Om 8.30 uur uit bed. Fred ging naar de bakker voor broodjes, want ontbijten doen ze hier in Griekenland, net als zoveel Zuid Europese landen niet echt. Maar wij Nederlanders houden van een stevig ontbijt. Het prijspeil is niet helemaal gelijk aan Nederland. Boodschappen zijn goedkoper en uit eten is niet duur. Wel opletten waar je eet. Vandaag hadden we weer een auto. We zouden naar de Peloponessus gaan een groot schiereiland ten zuidwesten van Athene. De Peleponessos biedt een grote variatie aan natuur en cultuur. Zo kun je er zowel ruige gebergten, als groene dalen en vlakten tegenkomen, er zijn fantastische kustplaatsen en er zijn bovendien een hoop bezienswaardigheden uit de oudheid te bezichtigen. In één dag kun je zeker het eiland niet rond rijden. De term schiereiland is eigenlijk niet juist want het eiland wordt door het kanaal van Korinthe gescheiden van het vaste land. Dit was dus ook onze eerste stop. Via de snelweg, let wel de grote wegen zijn tolwegen en je hebt weinig keus om binnendoor te rijden. Tevens zijn de binnenwegen erg slecht. De tol is goedkoop gemiddeld 2.70 euro voor een behoorlijke afstand en dan heb je de terugreis gratis. Het kanaal van Korinthe is zeer bijzonder. De stormachtige zuidpunt van de Peloponnesos was in de Oudheid een gevreesde kaap. Daarom werden vrachtschepen liever aan de ene oever van de landengte uitgeladen, op ossenwagens 6 km over de "diolkos" (een soort primitieve spoorlijn waarvan nog resten te zien zijn) getrokken en aan de andere kant weer te water gelaten en ingeladen. Dit intense vrachtverkeer heeft de rijkdom van Korinthe veroorzaakt, en er werden al vroeg plannen gemaakt voor de aanleg van een kanaal. Nero stak in 66 n. Chr. de eerste (gouden!) spade in de grond. Vervolgens werd er uit alle macht verder gespit door 6.000 joodse dwangarbeiders. Aan de ene kant vorderde men 2 km, aan de andere kant 1,5 km, maar om allerlei redenen werd het werk op een bepaald moment gestaakt. Pas in 1882 werden de werken met Frans kapitaal en moderne middelen hervat en tenslotte in 1893 voltooid, al dreigde het ook toen nog even mis te gaan door een faillissement van de Franse kanaalmaatschappij. In een tijd waarin enorme containerschepen met gemak weer om de kaap heen varen is het kanaal nu in feite overbodig geworden, maar het wordt nog wel door kleine vrachtschepen gebruikt. De twee enige één voor het autoverkeer, één voor de spoorweg) die de Peloponnesos met de rest van het Europese vasteland verbinden, liggen ongeveer 70 m boven de waterspiegel. Wat een wonder gemaakt door mensenhanden. Op het terras nam ik voor het eerst ijskoffie wat ik voor het verdere verblijf op bijna alle terrasjes nam. Vervolgens reden we door naar het Epidavros. Het best bewaarde theater van Griekenland uit de vierde eeuw voor Chr. met 12000 tot 14000 zitplaatsen wordt in de zomer nog steeds gebruikt voor voorstellingen van de klassieke drama's (Epidavros Festival). Het meest verbazingwekkende is de geweldige akoestiek. Ik stond in het midden van de Arena en Trudie zat bovenin. Daar hoorde ze mij fluisteren. Men noemt het ook het wonder van Epidauros en tot op de laatste rijen hoor je zelfs het kleinste geluid. Toegang was zes euro. Let op, op de zondagen zijn veel bezienswaardigheden gratis. http://www.grieksegids.nl/vakantieland/peloponnesos/epidavros.htm Van hier reden we naar de kust, om nog wat te zwemmen en pikten een terrasje met een schitterend uitzicht op de Egeïsche Zee. Vervolgens reden we naar Nafplion, een gezellig havenstadje in de schaduw van een grote rots waarop het Palamidi-kasteel staat. Dicht bij de haven ligt het vestingeiland Bourzi met een Venetiaans fort. Op de Akronafplia zijn de oudste sporen van bewoning in deze streek gevonden. (3000 v. Chr.) Byzantijnen, Franken, Venetianen en Turken hebben elkaar hier in de loop der tijd als heerser afgewisseld, maar de Grieken hebben altijd onafhankelijkheid gewild. Van 1829 tot 1834 was Nafplion eerste hoofdstad van het bevrijde Griekenland. Het was inmiddels al laat zodat we rond negenen terg waren. We aten vanavond pizza wat heel goed smaakte. Om 23.30 uur deden we het licht uit.
Vrijdag 2 juni. Een dag rust. Heerlijk ontbeten, natuurlijk weer broodjes en allerlei andere hartigheden. Trudie en ik gingen vandaag samen op pad de omgeving verkennen. We bezochten het stadscentrum wat niet zo heel veel voor stelde in deze voorstad. Achteraf hoorden we dat we de verkeerde kant waren uitgelopen. Elders waren veel meer winkels. Het terrasgevoel had ons al aardig in de greep dus heerlijk op het terras gezeten. De rest van de middag heerlijk op de grote veranda van Michael gezeten. Wij hebben vandaag inkopen gedaan en gekookt. Bloemkool, aardappelen en biefstuk. Het was voortreffelijk.
