Dag 1
Koffers gepakt, we zijn er klaar voor. Nog even een kort bezoek aan kinderen en kleinkinderen want die gaan we een aantal weken niet zien. Om 4.30u reden we de garage uit naar Roderick want die zou ons naar Schiphol brengen. Hij stond al te wachten en Sophie was ook nog even uit bed. We waren in 20 minuten op Schiphol. We troffen Jaap en Tanja nog even op Schiphol
want die gingen naar Spanje. Na een vlotte incheck, wat kopen van lectuur naar de gate. Na een voorspoedige vlucht landen we rond 11.00 Griekse tijd in Athene. Bus X96 zette ons na een rit van ruim een uur, prima te doen en vele malen goedkoper (€5pp) dan een taxi op nog geen 100 meter af bij ons hotel, Piraeus Theoxenia waar we één nacht logeren. We hadden een mooie kamer. Tijd voor de lunch en een korte orientatie door Pireuaus de havenwijk. Een aardige omgeving met veel winkels en we hadden direct het idee dat we op vakantie waren. De haven ligt op loopafstand van het hotel maar voor de terminal moeten we wel met een taxi want dat is net effe te ver. De rest van de dag in gepast tempo door gebracht want het was erg warm. 's Avonds heerlijk in het hotel gegeten en rond 22.00 uur het licht uit.

Dag 2
Lekker uitslapen en de wekker op 8.30 uur. We waren echter al om 07.45u wakker lekker wat gelezen en om 09.30u aan het ontbijt. Rond 11.00 uur uitgecheckt en met een taxi naar de cruise terminal. Een rit van ongeveer 10 minuten. We zagen de Ryndam al liggen, ondanks dat het één van de kleinere schepen van de HAL is zag je hem al van verre en stak overal bovenuit. Bij aankomst in de terminal was het een drukte van belang. Een goed geoliede machine, koffers werden direct gelabeld en ingenomen zodat deze later in de hut zouden staan, een formulier invullen of je ziek zwak of misselijk was en vervolgens naar de incheck balie.Er waren 20 balies open dus dat ging best voorspoedig. De handbagage net als bij Schiphol door de scan en ook wij door een poortje. Daarnaast de paspoortcontrole, wij waren direct aan de beurt omdat we van binnen de EEG kwamen, meevallertje, de overgrote meerderheid van de gasten komt uit de US dus die moesten wachten. Rond 12.00 uur gingen we aan boord. Onze hut DA533 was al gereed dus direct er op af. Een heerlijke ruime hut met vrij uitzicht op zee. De koffers waren er nog niet, dan eerst maar lunchen. Een heerlijke driegangen lunch in één van de restaurants. Weer op en top high service. Na de lunch op verkenning, waar zit alles en welke routes volgen. Ook meedoen aan de verplichte sloepen rol, zeg maar de veiligheid ontruiming oefening, was onderdeel van het programma. Iedere gast was verplicht zich te melden bij een vooraf aangegeven sloep en dek om de procedure te doorlopen. Daarna een rondleiding door de Greenhouse Spa & Salon, waar je, je heerlijk kunt laten verwennen middels hot massage, algentherapieën en andere bijzondere lichaam verwennerijen. Wij namen direct een 14 daags abonnement op de Spa, heerlijke sauna’s, een hydro water pool en verwarmde keramiek ontspanning banken. Niet goedkoop maar je moet je zelf kietelen. Om 16.30 uur vertrokken we. Dit zijn altijd prachtige momenten om zo’n vertrekprocedure mee te maken. Een stad uitvaren is toch een andere belevenis dan vliegen of rijden. Om 18.30u naar de sauna om ons, nadat we ons weer hadden opgeknapt, te vervoegen in het restaurant voor het diner. Het was inmiddels 20.00 uur dus we hadden ook wel weer trek. We kregen een zitplaats aan een tafel voor zes en de overige gasten kwamen uit Nederland en Engeland. Het driegangen menu was voortreffelijk en samengesteld door de bekende kok Jonnie de Boer van de Librije uit Zwolle waar de HAL mee samenwerkt. Na het diner rond 22.00 uur nog net het laatste stukje van de show in het theater meegemaakt om ons vervolgens via de shops naar de hut te begeven. De over grote meerderheid van gasten zijn Amerikanen, daarna Nederlanders, Engelsen en een enkele Duitser, geen Spanjaard maar wel zelfs iemand uit Zimbabwe. Het was inmiddels 23.15 uur en we zijn moe maar voldaan. Nog even snel de ontbijt lijst invullen zodat we op de kamer kunnen ontbijten en toen het licht uit.

Dag 3
Na een heerlijke nacht wel wat onrustig werden we om 08.30 wakker geklopt door de steward die met het ontbijt voor de deur stond. Genieten van allerlei lekkernijen op een groot blad lekker in de eigen hut. Na het ontbijt ben ik eerst naar de front office geweest want ik had gisteren mijn zwembroek laten liggen bij de omkleedruimte, hij was nog niet gebracht dan wel gevonden. Gelukkig heb ik er nog één mee. Vervolgens onze lectuur gepakt om in een ligstoel aan dek lekker niks te doen. Lezen en koffie drinken. Er stond veel wind maar de zon schijnt volop. Ons oriënteren wat we in Instanbul gaan doen waar we in de namiddag arriveren. Voor de lunch waren we uitgenodigd omdat we Mariner zijn, zeg maar air miles , en voor de tweede maal met de HAL varen. Je hebt dan een streepje voor. We schoven aan bij een Iers stel en een stel uit Amerika en het was erg gezellig. Nadat de kapitein, we waren met ca 50 personen, een korte toespraak had gehouden ontvingen we een klein geschenk, een tegeltje met ons schip erop en genoten we van een overheerlijke lunch terug naar onze hut om nog wat te lezen en te typen. Om 15.30 uur arriveerden we in Istanboel. We zijn een aantal jaren terug hier al een kleine week geweest maar vanuit zee bekeken is het toch anders. Een prachtig uitzicht op de kustlijn en de diverse moskeeën, die je al van verre ziet. Nadat we waren aangemeerd konden we 20 minuten later het schip verlaten. Wel eerst de controle door maar dat was allemaal snel geregeld. Ik dacht slim te zijn en had op internet al electronische visa besteld, naar nu bleek niet meer nodig voor Europeanen. Maar tijdens de bestelprocedure wordt je hier niet op gewezen dus €30 naar de maan. Wie is er nu slim. Na een 20 minuten wandeling waren we bij de bekende Galatabrug waar het een drukte van belang was. De vele vissers op en rond de Galata brug die hun hengel uitgooien en kleine vissen vangen die, of voor eigen gebruik zijn of worden verkocht aan de restaurants. Daarnaast de vismarkt waar het wemelt van de mensen en verse vis bij kilo’s ligt te wachten op kopers Ook hier speelt het bruisende leven zich af op straat. De vele geuren van specerijen en andere heerlijke lekkernijen komen je al tegemoet. Ook nog maar even geld gehaald omdat hier de Turkse Lira geldt, je kunt met euro’s betalen maar dat is niet zo slim. In een restaurant koffie met gebak, niet goedkoop 4x koffie en 2x gebak €21, weer het idee dat we een oor aan genaaid zijn, maar goed. Daarvoor had ik al verkeerde muntjes uit een automaat gehaald, muntjes voor de ferry ipv. de tram, 5 muntjes maar we maken geen gebruik van de ferry dus maar een Turk mee blij maken. Ook nog even de website geupdate. Rond 18.45u weer terug met de tram naar de boot. We hadden gereserveerd en zouden aan een tafel voor zes komen. Hier bleek wat discussie te ontstaan want er was blijkbaar wat mis gegaan. Uiteindelijk zaten we aan een tafel voor twee. Weer uitmuntend gegeten, morgen nog een hele dag in Istanboel. Nog effe een afzakkertje, en op tijd naar bed. Trudie had op Schiphol de nieuwste Simone vd Vlugt gekocht en heeft deze al uit. We moeten nog effe gelukkig diverse boeken gedownload, scheelde een hoop sjouwen. Een bezoek aan de Bazaar staat op het programma.

Dag 4
Vroeg uit de veren, ontbijt besteld om 7.30u maar dat werd rond 08u gebracht. Het was wat druk. Douchen en aankleden en om 09.15u van de boot af. Met de tram waren we in 20 minuten bij de Grand Bazar. Een kaartje, munt, koop je op het perron waar de tram vertrekt dit drop je in een entree poortje waarna je via een tourniquette verder kunt. Een medewerker houdt alles scherp in de gaten dat je niet illegaal in de tram klimt. Dit zal ongetwijfeld gebeuren want het systeem is niet waterdicht. Onderweg geen controle, kan ook niet want je hebt geen kaartje oid. Zelf had ik van ons voorgaande bezoek nog een token waar geld opstond. Deze houdt je voor een speciale lezer waarna je ook via de tourniquette het perron op kunt. Is tie leeg dan kun je hem opladen. Allemaal erg simpel. Druk, druk druk het lijkt wel of iedereen hier altijd vrij is. De bazaar is enorm groot. Allerlei kleine straatjes staan met elkaar in verbinding en je vind hier van alles. Juwelen, kleding, lampen, souvenirs etc. Je begrijpt niet waar die lui allemaal aan moeten verdienen. Er zijn diverse ingangen en ook in de straten er omheen wemelt het van de kramen. Leuk om mee te maken. De Beverwijkse Bazaar heeft hier wel wat van weg maar de sfeer is totaal anders. Om 11.00 uur was het tijd voor koffie, een klein restaurantje waar we vriendelijk werden bediend en ook nog eens wifi had. Altijd makkelijk. Trudie had nog een whats ap ontvangen van Roderick waarop Enzo ons gedag zegt. We missen de kleinkinderen nu al, de kinderen ook natuurlijk. Naar nu blijkt zijn we gisteren zoals ik eerder zei geen oor aan genaaid. Ook hier was de koffie 7 Turkse Lira echter omgerekend blijkt dat we gisteren € 15 kwijt waren ipv €21. Meevaller. Na de koffie zij we verder gelopen. Een vervelende bijkomstigheid is maar dat is in deze landen gewoon dat iedereen je aanspreekt om iets te kopen, gek wordt je ervan. Na een aantal uren verlieten we de Bazaar want we wilden nog naar het Mozaiek museum. Dit lag achter de Blauwe Moskee. Bij aankomst bleek dit echter gesloten op maandag. Ons boekje zei dinsdag, de laatste keer dat we hier waren was het ook gesloten vanwege verbouwing. We meoten dus nogmaals terug. Dus namen we de tram maar terug naar de boot. Onderweg moesten we een keer overstappen. Dit hadden we pas op het laaste moment in de gaten. De tram waar wij in zaten ging bij de Galata brug weer terug. Er zijn er die gewoon doorrijden maar wij hadden geen geluk. Ook overstappen gaat makkelijk. De trams staan naast elkaar. De deuren gaan an beide zijden open en van de andere tram alleen maar aan de zijde van de overstaptram en je stapt gewoon van de één in de ander. Waarom moeilijk doen als het makkelijk kan. Toen we in de gaten kregen dat ook wij er uit moesten waren de deuren tussen de trams alweer dicht dus stapten wij aan de perronzijde uit. Tram gemist. Wij zijn toen overgestoken wat meer mensen deden, anders moet je uitchecken en weer inchecken en kost het je weer geld. Terug op de boot, thee gedronken, gezwommen in het zwembad en op dek gestaan bij vertrek. We stonden helemaal vooraan op het voordek. Vlak voor de boeg spotte Trudie twee grote vissen. Wat bleek, dolfijnen, een prachtig gezicht. Rond 17.00 uur vertrokken we voor de volgende bestemming Lesbos. Wij zijn naar de Spa en de sauna gegaan om lekker te ontspannen. Ook mijn zwembroek is weer gevonden. Het was vandaag gala kleding, iedereen wat uitgedost in prachtige kledij. Om half acht was het kennismaken met de kapitein, altijd leuk onder het genot van een glas champagne en aansluitend schoven we aan voor het diner en zoals inmiddels gewend uitmuntend. Om 22.00 uur nog even de theater show, Vegas meegepikt en om 23.15u weer terug op de kamer. Trudie was oorbellen kwijt, we hebben alles nog overhoop gehaald, wat bleek ze heeft ze helemaal niet meegenomen van thuis.

Dag 5
Het eiland Lesbos was vandaag de bestemming. We arriveerden er rond 09.00 uur. Lesbos is een klein eiland onder de kust van Turkije maar is Grieks met Turkse invloeden. De Ryndam kon gezien haar grote de haven niet in dus we bleven voor de ingang voor anker liggen. Er moest gebruik worden gemaakt van tender boten. De eigen schepen die ook als reddingboot dienen. Na het vroege ontbijt liepen we naar de gangway om in te schepen in een tenderboot. Er was nog weinig animo dus plek zat. De boten pendelen de hele dag heen en weer. Een korte tocht van ca. 15 minuten bracht ons in het havenstadje Mytilini. We zaten midden in het centrum wat wel handig was. Het eiland heeft weinig bezienswaardigheden en het gaat toeristen daarom ook veelal om strand en zon, wat hier voldoende aanwezig is. Wij liepen direct naar een kleine kathedraal Agios Therapon. De moeite waard van een kort bezoek. Vervolgens een bezoek aan de haven waar we een poosje heerlijk hebben vertoeft. Rond 13.30 uur gingen we terug met de tenderboot naar het schip. De rest van de dag hebben we heerlijk aan dek gezeten en geluierd, lekker naar de Spa en om 20.00 uur gedineerd. Een heerlijke rustige en ontspannende dag, niet echt iets voor ons want we zijn op vakantie normaal altijd maar bezig maar beseffen dat ook dit vakantie is.

Dag 6
Kusadasi was vandaag de bestemming. Om 07.00 uur meerden we af. Je wordt door de vele geluiden vanzelf wakker. Naast ons lag een reuze zeil cruisschip waar de mensen al van boord gingen dus ook dat geeft gezellige drukte. Wij gingen na het ontbijt rond 08.30u van boord. Het schip ligt eigenlijk midden in het centrum. Een echte toeristenstad. Het weer was prachtig 28 graden. We zouden vandaag geen excursie doen naar Epheze maar hebben ons wel georiënteerd hoe we er kunnen komen, Met de taxi maar dan ben je ca. €60 kwijt, met de Dolmus kan ook voor €5 dus wat doen wij volgende week? Zoals ik zei, een echte toeristenstad dus ook veel winkels. Een grote bazaar met veel shops, juweliers, gigantische kleding markt waar de kooplui je als het ware naar binnen zuigen. Hadden we dit gedaan dan waren we met tassen vol T-shirts weg gegaan van alle bekende merken maar allemaal vervalst. Ben toch blij dat ik veel reisprogramma’s volg en de na viteit te boven ben. Daarnaast is het gehalte Nederlanders enorm, je haalt ze er zo uit al was het alleen maar om de dialecten. De Turken spelen hier handig op in want velen van hen hebben of gewerkt in Nederland of zijn er geboren. Je ontkomt er niet aan om uit deze stad te vertrekken zonder iets. Ik kocht een prachtig vest, niet op de markt maar in een winkel waar men de mensen niet naar binnen praatte. Ook liet de keramiek ons niet ongemoeid en konden we het weer niet laten om in een prachtige keramiek winkel een klein kunstwerk te kopen voor aan de muur. Daarnaast komen we hier volgende week nog terug want we hadden een prachtige schaal gezien, deze is te kostbaar om zelf mee te nemen dus mochten we besluiten dan laten we die verschepen. We kunnen er nog een weekje over nadenken. De stad heeft zelf niet veel bezienswaardigheden deze liggen er allemaal buiten dus volgende week staat deels in een cultureel bezoek. Rond 16.00 uur terug op de boot voor de koffieronde en het vertrek. Vanavond gegeten in het 3 sterren restaurant onder de noemer van "An evening at Le Cirque". Exclusief dineren in een apart restaurant aan boord waarbij we vooraf bij het boeken van de reis al een reservering hadden gemaakt. Hier moest je ook extra voor betalen omdat het allemaal nog wat exclusiever is. Het eten was geweldig, werd prachtig geserveerd en smaakte uitmuntend. Vier gangen met bij iedere gang een passend glas wijn. De bediening in de restaurants is al buiten gewoon maar hier is het een tandje erger. Le Cirque is in werkelijkheid een sjiek sterren restaurant in New York wat wereldwijde faam kent. Eerlijk is eerlijk ik had er niet eerder van gehoord. We moeten alles mee maken. Vanmiddag hoorde ik nog dat tijdens de afgelopen reis op de Ryndam een vrouw is aangehouden. Zij had in haar koffer acht borden gestopt van het servies waar je hier van eet. De borden, van het merk Bvlgari, kosten; geloof het of niet €125 per stuk. Toen we terug kwamen in onze hut lag er naast een olifant gemaakt van handdoeken, iedere avond een ander dier met een verwensing, een klein prachtig geel doosje met twee kleine laadjes. Voor elk van ons zat in een laadje een truffel chocolaatje ter herinnering. Morgen zijn we in Mikanos.

Dag 7
Allereerst dank dank aan de gastenboek schrijvers. Ik doe het in ieder geval niet voor niets en altijd leuk om contact te houden met het thuisfront. Alweer de 7e dag op rij en iedere dag een andere belevenis. Vandaag het eiland Mikonos een populair eiland wat ook wel het Venetië van Griekenland wordt genoemd, niet vanwege de vele kanalen maar vanwege de vele smalle straatjes. Na een wat onrustige nacht voor mij, komt waarschijnlijk door het wijnarrangement wat ik gister had genomen, bij iedere gang een ander glas werden we rond 7.00 uur wakker van alle geluiden wat het voor anker gaat met zich meebrengt. Ook het overboord zetten van de grote tenderboten gaat niet onopgemerkt. Er is hier wel een haven maar de capaciteit voor cruisschepen is te klein. Dagelijks meren er tussen de 4 en 8 cruiseschepen aan. Het grootste gedeelte blijft buitengaats en brengt de gasten met tenders naar de wal. We ontbeten vandaag niet op de kamer maar in het restaurant op de elfde verdieping. De zon stond al aan de hemel te branden dus dat beloofde wat. Om 8.45u gingen we aan wal. Een prachtig stadje Mikonos met wit blauwe huisjes lonkte ons tegemoet. In de straatjes waren de winkeliers hun spullen al aan het uitstallen voor de nieuwe gasten.
Er lagen al 4 grote cruisers te wachten. Trudie en ik gingen op verkenning. Een wir war aan kleine schattige straatjes met o zo leuke huisjes. By the way; op dit eiland is ook de film ABBA opgenomen. Het eerste wat we tegen elkaar zeiden, dit is veel leuker dan Lesbos. We hadden geen duidelijk plan, wel wilden we twee museums bezoeken. Bij navraag bleek dit niet veel te zijn dus besloten we om een Quad te huren en langs de kust te rijden om op enig moment nog een duik te nemen. Zo gezegd zo gedaan. Er zijn genoeg bedrijven dus de concurrentie is groot. Voor €20 huurden we zo’n ding alleen kwam er nog €10 benzine bij. Het ging niet hard maar we hebben een heerlijke ontspannen middag gehad, onderweg geluncht, geen succes maar goed we hadden wat binnen, en heerlijk gezwommen bij een klein strandje. Rond vijven waren we weer aan boord. Wat opvalt op dit eiland zijn de vele bijzondere Griekse windmolens en de vele kleine kerkjes die gewoon tussen de huizen staan. Ook de vele winkeltjes in de straatjes maken het erg gezellig. Eenmaal aan boord even heerlijk aan dek geluierd met een goed glas wijn. Genoten van ons vertrek en vervolgens naar de Spa gegaan, het lijkt wel of we de enige zijn die een abonnement hebben want we zijn nog niemand tegen gekomen. We zijn steeds met z’n tweeën. Om 08.30u was het dinertime in gala. Dus opgedoft weer naar het restaurant waar we 4 gezellige Engelse tafelgenoten hadden uit. Vooraf nog een fotosessie, altijd leuk in je prachtige kleding. Twee van de tafelgenoten zijn er volgende week ook nog. Het bijzondere met andere gasten aan tafel zitten is het uitwisselen van tips. Het overgrote gedeelte van de gasten stapt zaterdag in Athene af en een nieuwe lichting komt er weer op. Het eten was weer excellent de kilo’s vliegen er aan. Na het diner naar het theater voor een geweldige show getiteld "Droom". De artiesten verrassen ons keer op keer. Rond 23.30u naar de hut. Op naar Kreta, de boot schommeld een beetje wat Trudie erg onprettig vindt. Dat wordt nog wat.

Dag 8
Na een nogal onstuimige nacht, wilde zee met veel golfslag en een lichte deining van de boot. Ik heb er eerlijk gezegd weinig van mee gekregen maar Trudie heeft een slechte nacht gehad en heeft het licht aangehouden. Mijn inziens maakt dat niets uit maar zelf voelt ze zich dan veiliger. Om 7.00 uur docking in Kreta. Naast ons lag de Prinsendam en ook kwam er een reuze schip van de Costa Lines binnen varen. Ook op Kreta hebben we een aantal jaren terug al 17 dagen rond getoerd met een auto dus alle highlights wel gezien. We namen in de hoofdstad Iraklion een ticket voor de Hop on Hop off bus voor €20 pp. Maar het scheelt een hoop lopen en je kunt uit de bus wanneer je maar wil. Daarnaast krijg je oordopjes en kun je een keuze maken welke taal je wilt horen. Ook Nederlands zat er tussen. We zijn eerst met de bus een heel rondje gereden zodat je je kunt oriënteren. De tweede rit zijn we uitgestapt bij de poort van Jezus, een poort in de oude stadsmuur die ze vernoemd hebben net zoals wij een school een naam van het Koningshuis geven. Jezus is hier nooit in de buurt geweest. Iraklion is geen Rome dus buiten Knossos, de archeologische plek hier is er weinig te beleven. Het archeologisch museum en het natuur historisch museum zijn wel twee prachtige bestemmingen echter onze tijd was hier zeer gering. Daarnaast duurde een volledige rondrit met de bus ruim een uur en ging de bus waarin we zaten ook nog eens stuk waardoor we over moesten stappen. Vanaf de Poort van Jezus zijn we het centrum ingelopen. Een levendige plek met veel drukte en gezelligheid. Op een terras zijn we neergeploft voor koffie en een lokale lekkernij. Even internetten en vervolgens weer in de benen want om 14.30 uur moesten we weer terug zijn. Eenmaal weer op de boot sloten we aan voor een Indonesische thee ceremonie. Het bedienend personeel in één van de restaurants was uitgedost in traditionele kledij een we werden verwend met diverse soorten thee en allerlei zoete lekkernijen.
voorafgaand aan de thee was het tijd voor de was. Twee selfservice wassalons zijn er aan boord waarvoor je voor 6 dollar een was kan draaien, drogen en strijken. Handig en goedkoop. Voor de was service aan boord betaal je voor één onderbroek al 3 dollar dus tel uit je winst. Kunnen we andere leuke dingen voor doen. Daarnaast is het ook handig voor volgende week als we nog vijf dagen in Athene zijn om heerlijk schoon goed te hebben. Aansluitend aan de thee togen we naar het theater om onder het genot van een glas champagne uitleg te krijgen over de komende week Nog even naar de winkels aan boord want daar waren scherpe aanbiedingen en dat laten we niet liggen. Het was een afscheidsdiner vanavond met een bijzonder tintje. Er blijven van de 1000 gasten die afgelopen week mee cruisten nog 300 gasten de komende week nog aan boord. Het diner bestond vanavond uit en keus van vier gangen van vier wereldgerechten welke je onderling kon combineren. Erg lekker allemaal. Ik noem maar niet op wat we allemaal hebben gegeten maar de kenners van de cruises bij de HAL weten voldoende, eten op sterren nivo. Het bedienend personeel en het ondersteunende personeel bij de hutten werden ook in het zonnetje gezet. Een groot deel maakten zijn opwachting en maakte een feestelijke ceremoniële optocht door de zaal onder de melodie van "We are family" wat je na zo’n week ook wel een beetje bent geworden. Je moet dit ervaren hebben anders kun je dit gevoel niet overbrengen. Ook zongen ze met zijn allen nog een afscheidslied. Bij het verlaten van de zaal bedankte ik diegene die elke avond bij de entree van het restaurant stond en zorg droeg dat iedereen met of zonder reservering een plek kreeg en zei tegen hem dat wij uitermate tevreden waren over zijn hulp en service en besloten hadden om nog maar een weekje te blijven. Hij moest zo lachten en zei; die had ik nog niet gehoord. Trudie en ik hebben nog even gesjoeld en om 23.00 uur ging het lcht uit. Morgen in Pireaus Athene.

Dag 9
Een beetje vreemde dag, wisseling van gasten. Een deel blijft op de boot een deel gaat van boord. De onschepingsprocedure start al om 7.15 uur. Wederom een gestroomlijnde machine. De avond voorafgaand moeten de vertrekkende gasten de koffers op de gang zetten. Deze worden ‘s Nachts weggehaald. Je gaat per groep van boord. Iedereen krijgt een ticket met kleur en een nummer (veel verschillende kleuren en nummers) en wanneer je kleur en nummer wordt omgeroepen mag je naar de gangway en het schip verlaten. De koffers staan dan reeds in de terminal. Voor ons gold dat niet, wij mochten gewoon het schip verlaten en weer terug. Wel met je boardingpas en daarnaast een transferpas die je extra krijgt. Op de wal even inloggen op het vrije haven wifi om de website te updaten. Wifi is aan boord echter dat kost ca.€59 cent per minuut. Je kunt een pakket kopen echter dat is nog duur. Het is zo duur omdat het veelal via satelliet gaat op zee. Echter aan de wal kun je bijna bij elk restaurant vrij internetten. Wij kozen er vandaag voor om een dagje in Piraeus te blijven en een rondje te maken. Piraeus is als het ware een schiereiland met aan de ene kant de havens en terminals etc. En aan de andere kant een prachtige baai met boulevard. Deze hebben we geheel rondgelopen. De boulevard was lang maar erg ongezellig. Je ziet dat onderhoud nodig gepleegd moet worden maar het geld gewoon op is. Een groot deel is afgesloten. Daarnaast staan er prachtige appartement gebouwen waar niet de doorsnee Griek woont. Ook zagen we iets bijzonders namelijk een parkeer dek met twee verdiepingen onder het appartement gebouw. Nadat de eerste auto is geparkeerd zakt de lift in de grond daarna rijdt de andere auto rijdt als het ware op het dak van de lift. Hopla twee auto’s geparkeerd. Wil de onderste eigenaar nu zijn auto pakken dan komt de lift weer geheel uit de grond en de bovenste auto gaat mee omhoog. De andere kan er dan gewoon uitrijden. Simpel maar doeltreffend zeker in een omgeving waar parkeren een probleem geeft. Na de wandeling van zeker 2 uur keerden we terug naar de boot. De rest van de dag in gepaste rust door gebracht bij het zwembad. Vanavond heerlijk gegeten in het Italiaanse Canaletto restaurant..Hier moet je wel extra voor betalen (€7.50 pp) maar het loont de moeite.

Dag 9
Een dag op zee, lekker uitgeslapen. Om 09.15 uur zijn we voor de verandering naar het restaurant gegaan voor het ontbijt. Aansluitend naar het theater waar we uitleg kregen over de verschillende excursies de komende week. Om 11.00 uur aangesloten bij het Kalatti diamanten seminar. Uitleg over alle ins en outs mbt. diamanten. Kalatti is een groot wereldwijd familiebedrijf die doet in diamanten. Van het inkopen van ruwe diamanten, slijpen en bewerken tot de verkoop etc. Zij zitten op alle schepen van de HAL. Erg interessant om hier meer over te weten. Het gaat natuurlijk ook over de verkoop in de shops met grote korting en belasting vrij. Om 11.45u hadden we een uitnodiging voor een Mariners lunch, samen met andere members. We zaten aan een gezellige tafel met een Nederlands koppel en twee Amerikaanse koppels. De middag verder in gepaste rust doorgebracht, heerlijk met een boek in de zon op het achterdek en nog heerlijk naar de Spa en sauna. De boot voer door een prachtige omgeving met grote en kleine eilanden. Een lust voor het oog. Vanavond gegeten in het specialiteiten restaurant The Pinnacle. Ook voor dit restaurant betaal je bij (€20 pp) en is dus onderscheidend. Je moet het zien en proeven hoe de koks juweeltjes van gerechten maken en het op een bijzondere manier op de borden serveren. Nogmaals het eten in alle restaurants is uitstekend maar dit restaurant is een stuk kleiner net als de Canaletto en het servicelevel is bijzonder hoog. De andere restaurants zijn ook drie gangen maar de snelheid waarmee de gangen worden opgediend ligt een stuk hoger en de kans is groot dat je met 6 of acht personen aan een tafel zit. Je kunt ook in het Lido restaurant eten maar dat is buffetvorm. Hier is het gevaar dat je blijft eten. Om 22.00 uur naar het theater voor de show Heat, een prachtige show met zang en spektakel. Om 23.30 uur het licht uit, morgen op Corfu.

Dag 11
Rond 07.00 uur ging het anker uit van de Ryndam want we hadden onze bestemming Corfu bereikt. We gingen niet in de haven liggen omdat dit alleen voor de grotere schepen was weggelegd. De één na de andere cruiseboot kwam binnen in totaal 7 waarvan er drie voor de haven bleven liggen. Ontbijten, opknappen en gaan. Allereerst tenderkaartjes halen zodat je mee kon. Deze zijn uiteraard gratis maar zo is er zicht op hoeveel mensen er in volgorde met de tender mee kunnen. Om 09.00 uur exact zette we voet op Korfoe. We hadden al uitgezocht wat het doel was voor deze dag, het paleis van Achilleion gebouwd door Keizerin Elizabeth van Oostenrijk in 1891. Om hier te komen moesten we eerst met bus 16 of 17 naar het stadscentrum. Deze bus vertrok vanuit het haventje en vervolgens overstappen op lijn 10 die vertrok van het San Roccoplein wat een klein stukje lopen was vanaf het centrum waar bus 10 aankwam. Kosten 1.50 per enkele rit, reistijd ca. 30 minuten. De bus bracht ons tot de ingang van het paleis entree €7 pp en een audiotour in diverse talen waaronder Nederlands €3.
Erg handig want deze leid je via nummers langs alle highlights en geeft een toelichting. Elizabeth had een enorme passie voor Achilles, de machtigste Griekse krijger waarvan je hier dus veel terugvindt in de vorm van mytologische beelden en het pronkstuk, een enorm schilderij van 10x5 meter waar op de triomf te zien is hoe Achilles de Trojaanse held Hector heeft gedood en deze meesleept achter zijn ‘gevechtswagen’ rond de stad Troje. Achilles was onkwetsbaar op zijn hiel na hij is hier ook dodelijk getroffen door een pijl in zijn hiel. Keizerin Elizabeth is vermoord door een Anarchist uit Italië. Hierna stond het paleis 10 jaar leeg waarna het gekocht werd door Willem II in 1907. Hij plaatste in de prachtige tuin eveneens een gietijzeren beeld van Achilles van 15m hoog wat erg indrukwekkend was. Daarnaast ook een prachtig beeld van Achilles met een pijl door zijn hiel die een einde aan zijn leven maakte. Het paleis ligt op een heuvel en je hebt een fabelachtig uitzicht vanuit de tuin op de kuststrook en de stad Korfoe. Ook in het paleis zijn allerlei zalen waar de geschiedenis wordt verteld over het leven van Elisabeth en daarnaast ondersteund door meubilair en schilderijen. Een bezoek meer dan waard. Zoals we kwamen gingen we ook weer terug. In het drukke toeristische stadscentrum nog een kort bezoek gebracht aan de Agios Spyridon. Een prachtige kerk waarin de tombe staat van de heilige Spyridon een herder van Cyprus die het geschopt heeft tot bisschop en vele wonderen hebben verricht. In de kerk veel zilverwerk en een enorme stroom bedevaartgangers. Ondertussen trok het helemaal dicht en viel voor ons de eerste regen. We waren gelukkig op tijd bij het havengebouw toen een enorme onweersbui overtrok met donder en bliksem. Tussen de buien door snel naar de tender. Rond 15.30 waren we weer op de boot. De laatste tender moest wachten tot het schip gedraaid was alvorens deze aan boord getakeld kon worden. Er stond veel golfslag en harde wind. Nog even wat gegeten een cocktail gehaald en boven op dek genoten van het wegvaren tijdens de regenbuien. Het eiland Korfoe is meer dan de moeite waard van een bezoek en we zullen hier zeker nog eens terug komen. 's Avonds ben ik nog naar de bioscoop geweest en voor Trudie had ik een DVD besteld die ze in de hut heeft bekeken.

Dag 12
Na het ontbijt moesten we ons om 8.50u melden in het theater omdat we een bus excursie hadden geboekt naar Olympia. Het was de afgelopen nacht bijzonder slecht weer geweest, onweer en het heeft nagenoeg de hele nacht gebliksemd. Nog nooit mee gemaakt. We meerden om 08.00 uur af in Katakolon een plaats aan de westkust van Griekenland in de Polloponesus de poort naar Olympia, daar waar een aantal eeuwen terug de Olympische spelen zijn gestart, ligt het uitgestrekte opgravingsveld, het oude heiligdom van Zeus ter ere van wie om de vier jaar de Panhelleense Spelen werden gehouden. Via een glooiend landschap en een rit van 30 km kwamen we aan in Olympia. Hier vind je de overblijfselen van tempels van Hera en Zeus, altaren, standbeelden en schathuizen bouwwerken bestemd voor de spelen en daarnaast de overblijfselen van een groot stadion voor ca. 40000 bezoekers
Een echte stad was Olympia toentertijd niet, de enige vaste bewoners waren priesters en verder tempelpersoneel, zoals koks, hout- en metaalbewerkers, gidsen om bezoekers rond te leiden, enz. Bezoekers van de spelen, die in de zomer plaats vonden, bivakkeerden in de open lucht; voor officiële gasten was er een speciaal logement. De voornaamste tempel was die van Zeus Olympios (van Olympus, vandaar de naam Olympia). Nadat in 394 na Chr. op keizerlijk bevel de "heidense" Spelen waren afgeschaft, werden in 426 de tempels verwoest en aan de natuurelementen prijsgegeven. Aardbevingen en overstromingen richtten nog meer verwoestingen aan. In 1875 werd begonnen met de opgravingen die de vele geheimen van toen prijsgaven. Het was een interessant bezoek met een gids die enorm enthousiast vertelde. By the way, eergisteren is de Olympische vlam voor de winterspelen in Sotsji aan zijn lange reis begonnen. De vlam is ontstoken tussen de ruïnes van Olympia zoals dit al vele malen is gedaan, altijd op deze plek.
Ook nog een kort bezoek aan het kleine dorpje wat er naast is gebouwd, enorm toeristisch dus weinig zeggend. Om 13.30 uur waren we terug bij de boot voor de lunch en aansluitend nog even een bezoek aan Katakolon, stelt weinig voor maar wel een café met internet. Om 16 uur vertrokken we, inmiddels weer regen wat met bakken uit de lucht kwam. Het was een moeilijke haven om te vertrekken maar alles ging weer vlekkeloos. Wij zijn direct naar de spa gegaan voor de nodige ontspanning. De zee is erg onrustig dus golfslag veroorzaakte wel wat beweging van het schip. Vanavond weer uitstekend gegeten in het Italiaanse restaurant Canaletto en aansluitend naar het theater. Morgen meren we aan in Santorini.

Dag 13
Santorini, één van de mooiste eilanden van Griekenland, was vandaag onze bestemming. Santorini was een rond vulkanisch eiland voordat in 1425 voor Christus een enorme uitbarsting het midden eruit blies. Precies in het midden van de krater welke nu volstaat met water en deze via een open zijde kunt invaren is een deel vulkaan nog actief, zo nu en dan komt er rook uit en rommelt het er nog. Op de randen van de van de kegel zijn enkele stadjes gevestigd. We waren al vroeg uit de veren om het binnen varen mee te maken. Een prachtige ervaring. Een anker uitgooien kon niet op de plek waar wij lagen omdat het 200 meter diep was. Er lagen meer cruise schepen waarvan één op een plek lag waar het 27m diep was. Ons schip hield zich dus met zijn eigen schroeven op de plek. Er werd vandaag geen gebruik gemaakt van eigen tender boten maar die van het eiland van de maatschappij NSTravel wat toepasselijk. Om 09.30 uur konden we van boord en met de eerste tender mee. Aan boord kregen we een kleine brochure over het eiland met een kaart. Als eerst wilde we de plaatst Oia bezoeken op de noordpunt. Aangekomen met de tenderboot in het kleine haventje van het hoofdstadje Fira (Fyra?) konden we met een "speedboot" mee die ons in 12 minuten bij het stadje Oia bracht. De kosten waren €15 pp wat inclusief een busreisje was van Oia naar Fyra terug. Dus zo gezegd, zo gedaan. Omdat de stadjes ver boven de waterlijn liggen zijn er diverse mogelijkheden om naar boven te komen. Bij Fira is dit een kabelbaan, een trap met 534 treden of per ezel via dezelfde trap Bij Oia was de keus beperkt tot een weg naar boven, ca 2 km of een trap met 234 treden. Wij kozen voor de trap echter het was geen pretje en een behoorlijke klim. Eenmaal boven werd het uitzicht beloond. Prachtig op de baai en omgeving. Het zijn de welbekende ansichtkaart gezichten van Santorini. Wit/ blauwe huisjes die prachtig afsteken in de zon. Het dorp bestaat uit smalle straatjes met veel hoogte verschillen overbrugbaar met trappen. Veel winkeltjes en kleine en grote kerkje met de blauwe koepelvormige daken. Bij één van de kerken ging ik naar binnen en bleef Trudie nog even buiten. Op een gegeven moment was er een man en een vrouw en een man in de kerk. De vrouw stak een kaarsje op wat ik gadesloeg. Opeens hoorde ik pssst. Nu dacht ik dat het de vrouw was die haar man een seintje gaf dus ik wenkte de man dat zijn vrouw hem riep, maar dat was helemaal niet zo. Trudie stond buiten de kerk achter een open raam bijna op de plek waar de vrouw stond en zij had pssst geroepen naar mij. Zij had alles gadegeslagen en lag volkomen in een deuk van het lachen toen ik buiten kwam. Rond enen op naar de bushalte waar het een drukte van belang was. Veel toeristenbussen die af en aan reden. We werden op een vlotte manier teruggebracht naar het dorp Fira. Eenzelfde soort dorp, veel toeristen en winkels. Appartementen en hotels zijn hier ook in overvloed. We hebben gelunchd in een restaurant wat uitzicht had op de baai. Rond 14.30uur aanstalte om met de kabelbaan naar beneden te gaan. Er stond een enorme rij waarop Trudie aangaf om met de trap te gaan. Dat was een grote vergissing. 534 traptreden naar beneden waarop ezels mensen naar boven en naar beneden brengen, ezelstront en een enorme stank. We hadden medelijden met deze beesten ondanks dat ze best een goede verzorging zullen krijgen. Maar goed als je eenmaal aan de loop bent ga je niet meer terug. Steeds maar even uitpuffen en langzaam dalen. Het was een uitdaging maar gehaald. Om 15.30u waren we terug op de boot. Om 16.30 hadden we een uitnodiging voor een cocktail op het voordek met staf en officieren. Onder het genot van champagne en allerlei andere alcoholische lekkernijen een gezellig uurtje gehad. Vervolgens naar de Spa voor de nodige ontspanning. ‘S Avonds nog naar het theater geweest waar een bekende internationale violist Craig Owen optrad. Om 22.30u was het Dessert Extravaganza.vEen gigantisch chocolade dessert opgemaakt met prachtige kunstwerkjes. Het zag er prachtig en smaakvol uit. Ik heb niets genomen want had net het eten op, Trudie heeft nog even wat geproefd en daarna snel naar bed.

Dag 14
Voor de tweede keer Kusadasi. Vandaag een bezoek aan Efeze, één van de best bewaarde oude steden ter wereld. Om 7.00 uur meerden we af en om half acht ontbijt in de hut. Opknappen en weg. We zouden met een zogenaamde Dolmus bus, zeg maar een stadsbus zonder vaste haltes en stopt op verzoek Deze bus vertrok vanaf een klein busstation in het centrum. Een 10 minuten walk vanuit de haven. Op dit tijdstip ontwaakt de stad alweer want vel cruisschepen komen hier aan. Een kaartje voor de bus kost voor bestemming Efeze vijf Turkse Lira, afgezet tegen een taxi is dat een schijntje en zo komt Jan Splinter door de winter, dachten we. Na een rit van ongeveer 30 minuten werden we op ca. 1 km van de hoofdingang gedropt direct naast een taxistandplaats. De buschauffeur gaf aan dat aan de overzijde van de weg de retourhalte was. Na uitstappen werden we direct door een taxi chauffeur benaderd met een heel verhaal over een bezoek aan het huis van de Maagd Maria waar zij de laatste jaren van haar leven woonde. Hij kon ons er heen brengen en voor de ingang weer ‘afzetten’. Kosten €30. Een beetje overrompeld en na een beetje over en weer gepraat met chauffeur en Trudie besloten om dit te doen. (Vooropgesteld dat een rit met de taxi vanuit Kusadasi ook €30 kostte). Instappen en met de taxi naar de bedevaartplaats in de bergen zo’n 9 km verder.
Het was er een drukte van belang, bus na bus na bus en ook nog een entree van €4. Eén commerciële business. Het betrof een klein huisje waarin het beeld van Maria stond. Maar goed ook dat hebben we mee gemaakt. Bij de entre van Efeze werden we keurig ‘afgezet’. De entree van Efeze is ca €9 en een audiotoer kost €5. Deze heb je wel nodig en wel in het Nederlands. Efeze was een grote stad. Je vindt hier nog veel overblijfselen terug van, fonteinen, badhuizen, tempels, zuilen, woningen en een reuze arena/theater waarin 40.000 toeschouwers konden zitten. Veel is onderhevig aan restauratie en er is nog maar 10% van wat er nu is opgegraven. Het was een prachtige ervaring en ook hier honderden toeristen die veelal onder begeleiding van een gids door de smalle straatjes verplaatsten om het verhaal te horen en net als wij de mooiste kiekjes te maken. Een groot deel van de bijbelse geschiedenis speelde zich ondermeer af in Turkije. Vervolgens terug met de Domus bus die op een centrale parkeerplek staat. Deze bus neemt je mee naar Seduc waar je op het station overstapt op een busje naar Kusadasi. Achteraf hadden we gewoon vanaf de busstop op de heenreis direct naar de ingang van Efeze kunnen lopen want het is ca. 400 meter. In Kusadasi gelunchd en vervolgens terug naar het schip. Een leuke stad om er eventjes te zijn. Om 17.30u moest iedereen aan boord zijn zodat we om 18.00 uur konden vertrekken echter er werd omgeroepen dat er twee mensen nog niet aan boord waren. Normaliter wacht de boot niet en heb je gewoonweg pech als je de boot mist. Een fluitsignaal moest de mensen eventueel wakker schudden in de stad. De kapitein heeft gewacht tot 18.30u toen zij op de kade kwamen aanrennen. De loopplank weer uitgeschoven zodat zij nog mee konden. Het was vanavond gala dus iedereen weer op z’n Paasbest. Heerlijk gegeten en om middernacht het licht uit.

Dag 15
Van Kusadasi ging het naar Rhodos. We hadden hier een korte dag maar dat gaf niets omdat we onze vrienden Jan en Jannie zouden ontmoeten die hier op vakantie zijn met vrienden die wij ook kennen. De zee was erg ruw door de harde wind die er stond. Ik werd wakker van de herrie die de motoren maakten in het schip en het hele schip liet trillen. Door de harde wind en de hoogte van het schip was het erg moeilijk om aan de kade langszij te komen. Er werden 3 pogingen ondernomen waarbij de boegschroeven en de hekschroeven op volle toeren drraide en aan één kant twee grote sleepboten tegen de zijkant van het schip duwde. Het duurde een uur voor we goed en wel langs de kade lagen. Complimenten voor de bemanning. We konden rond 9.00 uur het schip verlaten en liepen de vesting Rhodos in. Het oude stads centrum is volledig ommuurd waar binnen allerlei kleinen straatjes lagen wat er heel romantisch uitzag. We hadden reeds met J&J afgesproken dat we elkaar om 11 uur zouden treffen bij de taxistandplaats dus gingen we eerst koffie drinken en even internetten. Rond 10.30 uur liepen we terug naar de taxistandplaats in de haven echter dit bleek niet de juiste te zijn. J&J zaten bij een jachthaven. Er waren er twee en we liepen naar de verkeerde. Uiteindelijk een taxi genomen. Het was een hartelijke ontmoeting met Jan en Jannie en Folkert en Riet en vreemd dat je elkaar hier treft. Riet was vandaag jarig dus een klein presentje mocht niet ontbreken. We gingen voor koffie en liepen naar de oude stad waar we ons settelden bij een restaurant. Het was allemaal erg gezellig en ook een pulletje bier ontbrak niet. Rond 12.30u gingen we weer uit elkaar en wilde Trudie en ik nog even kort door de straatje swalken. Onderweg kwamen we J&J en F&R nog enkele malen tegen. Het is een alleraardigst eiland wat zeker nog een bezoek waard is. Wij vertrokken uit Rhodos om 15.00 uur. Een stevige wind dus dat beloofde wat. Het schip was er beweeglijk nadat we de haven uit waren gevaren. Een stevige golfslag deed de boot licht schommelen. De kapitein meldde dat de wind aan stuurboord zijde de boot wat liet overhellen en hij aan deze kant de stabalisatievin had uitgezet zodat de boot wat rechter zou komen. Je kon met goed fatsoen niet op dek staan. Trudie en ik zijn naar de Spa gegaan waar we even heerlijk ontspannen hebben. ‘S Avonds gegeten in het specialiteiten restaurant The Pinnacle. Rond 22.00 uur terug in de hut zodat we de koffers in konden pakken die rond middernacht op de gang moesten staan. De boot bleef nog lang schommelen.

Dag 16
Na een onstuimige nacht waarin we beiden diverse malen wakker werden, klopte de steward die ons ontbijt bracht ons wakker. De cruise is voorbij en we hebben een tevreden gevoel, het was mooi zo, veel gezien en meegemaakt. 15 dagen cruisen is voor ons genoeg. We hebben ons wel voor laten lichten over een cruise naar Zuid Amerika en Antartica voor 22 dagen. Dit zou in januari 2015 kunnen. Het is tevens één van de laatste keren dat er nog naar Antartica gevaren mag worden wat ons eigenlijk triggerde. Toch was ik wat terughoudend want voordat je het weet zet je een handtekening. Het was niet goedkoop ondanks dat we op de brochureprijs een enorme korting kregen op een balkonhut aan de juiste zijde van het schip. De prijs blijft staan tot medio 2014, mochten we alsnog besluiten. Daarnaast willen we eind 2014 naar Australië dus dan kort daarop cruisen is eigenlijk teveel van het goede. Daarnaast denk ik dat deze cruise voor het einde van 2013 is volgeboekt omdat veel doorgewinterde cruisers deze reis nog wel willen maken. Maar goed er blijft nog genoeg te zien.
Het ontschepen is goed geregeld zoals alles op dit schip. Tussen 7 en 9.15 vond het ontschepingsproces plaats per kwartier. Je kon aangeven op welke tijd je het schip wilde verlaten. De laatste uitcheck was tussen 9 en 9.15u, waarvoor wij kozen. Alle koffers waren voorzien van een label en een nummer, in dit geval bij ons bij ons grijs 2. Werd je nummer en kleur omgeroepen dan mocht je van boord. In de terminal kon je, je koffers ophalen die al netjes gereed stonden. Bij het verlaten van de terminal een taxi genomen die natuurlijk zijn meter uit had en €30 rekende voor een rit naar ons hotel. Deze man verstond Nederlands en wij vonden het vreemd dat de meter uitstond. Hij begreep dit, echter het was nog een behoorlijk ritje. Hij stelde voor dat we de koffers bij het hotel af zouden geven en hij ons dan doorbracht naar de Akropolis, de kamer was w.s. toch nog niet gereed. Zo gezegd zo gedaan. Zodoende zaten we al om 09.30 uur bij de Akropolis. Ook tipte hij dat het vandaag redelijk rustig was en morgen weer druk, omdat er dan vier cruisschepen zouden aanmeren. Met het kopen van een kaartje heb je ook direct toegang tot vijf andere bezienswaardigheden. De entree is €12 pp.
De Akropolisrots, met in het bijzonder het Parthenon wordt beschouwd als het belangrijkste monument in de Westerse wereld. Het meesterwerk werd gebouwd in de 5e eeuw voor C. De meeste tempels zijn gebouwd voor de dochter van Zeus; godin Athena patroonheilige van de stad. Het zijn enorme bouwwerken waarvan je, ondanks dat dit onze tweede maal is, het enorm indrukwekkend blijft. Ook zijn er twee amphitheaters, het Theater Herodes Atticus en het Dionysustheater vernoemd naar de heilige. Het was een hele klim naar boven maar dat wordt beloond met ook nog eens een prachtig uitzicht over de stad. Je kunt je niet voorstellen hoe men dit toentertijd heeft aangelegd. Er wordt nog steeds gewerkt, deels voor restauratie maar meer om het zodanig te bewerken dat het niet instort en nog eeuwen mee kan. Vanhier brachten we een bezoek aan het Nieuw Akropolis museum. Een werkelijk waar prachtig museum, waar opgegraven beelden, schalen, kopjes en heel veel andere zaken tentoon zijn gesteld. Het ligt aan de voet van de Akropolis en is gebouwd op een nederzetting uit die tijd welke je door een glasboden waarover je heen loopt kunt bekijken. In het museum sprak ik nog een poosje met een archeoloog om wat meer achtergrond informatie te krijgen. De Akropolis is later, 5e eeuw na C. ook gebruikt geweest als kerk, moskee en als kruitmagazijn wat bijna het einde betekende in 1687 tijdens de belegering van de Venetianen. Maar het staat er gelukkig nog en bijzonder bezoek wat ik iedereen aanraadt als je in Athene bent. Vervolgens een weekkaart á €14 pp gekocht voor de metro en bus, want daar Vanavond hebben we een gereserveerd voor een Grieks buffet in het restaurant van dit hotel. Morgen een nieuwe dag. zullen we de komende dagen wel gebruik van maken. We gaan van vijf naar vier sterren maar dat maakt niets uit. Ons hotel, Novotel, is een prachtig hotel, een heerlijke grote luxe kamer. Daarnaast een prachtig zwembad op de zevende verdieping vanwaar je over Athene heen kijkt. Waarom dit hotel op deze plek is neergezet is ons een raadsel, want de buurt staat niet zo goed aan geschreven. Daarnaast zitten we vlak bij het metrostation en het treinstation. Vanavond eten we in ons hotel. Morgen een nieuwe dag.

Dag 17
Om 08.00 uur uit bed. Trudie had onrustig geslapen niet vanwege het bed maar meer vanwege mijn gesnurk. Het ontbijtbuffet is hier uitstekend, internationaal dus voor alle windstreken wat wils. Om 09.00 uur op naar de metro. Als eerst gingen we naar de vlooienmarkt deze zit in de wijk Monastiraki, wat ook direct de metrohalte is. Het metrostelsel is niet heel uitgebreid, kent drie lijnen maar brengt je wel op een snelle manier van a naar b. De stations zijn schoon en de frequentie ligt hoog. De vlooienmarkt is direct te zien als je de metro verlaat aan het Monastraki plein en een bord boven de entree. Het is niet echt een vlooienmarkt maar een smalle straat met allerhande winkeltjes waar van alles wordt verkocht, schoenen, bijou, tassen, kettingen, etc. De winkels zien er prachtig uit en nodigen echt uit om naar binnen te gaan. Aan het einde van de straat bevindt zich een grote antiekmarkt. Wij hebben zo’n grote markt met kramen en winkels niet eerder gezien terwijl er ook één in Parijs was maar een stuk kleiner. Prachtige spullen maar ook veel kitch. Het was een genot om hier rond te struinen. Trudie kan er wel uren doorbrengen maar we wilden meer zien. Hou je van antiek of andersoorts oude spullen dan is dit de place to be. Op een klein, zeg maar Frans pleintje koffie gedronken en de grote aantallen mensen gade geslagen. Oja, tussentijds nog langs de weg gestaan vanwege een marathon die door de wijk kwam, de We Run Athene met zo’n 4000 deelnemers. Vervolgens liepen we naar de archeologische plek waar overblijfselen stonden van de bibliotheek van keizer Hadrianus. Er is niet veel meer over van de moza ek vloeren concertzalen, marmeren pleinen etc. Er staat nog wel het één en ander wat voor ons als amateur archeologen interessant is, ahumm. Naast deze bibliotheek staat het keramiek museum gevestigd in een voormalige 18 eeuwse moskee. Prachtig keramiek, beeldhouwwerk en decoratieve volksobjecten uit Griekenland staan hier tentoongesteld, entree €2. Direct hiernaast gelegen ligt een archeologische opgraving van het Romeins Forum. In de eerste eeuw voor C. verhuisden de Romeinen de markt van het oude Agora naar hier. Het Agora zouden we later bezoeken. De poort van Athena waardoor je naar binnenloopt is enorm en monumentaal. Ook staan er overblijfselen van een moskee. Een aantal overblijfselen liggen verspreidt over een groot veld waar vroeger het commerciële en bestuurlijke centrum was. Ook staat hier een achthoekige toren, genoemd de Toren der Winden. De toren lijkt op een op een watertoren. Gebouwd door een astronoom in 50 v C. en op de acht zijden aan de top zijn de personificaties van de winden weergegeven. Ook is er een openbaar toilet wat plek bood aan 68 personen. Toiletten waren toen ontmoetingsplaatsen. Het is goed dat op het terrein veel borden staan waarop tekeningen weergeven hoe het moet zijn geweest. Ook nog een bezoek aan een klein museum met allerlei werktuigen en gereedschappen van vroege niet zo bijzonder. Vervolgens heerlijk geluncht en zouden we een bezoek brengen aan de Agora echter deze ging net sluiten, hierover morgen meer. De middag kwam langzaam tot het eind zodat we nog even over het gezellige Monastrakiplein liepen waar honderden Grieken bijeen zijn om te eten, te genieten van straat acrobaten of zomaar heerlijk met elkaar keuvelen. Terug met de metro naar ons hotel. We moesten overstappen van de ene metrolijn op de andere. Er rijden er genoeg maar je wilt altijd die metro halen die er nog staat en ja hoor Trudie rende de metro in en voor mij gingen de deuren dicht. We hebben de afspraak dat we elkaar altijd zien op het volgende station waar we er echt uit moeten, dus zo gezegd zo gedaan. In het hotel nog even gezwommen en vanavond in het hotel gegeten want de wijk nodigt niet uit om hier rond te dolen in het donker.

Dag 18
Voor vandaag had Trudie weer een aantal leuke verrassingen op het programma. We reden met de metro naar de centrale overdekte markt van Athene. Met de metro naar de halte Omonia en vandaar ca. 400 meter lopen via de Athinas. Op straat was het op dit tijdstip al een drukte van belang. Veel winkels met uiteenlopende handel zijn open. Er wonen weliswaar 6 miljoen mensen in Athene maar waar die winkels allemaal aan moeten verdienen? Onderweg op de Athinas passeer je het Stadhuis en de bloemen- en plantenmarkt. Eenmaal op de markt weet je niet wat je ziet. Er zijn, zeg maar twee ringen, de buitenste daar vindt je alleen maar slagers en poeliers met hun handel, vlees genoeg zou ik zeggen en zij brengen dit onder luidt geschreeuw onder de aandacht. De binnen ring bestond uit viskramen, vis, vis en nog eens vis en schaaldieren. Het was er een drukte van belang met een hoop geschreeuw waarop de klanten afkwamen. Wij hebben zoveel kramen met vis en vlees nog niet eerder gezien op centrale markten waar over het algemeen ook groente wordt verkocht echter niet hier. Na enkele foto’s gingen we op weg naar de Ancient Agora. Deze bevindt zich aan de voet aan noordzijde van de Acropolis gesticht in de 6e eeuw v.C. Het betreft een antieke marktplaats en was 1200 jaar het centrum van de stad. Alle stedelijke activiteiten waaronder politiek, handel, filosofie, godsdienst, kunst, theater en sport speelde zich hier af. Hier werd volgens de geschiedenis de democratie geboren en predikte de apostel Paulus. Qua oppervlakte is dit de grootste archeologische vondst die er is gedaan. Het is dan ook behoorlijk wandelen hier tussen de overblijfselen van tempels, offerplaatsen, woningen, fonteinen etc. De best bewaarde Griekse tempel van Hephaistos is hier het meest in het oog springend, het is een enorm bouwwerk. De plek is diverse malen vernietigd geweest en herbouwd. Ook is er in de 10e na C. een Byzantijnse kerk gebouwd die er nog prachtig bij staat. Zo hebben er dus diverse volkeren gewoond. Aansluitend kan er een bezoek worden gebracht aan het Agoramuseum. Een enorm bouwwerk met twee zuilengalerijen en in het midden een enorme overdekte zaal, welke een reconstructie is van de originele Stoa die in de tweede eeuw was gebouwd en diende als commercieel centrum/ ontmoetingsplaats voor degegoede burgers. Na decennia van opgravingen is duidelijk geworden dat de Agora één van de belangrijkste vindplaatsen is van Griekenland met voorwerpen van grote artistieke waarde, die belangrijke verhalen vertellen over het verleden. In het museum zijn prachtige voorwerpen te zien, van vazen, kopjes, potten, munten etc. Daarnaast veel borst beelden en grote beelden. Meer dan een bezoek waard. Het was inmiddels 12.30 uur dus lunchtijd. Heerlijk weer op z’n Grieks gegeten. Na de lunch terug naar de metro voor een bezoek aan Lycavitos Heuvel. Het hoogste punt van Athene met een prachtig kerkje. Met de metro naar de halte Evangelismos en vandaar te voet via een stevige klim van traptreden naar de voet van de heuvel. Hier kun je de kabeltrein nemen naar de top. Zo gezegd zo gedaan. Het was inderdaad een stevige klim naar de kabeltrein. Je kunt de top ook via een stenen trap bereiken maar dat is een enorme uitdaging. Wij hadden geleerd van Santorini. De kabeltrein kost heen en terug €7.5 pp. maar dat is wel een goede oplossing en brengt je in 10 minuten omhoog. De kabeltrein rijdt ieder half uur en rijdt door de berg omhoog vergelijkbaar met de Peaktram in Hong Kong die weliswaar veel hoger was. Eenmaal boven heb je een 360 graden fenomenaal uitzicht over de stad Athene. Ook staat er een lief kerkje. Na een klein uur boven te zijn geweest weer naar beneden via dezelfde route. Vanhier zijn we naar het Parlementsgebouw gelopen, wat ongeveer 25 minuten lopen is. Trudie haar benen begonnen al tegen te stribbelen. Even de Paleiswachten op de foto nemen en vervolgens terug naar de metro via één van de grote winkelstraten. Onderweg twee heerlijke sandwiches meegenomen, want we hadden geen zin om nog eens warm te eten omdat we al een uitgebreide warme lunch op hadden. Nog wat inkopen gedaan en terug naar het hotel waar we om 19.00 uur arriveerden. Een heerlijke rustige avond gehad.

Dag 19
Aan alles komt een eind zo ook aan deze vakantie. Vandaag geen spectaculaire dingen gedaan. Na het ontbijt naar één van de ShoppingMalls van Athene om nog wat inkopen te doen. Vervolgens van de zuidkant van de stad helemaal naar de noordkant om een bezoek te brengen aan het olympisch dorp. Eenmaal daar aangekomen weet je niet wat je ziet. Daar waar in augustus 2004 de Olympische Spelen zijn gehouden is het een troosteloos geheel geworden. Onkruid tot een meter hoog en je vraagt je af wat er hier nog gebeurd. Bij navraag aan een voorbijganger worden er zo af en toe voetbalwedstrijden gespeeld. Of de overige gebouwen, zwembad, atletiek etc nog wordt gebruikt kon hij niet zeggen. Het is wel een kolossaal stadion met twee spectaculaire tribunedaken. Ik herkende hierin de bouwstijl van de architect Santiago Calatrava omdat deze lijkt op het nieuwe station van Luik in België wat ook door hem is gebouwd en ik daar een aantal jaren terug ambtshalve een rondleiding had gehad. Wist echter niet dat hij het stadion had gebouwd, dus leuk om dit achteraf te lezen. We zijn jammer genoeg niet in het stadion geweest. Ook hier is een grote shoppingmall, waar we 7 jaar terug ook zijn geweest. Dit is meer voor de grote portemonnee. Een enorm aantal grote en dure winkels. We hadden het vermoeden dat er meer winkelpersoneel in deze Mall rondliep dan consumenten. Vervolgens zijn we terug gegaan met de bus naar het centrum, even wat gegeten, rondgelopen en terug naar het hotel. Vanavond koffers pakken en eten in ons hotel.