dat was een zwart-bruine. Dit doet men bewust vanwege een verhaal, waardoor als je niet één bruin-zwarte Lipizaner hebt dit ongeluk brengt. Dit is een afwijkende kleur wat de meest zijn wit. Er zijn 79 berijders. Je kan starten als je 24 jaar bent en goed Duits spreekt. Veelal zijn het studenten. Geen ervaren rijder bent, want je moet gekneed worden. Je start in de stallen en na vijf jaar ga je langzamerhand de opleiding in welke zo'n 6 tot 9 jaar duurt eer je mee doet met de shows. Leuke rondleiding, kost wel €18 pp maar geeft een mooi inkijkje. We sloten de dag af met nog wat shoppen in de Wien Mitte Mall. Een groot winkelcentrum echter niet heel indrukwekkend. We aten de avondmaaltijd bij Vapiano Italiaans restaurant met een goed concept. Bij binnenkomst krijg je een pasje. Het is een soort wokrestaurant waar je aan de balies pasta, salade, dessert besteld. Alles wordt ter plekke bereid. Zodra gereed pasje opmeten paslezer neerleggen, en de kosten worden hier op geplaatst. Opeten en na afloop pasje bij kassa afgeven en afrekenen. Rond 19u waren we terug in hotel. Koffer inpakken want morgen vliegen we naar huis.

Dag 8
We checkten om 08.30 uit. Met metro naar station, AirPort kaartje voor trein gekocht. We waren om 09.45u op vliegveld. Ingecheckt en vervolgens naar afgifte punt. Het duurde hier ruim 25 minuten omdat voor ons vier personen werden geholpen en wellicht een probleem hadden dat duurde maar. Wij waren hier toen we aan de beurt waren zo klaar. Ook bij de gate ging het weer mis. Wij mochten als eerste het vliegtuig in maar zaten achterin. Wat gebeurde er, ook de achterdeur werd geopend en passagiers konden buitenom hier naar toe lopen en instappen. Je raadt het al we moesten achterin zijn terwijl er mensen in de looprichting naar voren naderden. Dat was een passeerprobleem wat ons niet in dank werd afgenomen. Wij waren daar echter niet de schuld van. Een voorspoedig vlucht bracht ons weer snel naar Schiphol. en de trein ons weer veilig in Heemskerk afzette. Wenen, een prachtig stad.